باید و نبایدهای «فقه مقاومت» در شرایط بحران
یک ملت؛ یک صدا
قدرت یک ملت و یک حکومت، به هیچ وجه صرفاً در تجهیزات و نهادهای نظامی یا سیاسی خلاصه نمیشود. قدرت واقعی از دل ارادههای جمیع افراد آن جامعه زاده میشود. وقتی اراده تکتک افراد کنار هم قرار گیرد به یک اراده بزرگ و واحد بدل میشود. این همان قدرتی است که از دل مردم زاده میشود و میتواند برای حکومت، دولتمردان و حاکمیت پشتوانه شود.
آیتالله محسن غرویان
استاد حوزه و دانشگاه
در مقابله با دشمن دیگر بحثهای جناحی جایی ندارد
دولتها زمانی قدرت میگیرند و قوت قلب دارند که بدانند مردم پشتیبان آنان هستند. این پشتیبانی، آنگاه که به صورت اراده جمعی درآید، دولتها را در مواجهه با بحرانها، جنگها و منازعات بینالمللی مصممتر، مقاومتر و کارآمدتر میکند. اما این فقط بخشی از ماجراست. درون هر جامعهای، طبیعی است که اختلاف نظر وجود داشته باشد چون احزاب، جناحها، گروهها، سیاستمداران و شخصیتها نگاههای متفاوتی دارند. هیچ جامعهای یکدست و بدون تضاد فکری نیست. اختلاف، لازمه پویایی اجتماعی است. اما در جایی که دشمن مشترک وارد میدان میشود، معادلات عوض خواهد شد. در آن لحظه، تمام احزاب، گروهها و چهرههای حقیقی و حقوقی باید اختلافاتشان را کنار بگذارند. دشمن، دیگر یک مسأله جناحی نیست. همه باید توجه و تمرکزشان را روی مقابله با آن معطوف کنند. امروز ما با چنین وضعیتی مواجهیم.
«آشتی ملی» ضرورت امروز ماست
اسرائیل به خاک ما تجاوز کرده است. این فقط یک عملیات نظامی نیست؛ بلکه اعلان جنگ از سوی اوست. در چنین شرایطی، بر اساس فقه ما، چند اصل شرعی باید رعایت شود: اول آنکه، نباید ضعفهای داخلی خود را آشکار کنیم. دوم اینکه، نباید اقدامات دشمن را تمجید کنیم. در چنین وضعیتی، چنین اقداماتی حرام شرعی است. ما مجاز نیستیم فضا را متشنج یا زمینه تسویهحسابهای جناحی و حزبی را فراهم کنیم. در این شرایط باید انسجام ملی، آشتی ملی و وحدت ملی میان مردم و مسئولان تقویت شود. این انسجام، یک الزام سیاسی صرف نیست؛ بلکه یک تکلیف شرعی و دینی است.
باید صدای واحدی از ایران شنیده شود
در شرایط بحرانی، سخن گفتن از اختلافات و کشمکشهای داخلی، حرام است. تقویت انسجام ملی، اتحاد، آشتی و وحدت، واجب شرعی است که همه ما باید در برابر دشمن به آن ملتزم باشیم. در مسائل کلان، لازم است همه تحت رهبری ولی فقیه، یکصدا عمل کنیم. در چنین شرایطی مردم همواره با صلابت پشتیبانی کردهاند. کارگزاران نیز باید این فرصت را دریابند و به اختلافات دامن نزنند. باید صدای واحدی از ایران شنیده شود. همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند، در شرایط خطیر، تنها یک صدا باید از کشور بلند شود. آن صدا «صدای استقامت» است؛ صدای دفاع از خاک وطن، دفاع از شرف ملی، دفاع از دین. در چنین هنگامهای، سیادت از استقلال و عزت ملی، از واجبات است.