علی لطیفی
کارشناس فوتبال

متأسفانه فوتبال ما پس از رفتن کی‌روش، که تغییر نسل را آغاز کرده بود، از نظر پرورش استعدادها دچار اختلال شد و هنوز نسل جدیدی به جامعه فوتبال معرفی نشده است. همچنان با همان نفرات پیش می‌رویم و با همان ساختار دفاعی کی‌روش، تیم ملی تحت هدایت امیر قلعه‌نویی بازی می‌کند؛ با این تفاوت که سرمربی پرتغالی توانسته بود میان حمله و دفاع بالانس ایجاد کند، اما سرمربی فعلی تیم ملی کشورمان هنوز به آن هارمونی و توازن دفاعی و هجومی دست پیدا نکرده است.
ضمن آنکه سرمربی به ترکیب ثابت تیمش نرسیده و ناچار است همچنان از همان لژیونرها و  نسل قبلی استفاده کند. البته نباید قلعه‌نویی را بیش از حد مقصر دانست، چرا که سال‌هاست در کشورمان استعدادهای باکیفیتی ساخته و پرورش داده نشده‌اند.
از سوی دیگر، فیفا به‌دلیل فشار اسپانسرها و برای درآمدزایی بیشتر، جام جهانی را ۴۸ تیمی کرده است و به نوعی کیفیت فدای کمیت شده؛ به همین دلیل، کسب سهمیه مانند ادوار گذشته دشوار نیست. بنابراین اکثر تیم‌ها شانس بالایی برای صعود دارند و هواداران نیز صرفاً با صعود تیم ملی از مرحله گروهی خوشحال خواهند شد.
برای تحقق این هدف، نیازمند برگزاری بازی‌های تدارکاتی قدرتمند با تیم‌های بزرگ جهان هستیم؛ حتی در شرایطی که با تحریم‌ها مواجهیم و قیمت ارز در کشور روندی صعودی دارد. با این حال، اعتقاد دارم چنین بازی‌هایی می‌تواند نقاط ضعف ما را به‌خوبی مشخص کند.
همچنین تیم ملی از نظر قرعه نیز بسیار خوش‌شانس بوده است؛ به‌گونه‌ای که اگر قلعه‌نویی، تاج و نبی هم با هم قرعه را می‌کشیدند، به این اندازه خوش‌شانسی نصیبشان نمی‌شد. البته این خوش‌شانسی، فشار افکار عمومی برای صعود را افزایش داده و در کنار آن، بحث‌های سیاسی مربوط به کشور میزبان و گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال صادر نشدن ویزا برای برخی بازیکنان، آرامش تیم را بر هم زده است.