من و استادم آقای مهرجویی دائم درباره ابعاد فلسفی، سیاسی و هنری فیلم باهم بحث میکردیم و هر دقیقه از این اتفاق مانند یک کلاس درس برای من بود. چرا من باید مانده باشم و عزیزانم نباشند؟ ما میگوییم مرگ حق است اما من هیچ حقی در مرگ این دوستان نمیدیدم.
چه در مرگ بیتا فرهی عزیز که بیماریاش اشتباه تشخیص داده شد، چه از قطعه قطعه شدن استاد بزرگم داریوش مهرجویی، چه از مرگ خسرو شکیبایی به خاطر بیماری کبد، چه فردوس کاویانی عزیزم و حالا از نبود همه آنها اندوهگین هستم.
از صحبتهای «گوهر خیراندیش»
در شب اکران فیلم «بانو»
ویژه روز ملی سینما در باغ کتاب