سازمان ملل متحد در باره خشکسالی‌های مرگبار هشدار داد
قاتل خاموشی که جهان را تهدید می‌کند
 
زیست‌بوم- سازمان ملل متحد در تازه‌ترین گزارش‌های خود درباره تغییرات اقلیمی و اثرات آن بر جهان هشدار داده است که خشکسالی‌های شدید و فراگیر به یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات بشری تبدیل شده‌اند. این پدیده که به ‌واسطه گرمایش زمین تشدید می‌شود، اکنون به «قاتل خاموش» معروف شده است؛ چرا که به آرامی و بی‌سروصدا زندگی میلیون‌ها نفر را تهدید و خساراتی عمیق و پایدار به جوامع وارد می‌کند.
 
خشکسالی، قاتل خاموش
ابراهیم تیاهو، دبیر اجرایی کنوانسیون سازمان ملل برای مبارزه با بیابان‌زایی (UNCCD)، خشکسالی را قاتل خاموش توصیف می‌کند:«خشکسالی یک قاتل خاموش است؛ به آرامی وارد می‌شود، منابع را می‌مکد و زندگی‌ها را به ‌صورت آهسته و پیوسته ویران می‌کند و زخم‌های آن عمیق است.»
این خشکسالی‌ها برخلاف بلایای ناگهانی مانند سیل یا زلزله، روندی تدریجی دارند و به همین دلیل مقابله با آنها دشوارتر است.

افزایش نگران‌کننده خشکسالی‌ها
طبق گزارش دفتر مقابله با بلایای سازمان ملل (UNDRR)، در دو دهه اخیر شدت و تعداد دوره‌های خشکسالی تقریباً دو برابر شده است. مناطقی از آفریقا، مدیترانه، آمریکای لاتین و جنوب ‌شرق آسیا بیشترین آسیب را دیده‌اند. کشورهایی مانند اسپانیا، مراکش و ترکیه به‌عنوان «سگ‌های معدن» (canaries in the coal mine) شناخته شده‌اند که نشان‌دهنده هشدارهایی برای دیگر مناطق جهان در مواجهه با خشکسالی‌های شدید هستند. به عبارت دیگر، این مناطق اولین نشانه‌ها و هشدارهای خطر را به دنیا می‌دهند که ممکن است به سایر مناطق هم سرایت کند.
 
پیامدهای انسانی و اقتصادی
پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۷۰۰ میلیون نفر در معرض خطر خشکسالی‌های شدید قرار گیرند. این بحران‌ها نه‌تنها باعث کاهش شدید منابع آب و نابودی محصولات کشاورزی می‌شوند، بلکه می‌توانند به گسترش فقر، مهاجرت‌های اجباری، درگیری‌های محلی و بحران‌های بشردوستانه منجر شوند.
کامال کیشور، نماینده ویژه سازمان ملل در امور کاهش خطر بلایا نیز تأکید می‌کند:«ما اکنون در حال ورود به عصر خشکسالی هستیم و نیاز به اقدام فوری و هماهنگ جهانی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.»

درخواست برای اقدام فوری
سازمان ملل از همه کشورها می‌خواهد تا با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های مدیریت منابع آب و تقویت تاب‌آوری جوامع محلی، از این بحران پیشگیری کنند. همچنین کشورهای توسعه‌یافته باید کمک‌های مالی خود را به کشورهای آسیب‌دیده افزایش دهند تا بتوانند بهتر با پیامدهای خشکسالی مقابله کنند.