در حافظه موقت ذخیره شد...
چرا قهرمانی لیورپول به نفع فوتبال انگلیس است؟
فتح جزیره با سبکی متفاوت
دوماً لیورپول نشان می‌دهد که کیفیت فنی و فوتبال زیبا هنوز می‌تواند شکوفا شود. ارنه اسلات مربی لیورپول از هافبک دفاعی تیمش، رایان گراونبرخ خواست در حرکت رو به جلو به سوی حمله مشارکت زیادی داشته باشد، چیزی که از یک هافبک دفاعی انتظار نمی‌رود.
سوماً لیورپول به ما نشان می‌دهد که فوتبالیست‌های درجه یک سطحی از آزادی را به دست آورده‌اند.
به نظر می‌رسید که محمد صلاح با ورود به دهه سی زندگی خود رو به افول گذاشته است، آمار گلزنی او در لیگ برتر در فصل گذشته کمترین میزان در هفت سال اول حضورش در لیورپول بود.اما نه.
صلاح تحت هدایت اسلات محور اصلی بازی لیورپول بوده است و احتمالاً فصل را با بیشترین گل و بیشترین پاس گل در لیگ به پایان خواهد رساند.
چهارماً لیورپول نشان می‌دهد که سرمربی یک تیم نیازی ندارد که تنها محور همه چیز باشد. جایگزینی یورگن کلوپ احتمالاً به همان اندازه که یک چالش تاکتیکی بود، یک چالش شخصیتی نیز بود؛ او یک چهره بسیار مسلط بود که باشگاه را متحول کرده بود اما اسلات در مقایسه با کلوپ و همچنین با گواردیولا و آرتتا، در کارهای خود ظریف‌تر عمل کرده است. اسلات علاقه‌ای به جملات قصار، حرکات جذاب یا مرکز توجه بودن ندارد. بله، او رک و راست صحبت می‌کند اما او بر جزئیات و پیشرفت‌های کوچک تمرکز دارد. او همچنین شایسته تقدیر است که سعی نکرده چرخ را از نو اختراع کند و بشدت تلاش نکرده تا مهر و موم خود را بر لیورپول بزند.
تیمی که او به ارث برد به کمی نظم بیشتر، بویژه در خط میانی نیاز داشت، اما نه تغییرات اساسی. غرور سایر مربیان ممکن بود منجر به تحول چشمگیرتری شود. در این دوران تعصب کورکورانه به باشگاه‌ها (و بازیکنان) خاص و جایی که به نظر می‌رسد نفرت نقش غالب در طرفداری از این ورزش دارد، باور اینکه هنوز چیزی به نام تماشاگر بی‌طرف فوتبال وجود داشته باشد، دشوار است. اما اگر هنوز هم چنین افرادی وجود دارند، موفقیت لیورپول باید آنها را خوشحال کند. سبک فوتبال این روزها به طرز چشمگیری سریع در همه لیگ‌ها نفوذ می‌کند و اگر دیگران از این لیورپول الهام بگیرند، نه از نسخه‌های فعلی آرسنال و سیتی، وضعیت کلی این ورزش بسیار بهتر خواهد بود.
