سال ۱۴۰۵ برای دوچرخه‌سواری سال سختی خواهد بود

اسدی: اسپانسرها از سرمایه‌گذاری در ورزش فراری هستند

مهری رنجبر / رسول اسدی، رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری، با اشاره به تأثیر مستقیم شرایط اقتصادی کشور بر جذب حامیان مالی، معتقد است وضعیت نامناسب اقتصاد، اسپانسرهای ورزشی را فراری می‌دهد. او به خبرنگار «ایران» می‌گوید: «هرچه شرایط اقتصادی کشور بهتر باشد، جذب اسپانسر برای فدراسیون‌ها آسان‌تر است. اما زمانی که وضعیت اقتصادی مطلوب نباشد، فدراسیون‌ها با چالش‌های بزرگ‌تری برای جذب اسپانسر روبه‌رو می‌شوند؛ چراکه شرکت‌ها، کارخانه‌ها و هلدینگ‌ها در شرایط سختی قرار دارند و در نتیجه، اسپانسرها از سرمایه‌گذاری در ورزش  فاصله می‌گیرند.
پیدا کردن اسپانسر در رشته‌ای مثل دوچرخه‌سواری که پخش تلویزیونی گسترده‌ای مانند فوتبال ندارد، به‌مراتب دشوارتر است. به نظر می‌رسد در چنین شرایط سختی باید برای ورزش، بودجه ارزی در نظر گرفته شود، چرا که با افزایش قیمت ارز، بودجه فدراسیون‌ها در عمل به نصف کاهش پیدا می‌کند.» به گفته اسدی، بودجه فدراسیون‌ها از زمان امضای تفاهمنامه تا زمان واریز، به شکل قابل توجهی کاهش می‌یابد. او در این‌باره توضیح می‌دهد: «فدراسیون‌ها برای دریافت بودجه، تفاهمنامه امضا می‌کنند، در حالی که هم اعزام دارند و هم باید تجهیزات را
 تأمین کنند.
 اما از ابتدای سال که تفاهمنامه امضا می‌شود تا پایان سال، میزان واقعی بودجه کاهش پیدا می‌کند.» رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری تأکید می‌کند که هیچ سالی برای این فدراسیون سال راحتی نبوده است: «شما از سختی‌های سال آینده صحبت می‌کنید، در حالی که امسال هم برای ما سال آسانی  نبود. 
چرا که باید ساخت ساختمان فدراسیون تکمیل می‌شد و همان موضوع نیز برای ما چالش بزرگی بود. من می‌دانستم اگر ساختمان فدراسیون تکمیل نشود، سال بعد کار سخت‌تر خواهد شد. به هر حال، باید مرکز سنجش و بخشی از تجهیزات هم تأمین می‌شد و اگر این موارد به سال آینده موکول می‌شد، با توجه به ترافیک مسابقات، چالش بزرگ‌تری برایمان ایجاد می‌کرد.» اسدی با اشاره به تأثیر مستقیم نرخ ارز بر بودجه فدراسیون‌های ورزشی از جمله فدراسیون دوچرخه‌سواری توضیح می‌دهد: «افزایش نرخ ارز تأثیر مستقیمی بر بودجه ما دارد، چرا که علاوه بر تعداد اعزام‌ها و خرید تجهیزات، هنگام خرید بلیت نیز باید هزینه بیشتری پرداخت کنیم. در واقع، برای یک اعزام با شرکت ترکیش، علاوه بر بلیتی که برای رکاب‌زنان تهیه می‌کنیم، باید برای هر دوچرخه ۲۰۰ یورو نیز پرداخت شود. اگر ۱۰ دوچرخه داشته باشیم، این رقم به ۲ هزار یورو برای مسیر رفت و ۲ هزار یورو برای مسیر برگشت می‌رسد؛ یعنی در مجموع ۴هزار یورو فقط برای جابه‌جایی دوچرخه‌ها در یک سفر. این هزینه‌ها بسیار سرسام‌آور است و با بودجه‌ای که در اختیار داریم، همخوانی ندارد.»