در حافظه موقت ذخیره شد...
وعده ۲۵ مدال طلا در ناگویا تحقق پیدا میکند؟
زمانی برای تحقق یک رویا
22 مدال کمتراز هانگژو است. ورزش مردان با
217 مدال بیشترین سهم را از مجموع 460 مدال طلا میبرد، 204 مدال برای زنان و 39 مدال هم برای قهرمانان میکس کنار گذاشته شده است. اما در تقسیم بندی مدال طلا برعکس دوره قبل و حتی المپیک که همیشه بیشترین مدال طلا برای دوومیدانی کنار گذاشته میشد و حتی در بازیهای آسیایی 2022 هانگژو 48 مدال طلا برای این رشته بود، اما در ناگویا سهم طلای بیشتربا 55 مدال به ورزشهای آبی متشکل از شنا، شیرجه، شنای هنری و واترپلو رسیده است. در حالی که در هانگژو 41 طلا برای دو ومیدانی بود، اما برای ناگویا جای ورزشهای آبی و دوومیدانی جابه جا شده است.
رشته های دوومیدانی، تیراندازی، دوچرخهسواری، قایقرانی آبهای آزاد، کشتی، ژیمناستیک، وزنهبرداری، ووشو، جودو، کاراته، قایقرانی بادبانی، روئینگ، شمشیربازی، بوکس، بازیهای رایانهای، تکواندو، تنیس و تیراندازی با کمان به ترتیب 50، 28، 22، 18، 16 مدال، 15، 14، 12، 11، 10 از مدال طلا سهم دارند.
اما احمد دنیا مالی وزیر ورزش ایران با شروع کار، با نارضایتی از افت مدالهای کاروان ایران در بازیهای آسیایی هانگژو حرف از بهبود جایگاه کشور در بازیهای آسیایی 2026 و المپیک 2028 زد: «بضاعت ورزش ایران خیلی بالاتر است. ما میتوانیم و اگر اراده کنیم با کار صادقانه و پشتکار کسب 25 طلا در ناگویا امکانپذیر است.»
زنان ورزشکار سهم بسزایی در سبد مدال کاروان ایران در بازیهای آسیایی 2022 هانگژو داشتند؛33 درصد. اولین و آخرین مدال کاروان سهم زنان بود. طلسم بیمدالی ایران با مدال نقره مهسا جاور و زینب نوروزی ملیپوشان در هانگژو شکسته شد و برنز سارا بهمنیار کاراتهکای ملیپوش، پرونده مدالهای ایران را بست. به همین خاطر دنیا مالی حساب ویژهای روی ورزش زنان برای مدالآوری در ناگویا باز کرده، چرا که ورزش زنان را زود بازده میداند.
به هرحال ایران کار راحتی برای تحقق 25 یا حتی 28 مدال طلا و ارتقای جایگاهش در جدول ردهبندی ندارد. چرا که برای صعود از رتبه هفتم دوره قبل به رتبه چهارم، باید از کشورهای هند، ازبکستان و چین تایپه- تیمهای رتبه چهارم تا ششم- در جدول ردهبندی عبور کند. البته باید قزاقستان را هم به جمع رقبا در ناگویا اضافه کرد. کاروان هند در دوره قبل 28 مدال طلا گرفت؛ طلاهایی که بیشتر در مواد تیراندازی، دو و میدانی و کریکت به اضافه بدمینتون، سوارکاری و شطرنج به دست آمد.
ازبکستان هم از جمع 22 مدال طلا، بیشترین طلا در کشتی، بوکس، تکواندو و وزنهبرداری را در سبدش انداخت و البته طلاهای جودو، کوراش و دوومیدانی را هم باید به آن اضافه کرد. ورزشکاران این کشورها از نظر امکانات، شرایط تمرین و حتی بازیهای تدارکاتی وضعیت بهتری دارند و در مقایسه با ایرانیها یک قدم به مدال نزدیکتر هستند. چرا که ورزشکاران ایران همیشه اندر خم کمبود امکانات و بودجه هستند و به همین خاطر در میادین بینالمللی نوسان زیادی دارند. با اینکه معمولاً رؤسای فدراسیون در جلسات بررسی وضعیت تیمهایشان قول مدال حتی از نوع طلا هم میدهند اما کم پیش میآید که وعده تحقق پیدا کند و با این حساب شاید گفت تحقق ارتقای جایگاه کاروان ایران در بازیهای آسیایی ناگویا با 25 یا 28 طلا؛ سخت باشد اما دور از انتظار نیست.