در فرهنگ غربی، صلح به معنای تسلیم شدن است؛ همان چیزی که از آن با عنوان صلح رومی یاد می‌شود. اما در فرهنگ شرقی، صلح در تبعیت از نظم کیهانی معنا پیدا می‌کند. در فرهنگ ایرانی، صلح حاصل تصرف جوهری است؛ یعنی هر چیز به غایت استعداد خود برسد. این سرزمین، خاستگاه یکجانشینی بشر، نخستین روستاها، اهلی‌سازی گیاهان و حیوانات، سفالگری و نان‌پزی بوده است. ایران همواره در کمربند بیابانی و در عین حال در تقاطع کوهستانی جهان قرار داشته؛ سرزمینی با منابع بالقوه و موانع بالقوه زیستی که زیستن در آن، همواره نیازمند به فعل درآوردن قوه‌ها بوده است.

گزیده‌ای از صحبت‌های سید محمد بهشتی؛ فعال فرهنگی در سلسله نشست‌های فرهنگ و محیط زیست