در حافظه موقت ذخیره شد...
به مناسبت 13 مه، روز جهانی پرندگان مهاجر
پرندگان مهاجری که با تالاب‌ها وداع می کنند
سیده مریم محمدی، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان همدان به ایرنا می‌گوید: ۲۷ تالاب طبیعی و مصنوعی در این استان واقع شده که از مهم‌ترین زیستگاه‌های آبی استان همدان به شمار می‌روند. بیش از ۴۰ گونه پرنده آبزی و کنار آبزی از جمله باکلان، حواصیل، چشیم، اگرت کوچک و بزرگ، لک‌لک، فلامینگو، بوتیمار، کاکایی و انواع اردک و غاز در مسیر مهاجرت خود در فصول بهار و پاییز از مناطق شمالی کره زمین به تالاب‌ها و زیستگاه‌های آبی استان همدان می‌رسند و در ادامه مسیر مهاجرتی خود را به اطراف خط استوا و جنوب آن یعنی قاره آفریقا پی می‌گیرند. برخی زمستان گذران و برخی تابستان گذران (زادآور) هستند.
مهدی صفی خانی، معاون محیط طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست همدان نیز می‌گوید: میش مرغ از نظر جمعیتی از گونه‌های کمیاب در کشور به شمار می‌رود که در گذشته دشت اسدآباد را به‌عنوان زیستگاه خود انتخاب کرده بود اما نابودی زیستگاه و کمبود آب موجب کاهش تدریجی این گونه شد.
به طور حتم تخریب زیستگاه و از بین رفتن شرایط زیست، لانه‌گزینی، زاد و ولد و جوجه‌آوری گونه‌های جانوری به‌تدریج انقراض گونه‌های حیات وحش و زمینه مهاجرت آنها را رقم زده و این ذخایر ژنتیکی را از بین برده است.
وی افزود: علاوه بر خشکسالی و تخریب زیستگاه، تغییر کاربری اراضی، بیماری و صید و زنده‌گیری پرندگان تهدیدی جدی برای آنها محسوب می‌شود. برای مثال افرادی به قصد فروش پرندگان کمیاب در حاشیه خلیج فارس، اقدام به صید آنها می‌کنند.
معاون محیط طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست همدان افزود: البته این مجموعه برای پیشگیری از زنده‌گیری گونه‌های آبزی و کنارآبزی مهاجر، به شناسایی محل‌های اتراق این پرندگان، گشت زنی مستمر با هماهنگی مجموعه انتظامی و پیشگیری از زنده‌گیری و برخورد با متخلفان اقدام کرده است.
صفی خانی با بیان اینکه تلفات پرندگان ناشی از بیماری‌های قابل انتقال در چند سال گذشته نداشته ایم، گفت: ایجاد سازه‌های بلند، دکل‌های برق و سیم‌ها نیز موجب شده شماری از پرندگان مهاجر حین پرواز با این موانع برخورد کرده و دچار جراحت شوند. همچنین خشکسالی و افت آب موجود در تالاب‌ها و رودخانه‌ها میزان حضور پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی را در این استان به شدت کاهش داده است.
