ماجرای جسـدی که از روی ناخـن‌هایـش شناسایی شد
مرضیه همایونی/ خانواده دختر جوانی که از سوی نامزدش به قتل رسیده بود در حالی به شرط دریافت دیه از قصاص قاتل گذشتند که قصد دارند دیه دریافتی را صرف امور خیریه و کمک به نیازمندان کنند.
به گزارش خبرنگار حوادث «ایران»، 29 بهمن سال 94 گزارش کشف دست و پای یک زن داخل کیسه نایلونی در میان شمشادهای خیابان کردستان به پلیس اعلام شد. به دستور بازپرس جنایی، انگشت نگاری از جسد صورت گرفت. اما قربانی هیچ سابقه کیفری در پرونده خود نداشت. بنابراین هویتش ناشناس بود تا اینکه تیم جنایی با مشاهده طرح خاصی که روی ناخن‌های جسد بود تصمیم گرفتند در تحقیق از آرایشگاه‌های زنانه هویت مقتول را پیدا کنند. در نهایت با کمک یکی از آرایشگاه‌ها، هویت مقتول شناسایی شد و به دنبال آن خانواده‌اش که ناپدید شدن او را گزارش کرده بودند با مراجعه به پزشکی قانونی دخترشان را شناسایی کردند.
در ادامه مشخص شد دختر جوان با پسری به نام بهرام نامزد بوده است، وقتی مأموران به سراغ بهرام رفتند وی در بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرد و گفت: سال‌ها با این دختر دوست بودم و تصمیم به ازدواج داشتیم اما شرایط فراهم نمی‌شد. روز حادثه با او قرار گذاشتم و ابتدا به طباخی رفتیم و بعد سوار ماشین شدیم، در حال صحبت بودیم که ناگهان دعوایمان شد و او شروع به فحاشی به مادرم کرد. از حرف‌هایش عصبانی شدم و دستم را روی دهانش گذاشتم به خودم که آمدم متوجه شدم دیگر نفس نمی‌کشد. بعد از جنایت هم جسد را مثله کردم و در قسمت‌های مختلف شهر انداختم.
با اعتراف پسر جوان به جنایت، او به بازسازی صحنه قتل پرداخت و پس از تکمیل تحقیقات پرونده برای صدور حکم به دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد. قضات دادگاه کیفری با توجه به درخواست اولیای دم، حکم قصاص برای او صادر کردند و پرونده برای اجرای حکم به دادسرای امور جنایی تهران ارجاع شد.
با تلاش شعبه دوم اجرای احکام دادسرای جنایی، اولیای دم، بهرام را به شرط پرداخت دیه بخشیدند. آنها اظهار داشتند قصد دارند مبلغ دیه را برای امور خیریه و کمک به نیازمندان صرف کنند.
