شهیده منصوره عالیخانی هر وقت من را می‌دید با شوق به استقبالم می‌آمد و درباره مسائل هنری صحبت می‌کرد. او کارهای خود را برایم می‌چید و از آنها حرف می‌زد. در کار بسیار جدی بود و گردن بلندی داشت یعنی غرور هنرمندانه‌ای داشت که باعث می‌شد در برابر هر چیز سر تعظیم فرود نیاورد.
 آخرین کارش هم تابلوی عاشورا بود که اتود اولیه آن را نشانم داد و من هم ایراداتی از آن گرفتم و قرار شد آنها را برطرف کند. یکی از نکته‌های مهم این است که عالیخانی یک هنرمند معناگرا و باورمند و آزاده بود و عمیقاً به مسأله هنر نگاه می‌کرد.

صحبت‌های کاظم چلیپا نقاش
 در آیین یادبود شهیده منصوره عالیخانی