«صیانت از اتحاد ملی وظیفه‌ای همگانی است» و «سپر پولادین اتحاد مردم و مسئولان و نیروهای مسلح نباید خدشه‌دار شود» رهنمودهایی صریح در سخنان روز یکشنبه رهبر معظم انقلاب است که در  کنار تأکید ایشان بر «حمایت از خدمتگزاران کشور بویژه رئیس جمهوری پرکار و پر تلاش»، فصل‌الخطابی بود برای همه جریان‌های سیاسی در تعیین چهارچوب بیان مواضع‌شان. چه اینکه رهبر انقلاب در عین مهر تأیید نهادن بر ضرورت وجود نظرهای گوناگون در مسائل مختلف، اهل نظر را از بیان مواضع مبتنی بر تخریب و اهانت و نیز آنچه در تباین با مبانی جمهوری اسلامی و مخرب رشد ملت، ارتقای کشور و قدرت ملی است برحذر داشتند. ساعاتی پس از انتشار این سخنان، اما معدودی از چهره‌های منتسب به یک جریان سیاسی که خود را همواره به عنوان جریانی خاص و صرفاً انقلابی معرفی کرده است و اتفاقاً می‌توانستند یکی از مخاطبان جدی این رهنمودها باشند، قرائتی عجیب از بیانات رهبر معظم انقلاب را مطرح کردند. از جمله یک نماینده مجلس که در جهت مصادره به مطلوب امر واقع، متوسل به پیشگویی شد و از منتقدان خود پرسید «چه پاسخی برای بیانات چند روز بعد ایشان (رهبری) که مثل همه دیدارهای هفته دولت، در کنار تلاش‌های دولتمردان، انتقادات صریحی از برخی تصمیمات و مواضع آنها خواهند داشت، دارند؟»
سعی در تفاوت قائل نشدن میان انتقاد و اهانت چنان که در مواضع برخی از اعضای این جریان با مدعاهایی چون قیاس مسعود پزشکیان و بنی صدر و طرح اتهام عدم کفایت سیاسی انجام می‌‌شود و ابراز تجاهل نسبت به اثر مخرب این رویه‌ها بر انسجام و اتحاد ملی، در حالی است که مقام معظم رهبری در دو ماه اخیر با تعابیر مختلف بر ضرورت حفظ اتحاد و انسجام ملی تأکید کرده‌اند. از جمله در پیام 4 تیرماه و پس از پایان تجاوز دشمن که فرمودند «مردم با ظاهرهای گوناگون، جهت‌گیری‌های سیاسی و گرایش‌های مذهبی متفاوت پای ایران ایستاده‌اند و باید این اتحاد ملی حفظ شود.» این البته صرفاً موضعی نبود که در واکنش به جنگ تحمیلی اخیر و مقتضیات سیاسی – اجتماعی برآمده از آن اتخاذ شده باشد، زیرا ضرورت حیاتی دانستن حفظ انسجام ملی و جلوگیری از دعواها و یقه‌گیری‌های سیاسی به نفع شنیده شدن صدای واحد از کشور در مسائل اساسی‌ رهنمودی بود که در دیدار 21 خرداد نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح شد؛ توالی که نادرستی مدعای برخی سیاسیون مبنی بر مقطعی بودن یا از سر تعارف بیان شدن این مواضع را عیان می‌‌سازد. با وجود این مشخص است که مخاطب رهنمودهای رهبری در سخنان روز یکشنبه طیف متنوعی از جریان‌های سیاسی بودند؛ مخاطبانی که «ایران» با طرح پرسش از فعالان و تحلیل‌گران سیاسی به بازشناسی‌شان پرداخته است.

یادداشت

مخاطبان، هشدار رهبر انقلاب را دریافت خواهند کرد

محمد کاظم انبارلویی
عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی

مخاطب سخنان رهبر معظم انقلاب که در جمع اقشار مختلف مردم بیان شد، آن دسته از رهبران احزاب، گروه‌ها و اشخاص حقیقی و حقوقی هستند که بدون در نظر گرفتن منافع ملی و بدون ارج نهادن به مؤلفه‌های قدرت جمهوری اسلامی ایران، که در جنگ اسرائیل و تجاوز آمریکا علیه ملت ما به روشنی نمایان شد، عمل می‌کنند و این همه درحالی است که آنچه باعث عقب‌نشینی و پشیمانی دشمن شد، وحدت ملی و انسجام اسلامی بود.
بر این اساس، همچنان که از فردای جنگ و تجاوز اسرائیل بیان شد، حالا هم باید تأکید شود که هر سخن یا هر نوشته‌ای که این وحدت را مخدوش کند و به اتحاد ملی آسیب برساند، در واقع همصدایی و هم‌نوایی با دشمن است. امروز ما دولت قوی و کارآمدی داریم که استعداد و توان خود را در 12 روز جنگ به نمایش گذاشت. همچنین دارای مجلس یک‌صدایی هستیم که صریحاً علیه تجاوز آمریکا موضع گرفته است. نیروی انتظامی و قوه قضائیه هم با قدرت با نفوذی‌های دشمن در این نبرد برخورد کردند. در کنار همه این‌ها، ما در عصری زندگی می‌کنیم که توان جمهوری اسلامی زبانزد خاص‌وعام است و آثار این اتحاد در اجتماع ملت به وضوح دیده می‌شود و همین باعث عقب‌نشینی دشمن شد. نیروهای مسلح ما توانسته‌اند در برابر قدرت‌های عظیم آمریکا و ناتو بایستند و این امر مورد تحسین جهانیان قرار گرفته است.
بنابراین کسانی که این نظم، انضباط و اتحاد ملی را نادیده می‌گیرند و سخنانی بر زبان می‌آورند که در جهت منافع ملی و بازتولید قدرت ملی حرکت نمی‌کنند، به‌درستی هشدار رهبر انقلاب را دریافت خواهند کرد. قطعاً این هشدار مخاطبان خاص‌وعامی دارد و امیدواریم همه با پیروی از رهنمودهای رهبر انقلاب در جهت تقویت قدرت ملی گام بردارند تا دشمنان طمع نکنند و کسانی در داخل، خدای‌ناکرده، پالس ضعف صادر نکنند زیرا این موضوع می‌تواند موجب حمله و شرارت مجدد دشمن و ماجراجویی‌های تازه شود.

یادداشت

خطاب به کسانی که دنبال ایجاد شکاف هستند

غلامعلی دهقان
مدرس تاریخ

آنچه در دفاع ملت ایران در ۱۲ روز حمله غافلگیرانه، ددمنشانه و ناجوانمردانه اسرائیل رخ داد، نقطه عطفی در تاریخ پس از انقلاب اسلامی ایران محسوب می‌شود. ابعاد این تهاجم، همان‌طور که به تدریج در حال آشکار شدن است، حکایت از ابعاد چندجانبه و گسترده آن دارد. آنچه موجب شکست عملیات ویژه اسرائیلی- آمریکایی شد، در دو نکته کلیدی خلاصه می‌شود: اول، انسجام ملی و اتحاد بی‌نظیر ایرانیان و دوم قدرت موشکی چشمگیر، شامل موشک‌های تولید شده در خاک ایران. به عبارت دیگر، ترکیب قدرت نرم – یعنی وحدت و همبستگی ملی – و قدرت سخت – یعنی توان نظامی و موشکی – دست به دست هم داد تا پیروزی قابل توجهی برای ایران به ارمغان آورد.
حفظ این دو عامل می‌تواند همچنان تضمین‌کننده پیروزی ایرانیان در نبردهای احتمالی آینده با دشمنان ایران زمین باشد. بنابراین بیش از همیشه به همگرایی نیاز داریم و هرگونه سخنی که موجب واگرایی و ایجاد دو قطبی و چند قطبی در جامعه شود، بویژه در چنین شرایط حساسی، امری منفور و مضر است.
در دفاع ۱۲ روزه، همه ایرانیان حتی کسانی که در گذشته با یکدیگر اختلاف داشتند در مقابل دشمن متحد شدند و همانند سدی شکست‌ناپذیر عمل کردند. بنابراین نباید چندگانگی‌ها و اختلافات در جامعه را دامن زد، خواه این چندگانگی‌ها سیاسی، فرهنگی، اجتماعی یا هنری باشند. در دفاع ۱۲ روزه، هم افراد محجبه و هم غیرمحجبه حضور داشتند، هم ملی‌ها و هم مذهبی‌ها و حتی کسانی که گرایش‌های چپ داشتند. حتی برخی زندانیان سیاسی نیز علیه اسرائیل بیانیه دادند و اعلام حضور کردند. اقوام و صنوف مختلف ایرانی همه در این دفاع مشترک شرکت داشتند. روی صحبت رهبر انقلاب هرکسی است که دنبال بزرگ‌نمایی نقاط ضعف یا ایجاد شکاف در جامعه باشد. این افراد قطعاً در زمین دشمن بازی می‌کنند. کشور مشکلات فراوانی دارد که هیچ‌کس منکر آن نیست؛ از ناترازی‌های انرژی گرفته تا اختلاف نظرهای سیاسی و اجتماعی. اما دشمن ما زخمی و دچار سردرگمی است و از خرد و عقلانیت کمتری بهره می‌برد. هر حمله احتمالی دشمن قطعاً با پاسخ کوبنده‌تر و سنگین‌تر ایران مواجه خواهد شد. با این حال نباید فراموش کنیم که دشمنان ترفندها و حیله‌های خود را دارند، اما ما با ترکیب قدرت نرم و سخت خود قادر به عبور از این تهدیدات و حفظ امنیت و اقتدار کشور خواهیم بود.

یادداشت

سیاست ورزانی که باید بشنوند

سعید آجرلو
تحلیل گر سیاسی

رهبر معظم انقلاب اخیراً بر حفظ و صیانت از اتحاد ملی تأکید ویژه‌ای داشتند. رهنمودی که اگر چه مخاطب آن همه کسانی هستند که به نوعی در عرصه سیاست و اجتماع نقش دارند و می‌توانند بر انسجام ملی تأثیر بگذارند. با وجود این به باورم دو گروه از دو سر طیف سیاست‌ورزان بیش از دیگران می‌توانند مخاطب این رهنمود باشند؛ یکی طرفداران ایده «هسته سخت» و در نقطه مقابل معتقدان به ایده «فروپاشی اجتماعی» که به باورم هر دو گروه در پی جنگ اخیر با شکست ایده‌هایشان مواجه شدند، اما این شکست را نپذیرفته‌اند و همچنان در همان چهارچوب فعالند. این است که اولی عدم کفایت پزشکیان را مطرح می‌کند و دیگری بیانیه‌ای منتشر می‌کند که حتی به اعتقاد اکثریت اصلاح‌طلبان غیرمسئولانه، قطبیت ساز و در تعارض با منافع ملی است. بیانیه‌ای که هم دولت را تحت فشار قرار می‌دهد و هم تفاهم و وفاق حاکمیتی را دچار مشکل می‌کند. گو اینکه صادر کنندگان بیانیه جبهه اصلاحات فراموش کرده باشند که رئیس‌ جمهوری، همان فرد مورد حمایت خودشان بوده است و اصلاً چهره‌ای برآمده از جبهه اصلاحات است. رویه‌ای که در مقام ارزیابی به معنای آن است که این طیف از اصلاح‌طلبان هم می‌خواهند در قدرت سهیم باشند و هم در مرزی بین پوزیسیون و اپوزیسیون کنش سیاسی انجام دهند. حال آنکه این کنش و این نوع بیانیه دادن قطبیت ساز و بر‌هم زننده انسجام اجتماعی و سیاسی است.
سمت دیگر مخاطبان رهنمود اخیر رهبرانقلاب نیز کسانی هستند که داعیه طرفداری و اطاعت از رهبری را دارند. اما به گونه‌ای عمل نمی‌کنند که نشان دهد فرمایش ایشان را فصل‌الخطاب قرار داده‌اند و در واقع حتی لحظاتی پس از سخنان ایشان در شبکه‌های اجتماعی همان مواضع ضد انسجام اجتماعی و سیاسی را تکرار و حتی نسبت به آن فرمایشات شبهه و تردید وارد کردند. البته این طیف در جریان اصولگرا در اقلیت هستند، اما مواضع اینها هم با ایجاد قطبیت و تخاصم به همبستگی ملی ضربه می‌زند. این همه در حالی است که قدرت اجتماعی در کنار قدرت نظامی یک مؤلفه بسیار مهم و عنصر بازدارنده و مهم در عرصه دفاع ملی است و نباید تضعیف شود و متأسفانه هر دو جریان پیش گفته به نحوی به این دفاع ملی ضربه می‌زنند.
اینکه طیفی از جریان اصولگرایی که در اینجا به آنها اشاره شد تمجید رهبر معظم انقلاب از دولت و شخص رئیس ‌جمهوری را امری کوتاه مدت و مقطعی ارزیابی می‌کنند، مشابه رویکردی است که آنها در سال 99 علیه حسن روحانی رئیس ‌جمهوری وقت اتخاذ کردند. طرح استیضاح روحانی (فارغ از انتقاداتی که به عملکرد دولت او وارد می‌دانم) در تعارض با مواضع صریح رهبری قرار داشت که همواره بر ضرورت حفاظت از رأی مردم و باز گذاشتن دست رؤسای ‌جمهوری اعتقاد دارند. بویژه اکنون که آقای پزشکیان در سیاست‌های کلی نظام و در جنگ کاملاً همراه مجموعه حاکمیت و رهبری بوده‌اند. ممکن است به شخصه منتقد برخی جملات آقای رئیس‌ جمهوری باشم اما مقایسه با بنی صدر جفا به شخصیت ایشان است. اینکه رهبری بر حمایت از دولت تأکید کردند و پرکاری و پرتلاشی رئیس ‌جمهوری را یادآورشدند، موضع صریحی بود که به نظر من فصل الخطاب آن جریان‌های مدعی انقلابی‌گری هستند. جریانی که سعی دارد این‌گونه نشان دهد که گویا امر به رهبری تحمیل شده است. حال آنکه رهبر معظم انقلاب همواره بسیار صریح و صادقانه با مردم صحبت می‌کنند و اصلاً اهل پذیرفتن تحمیل نیستند. اما برخی جریان‌ها فکر می‌کنند می‌توانند با این ادبیات حملات خودشان را به دولت ادامه دهند. حق گروه‌ها برای نقد دولت قابل انکار نیست. اما باید مراقبت کنند که در لفافه انتقاد به دنبال براندازی دولت نباشند. وقتی رهبری تأکید کردند که موفقیت دولت موفقیت همه ماست یعنی شما می‌توانی رقیب بوده باشی اما امروز دیگر باید کمک کنی که دولت برای مردم دستاورد داشته باشد. نباید دنبال براندازی دولت باشی و نباید با ایجاد شکاف، نفرت پراکنی و دوقطبی مانع از این موفقیت شوی.