در حافظه موقت ذخیره شد...
خاطرات و اعترافات مرد سیاسی
سارکوزی پس از سالها سکوت، سال ۲۰۲۰ با «اشتیاقها/ Passions» از انتشارات ژِلو/J’ai lu بازگشت؛ کتابی پرحرارت که خاطرات حضورش در کاخ الیزه و روزهای قدرتش را با صراحتی کمسابقه مرور میکند. نوشتهای که خواننده را میان عاشقانهای سیاسی و بیانیهای شخصی معلق نگه میدارد. تنها یک سال بعد، در ژوئیه ۲۰۲۱، نخستین جلد خاطرات رسمی او با عنوان «زمان توفانها/ Le Temps des tempêtes» منتشر شد که برهه پرآشوب ریاستجمهوری او، از بحرانهای اقتصادی تا تصمیمهای بینالمللی را با نثری تند و صادقانه روایت میکند. همان سال، سارکوزی دست به تجربهای آرامتر زد و در کتاب «پیادهرویها/ Promenades» (انتشارات فایار، ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱) از سیاست فاصله گرفت تا در جستوجوی معنا و درنگ، از رابطه انسان با طبیعت و زمان بنویسد؛ روایتی شاعرانه پس از خستگی از نبرد.
چهار سال بعد، وی دوباره با «زمان نبردها/ Le Temps des combats» کتابی 800 صفحهای در تاریخ (۲۶ فوریه ۲۰۲۵، انتشارات لیور-دُ-پوش) که جلد دوم خاطراتش بود به عرصه نویسندگی بازگشت؛ کتابی که ادامه ماجراهای او پس از ترک قدرت، نبردهای قضایی و ایستادگی در برابر فشار رسانههاست. این عنوان، استعارهای مستقیم از مردی بود که همواره در حال جنگ بوده؛ با مخالفان، با قضاوت، با تاریخ. به این ترتیب میتوان مجموعه نوشتههای سارکوزی را نقشه راهی دانست از قدرت تا فروتنی. از «جمهوری، ادیان و امید» تا «دفتر خاطرات یک زندانی»، او از سیاستمداری فکور به راوی توفانهای شخصی بدل شده؛ مردی که پس از سقوط، قلم را نه برای دفاع که برای درک خویش به کار گرفت.
