در حافظه موقت ذخیره شد...
رویای بازگشت
برای راوی، خلق این دیگری میتواند باعث پذیرش ادامهدار بودن زندگی شود، در حالی كه بیان میدارد بعد از دو نسل از مردان تبعیدشده و زنان تركشده، بایستی نسل سومی ایجاد شود كه آنها نیز رویا ببینند و تبعید و بازگشت غیرقابل گریز را زندگی كنند.
دنی میگوید كه مردمهائیتی هیچگونه شانسی برای مدیریت «مشكلی بیراهحل» ندارند. حتی اگر این پایان برای ما بسیار تاریك به نظر بیاید، لافریر خواننده را تشویق میکند كه این شكوه ادبیات را با دنیای محدودی كه تصویر شده است، جشن بگیرد.
در خاتمه كتاب، دنی نقش خداوندی را پیدا میکند كه موفق شده است بهطور كامل، زمان و مكان و دنیای شگفتانگیزی را از سر بگذراند كه در آن رویا و واقعیت به هم پیوند میخورند؛ جایی كه نویسنده تبعیدی در پایان به خانهاش میرسد، جایی كه پایان سفر است.
