نگاهی به نماشگاه «پنجه آفتاب» ژاله خسروی با سبک تشعیر و سنت قشقایی
نقوش خیال‌های «ساری گلین» بر دیوار
گروه فرهنگی- نمایشگاه نقاشی «پنجه آفتاب»، مجموعه‌ای منحصر به فرد از آثار ژاله خسروی با محوریت تلفیق تکنیک نقاشی ایرانی «تشعیر» و فرهنگ و هنر اصیل و غنی قشقایی در فرهنگسرای ارسباران، گالری شماره ۲ افتتاح شد.
خسروی سابقه درخشانی در برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی در شیراز و تهران دارد، از جمله نمایشگاه‌های «ساری گلین»، «نقش خیال»، «رقص خطوط»، «نگارین»، «آسمان آزادی» و «انعکاس خیال.»
یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های فعالیت هنری «ژاله خسروی»، ابداع تلفیق تکنیک تشعیر با فرهنگ و سنت قشقایی و تمرکز ویژه بر زن قشقایی و نماد کبک است. ایشان حدود ۳۰ اثر با تکنیک ابداعی تلفیق تشعیر و آداب و رسوم قومی‌و لباس زنان قشقایی را به ثبت هنری رسانده که حقوق مالکیت معنوی آنها از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌تأیید شده است. همچنین مجموعه‌هایی با عنوان «عروس زرین» (شامل هشت اثر تک پرسوناژ با موضوع آداب و رسوم و لباس زن قشقایی) و آثاری با موضوعیت «کبک» و مجموعه‌ای با عنوان «چهل تکه» (ملهم از فرش و تکه‌دوزی زنان قشقایی) نیز ترسیم است.
این نمایشگاه، ستایش‌نامه‌ای است از زن و فرش در دل طبیعت فریبای جنوب ایران. خسروی معتقد است که نقاشی زبانی است فصیح و زیبا که می‌تواند با مخاطب سخن بگوید و در این راستا، با استفاده از تکنیک «تشعیر» که با خطوط قوی و لطیف خود امکان ثبت زیبایی‌های جامعه عشایری قشقایی را فراهم می‌کند، به بیان آداب و رسوم، لباس‌های زیبای زنان و نقوش خلاقانه فرش قشقایی پرداخته است.
به اعتقاد او: «گاه خاطرات و تجربه‌های زندگی به زبانی دیگر تکرار می‌شوند و با تو سخن می‌گویند. نقاشی زبانی‌ست که می‌تواند در گوش دل و جان هر مخاطبی رخنه کند و نجوا سر دهد. نقاشی ایرانی برای من زبانی فصیح و زیبا بود که با آن آداب و رسوم و لباس زیبای زنان و نقوش ذهنی خلاق فرش قشقایی را با صدای بلند خط و رنگ فریاد بزنم.»
«تشعیر» یکی از زیباترین تکنیک‌های نقاشی ایرانی ست که با خطوط قوی و لطیف امکان ثبت این زیبایی‌های جامعه عشایری قشقایی را فراهم می‌کند. این مجموعه حاصل مطالعات میدانی فرهنگ و آداب و رسوم قومی‌قشقایی و تجربه‌های شخصی و خاطرات نوستالژی‌ست که از تلفیق چاپ دستی و تشعیر برای نشان دادن نقوش اصیل فرش قشقایی، آداب و رسوم مهجور مانده و چین و شکن زیبای لباس زنان قشقایی و مواجهه و زندگی او با نقوش فرش نقش بسته است.
روح بافندگان فرش در دل طبیعت بکر جنوب در قالب پرنده زیبای بومی‌فارس (کبک) نقش بسته تا هم زیبایی و هم آزادی و حالات روحی مختلف زن بافنده قشقایی را در هنگام بافتن فرش نشان دهد. آماده‌سازی کاغذ از جمله رنگ‌آمیزی، آهار کردن، مهره زدن به صورت دستی و سنتی انجام گرفته است و از مرکب سنتی برای قلم‌گیری نقوش استفاده شده است. این نماشگاه فرصت یک تجربه متفاوت از نقاشی ایرانی است که در شمایل قومی‌تجلی کرده است.
