فرخ حسابی/ در دیدار اخیر رئال مادرید مقابل مایورکا در لالیگا اسپانیا، هواداران رئال به هنگام تعویض «فرانکو ماستانتونو» بازیکن ۱۸ ساله جدید تیم، شعار «فرانکو، فرانکو» سر دادند. این تشویق ساده اما واکنش‌های گسترده و بحث‌برانگیزی در رسانه‌ها و افکارعمومی اسپانیا ایجاد کرد، چراکه نام «فرانکو» یادآور «فرانسیسکو فرانکو»، دیکتاتور و فرمانده کودتای نظامی اسپانیا در دهه ۳۰ میلادی است.
 ماستانتونو، مهاجم آرژانتینی، این فصل با مبلغی بیش از ۶۳ میلیون یورو به رئال پیوسته و هواداران به خاطر نام کوچک او این شعار را می‌دهند. اما در کاتالونیا، رسانه‌های نزدیک به بارسلونا با نگرانی این موضوع را به سیاسی کردن فوتبال و یادآوری دوران تاریک فرانکو مرتبط دانستند و بحثی جنجالی به پا کردند.
 برخی هواداران و کارشناسان، از جمله جوزپ پدررول، مجری مشهور تلویزیونی مادریدی، به دفاع از هواداران رئال پرداختند و گفتند: «فرانکو نام بازیکن است، ارتباطی با سیاست ندارد و نباید از آن اجتناب کرد.» اما گروهی دیگر، مانند سایت هواداران رئال 
«لا گالِرنا» پیشنهاد دادند که به جای نام «فرانکو» بهتر است هواداران نام خانوادگی بازیکن را تشویق کنند تا این سوءتفاهم‌ها به وجود نیاید.
 در واکنش به این جنجال، وب‌سایت رسمی رئال مادرید اعلام کرد امکان خرید پیراهن با نام «فرانکو» وجود ندارد و این محدودیت برای نام‌هایی همچون هیتلر، استالین، موسولینی و حتی بازیکنان معروف بارسلونا مانند مسی هم اعمال می‌شود.
 خورخه والدانو، بازیکن و مربی پیشین رئال، در روزنامه ال پائیس نوشت که این شعارها بیشتر از شوخی و طنز نشأت می‌گیرد و هرگونه معنا یا حمایت سیاسی از فرانکو بی‌معنی است. او همچنین تأکید کرد برچسب «تیم رژیم یا تیم حکومتی» به رئال مادرید نادرست است و بارسلونا نیز در گذشته از حمایت‌های دولتی بهره‌مند بوده است.
 این ماجرا بار دیگر نشان داد که فوتبال اسپانیا همچنان عرصه تنش‌های سیاسی و تاریخی است و نام‌ها و شعارها می‌تواند به سرعت به موضوعی جدی و بحث‌برانگیز تبدیل شود. در این میان، سرمربی رئال، زابی آلونسو، با بی‌توجهی به حاشیه‌ها، تنها به تمرکز روی بازیکنش تأکید کرده است.