به عقیده من کیارستمی اگر فیلمساز نمیشد، شاعر میشد. او شکلی از سینما را به من معرفی کرد که سرشار از خلوص بود. «خانه دوست کجاست؟» درحالی که سرشار از جنبههای هنرمندانه است اما مخاطب را وارد فضای اثر میکند، به گونهای که شما احساس نمیکنید که درحال تماشای یک فیلم هستید.
کیارستمی به بهترین شکل ممکن بلد بود یک شعر را در فیلم سینمایی به تصویر بکشد. نکته قابل توجه اینکه هرگز این مفاهیم شاعرانه به صورت شعاری در فیلم کیارستمی مطرح نمیشدند بلکه مربوط به ذات خود فیلم بودند.
از صحبتهای محمود کلاری
در نمایش نسخه مرمت شده «خانه دوست کجاست؟»
