گاهی انسان ترجیح می‌دهد کمتر سخن بگوید و در برابر بزرگی افراد سکوت کند، چرا که هرچه با زبان بیان شود، به نظرم از اصل ماجرا فروکاسته خواهد شد. زحماتی که آقای مسعودشاهی برای فرهنگ، هنر و به‌ویژه سینما کشیدند، بر کسی پوشیده نیست. دلسوزی عجیبی که ایشان داشتند، از جمله خصایص برجسته شخصیت‌شان بود.
نگرشی که نسل مسعودشاهی در وجود خود داشت، شاید برای نسل ما چندان قابل فهم نباشد. شور و اشتیاق و انگیزه‌ اصلاح و بازسازی، بخشی از شخصیتش بود. دلسوزی عمیقش، سلامت و شرافتش، چیزی بود که کمتر کسی می‌توانست باور کند.

صحبت‌های رائد فریدزاده، رئیس سازمان سینمایی
در مراسم نکوداشت مهدی مسعودشاهی