آرزو کیهان
گروه علم و فناوری

یکی از آرزوهای دیرینه بشر، جوان ماندن و مقابله با سالخوردگی و پیری است و به همین دلیل مطالعات زیادی در این زمینه انجام شده است. 
در یکی از این تحقیقات، فلامینگوها مورد بررسی قرار گرفتند و دانشمندان در نهایت متوجه شدند برخی از این پرندگان دیرتر از همنوعان خود پیر می‌شوند. همین موضوع زمینه‌ساز پژوهشی شد تا راز جوان‌تر ماندن این فلامینگوها بررسی شود.دانشمندان در این مطالعه، سراغ فلامینگوهای صورتی (گونه Phoenicopterus roseus) 
رفتند؛ پرندگانی مهاجر که زیستگاه اصلی‌شان تالاب‌ «کامارگ» در جنوب فرانسه است. 
در این گونه، بعضی فلامینگوها در تمام عمر در همان منطقه می‌مانند که جزو دسته‌های ساکن محسوب می‌شوند و دسته‌های مهاجر نیز هر سال مهاجرت می‌کنند و زمستان را در کشورهایی همچون ایتالیا، اسپانیا یا شمال آفریقا می‌گذرانند. 
نتایج این پژوهش و مطالعه 40 ساله، نشان می‌دهد فلامینگوهای مهاجر، آهسته‌ترو دیرتر از فلامینگوهای ساکن پیر می‌شوند. پروژه‌ ردیابی فلامینگوها از سال ۱۹۷۷ در منطقه‌ کامارگ آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
 در این مدت، فلامینگوها با حلقه‌هایی علامت‌گذاری شده‌اند که از راه دور هم قابل شناسایی هستند.
داده‌های حاصل از ردیابی دقیق فلامینگوها نشان می‌دهد در دوران بلوغ، میزان بقا و زاد و ولد فلامینگوهای ساکن در این تالاب‌ بیشتر است و در جوانی سرزنده‌ترند اما با گذشت زمان، با سرعت بیشتری پیر می‌شوند. در مقابل، سرعت پیر شدن فلامینگوهای مهاجر با وجود سختی‌های بیشتر در اوایل زندگی، کندتر است. شروع روند پیری در فلامینگوهای ساکن به ‌طور میانگین در سن ۲۰.۴ سالگی است، در حالی که این عدد برای مهاجرها ۲۱.۹ سال است. به بیان دیگر، فلامینگوهای مهاجر حدود ۲سال دیرتر وارد مرحله‌ پیری می‌شوند.
با توجه به اینکه برخی فلامینگوها تا بیش از ۵۰ سال عمر می‌کنند و رفتارهای متفاوتی دارند، پژوهشگران آنها را مدل مناسبی برای بررسی روند پیری می‌دانند.
 دکتر «هوگو کایولا» از دانشگاه آکسفورد در این‌باره می‌گوید:«سال‌ها تصور می‌کردیم پیری فقط بین گونه‌های مختلف فرق دارد، اما حالا تحقیقات نشان داده است حتی در یک گونه‌ واحد هم تفاوت‌های رفتاری، ژنتیکی یا محیطی می‌تواند باعث شود بعضی‌ها سریع‌تر یا کندتر پیر شوند و این یک گام بزرگ برای تحقیقات بعدی جهت کشف راز جوانی است.»
وی می افزاید: شواهد نشان می‌دهد حتی در یک گونه، افراد مختلف به ‌دلیل تفاوت‌های ژنتیکی، رفتاری و محیطی، با سرعت‌های متفاوتی پیر می‌شوند.»
«سباستین روکس»، پژوهشگر مرکز ملی تحقیقات علمی‌فرانسه (CNRS) هم در این‌باره می‌گوید:«فلامینگوهای ساکن، در ابتدا زندگی پرشتابی دارند، اما بهای آن را بعدتر می‌پردازند.
 در مقابل، مهاجران آهسته‌تر پیر می‌شوند؛ روندی شگفت‌انگیز که نشان می‌دهد تحرک و مهاجرت چگونه می‌تواند بر سلامت پرندگان تأثیر مثبت بگذارد.» دانشمندان همچنان به دنبال پاسخ به یکی از بنیادی‌ترین پرسش‌های زیست‌شناسی بشر هستند؛ اینکه چرا و چگونه پیر می‌شویم؟