طوفان‌های پنهان یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در پیش‌بینی آب‌وهوای فضایی محسوب می‌شوند و این بار هم دانشمندان ناسا از وقوع یک طوفان خورشیدی پنهان بدون ‌هیچ هشدار قبلی خبر داده‌اند؛ رخدادی آرام اما غیرقابل‌ردیابی که تنها پس از رسیدن به میدان مغناطیسی زمین آشکار می‌شود. ستاره‌شناسان این رویداد را نشانه‌ای از ورود خورشید به مرحله نزولی چرخه ۱۱ ساله فعالیت‌هایش می‌دانند. هرچند شدت این طوفان به حدی نبود که یک طوفان ژئومغناطیسی ایجاد کند، اما توانست شفق‌های قطبی را در عرض‌های جغرافیایی میانی به نمایش بگذارد.
 پژوهشی در سال ۲۰۲۱ نشان داد که چنین فوران‌هایی می‌توانند از مناطق آرام خورشید آغاز شوند اما هنگام رسیدن به فضا سیگنال‌های مغناطیسی قدرتمندی ایجاد کنند. طوفان‌های خورشیدی پنهان به دلیل نشانه‌های بسیار ضعیف خود، تنها با تصویربرداری چندطول‌موجی و چندزاویه‌ای قابل شناسایی هستند و معمولاً از مناطقی با میدان مغناطیسی ساده و ضعیف برخاسته و در مرحله نزولی چرخه خورشیدی بیشتر دیده می‌شوند. به طور معمول، فوران‌های تاج خورشیدی همراه با شراره‌های درخشان، افزایش ناگهانی نور فرابنفش یا حلقه‌های بزرگ پلاسمایی همراه هستند و قابلیت ثبت شدن دارند اما طوفان‌های خورشیدی پنهان(Stealth CME)کاملاً متفاوت هستند. این طوفان‌های بی‌صدا، کم‌نور، بسیار آهسته و تقریباً نامرئی، تنها زمانی شناسایی شوند که الگوی بادهای خورشیدی اطراف زمین را برهم بزنند.