ادبیات پندآموز سعدی مبنای بسیاری از اندرزنامه‌هاست که امروزه اسمشان هم فراموش شده ولی «گلستان» سعدی همچنان هست، «بوستان» سعدی همچنان هست و همچنان هم خواهد بود. اما چرا «گلستان» و «بوستان» ماندگار هستند؟ در کتاب «سعدی» توضیح داده‌ام و امیدوارم همان مقدار بتواند کمک کند. سعدی با گذشت چند سده، تازگی خود را حفظ کرده است، اگر حفظ نکرده بود، کسی سراغش نمی‌رفت. چرا آن اندرزنامه‌ها و پندنامه‌ها که تعدادشان هم خیلی زیاد است و مفصل‌تر هم هستند مثل «قابوس‌نامه» مطرح نیستند؟ پس چیز ماندگاری در آثار سعدی هست که خود او هم متوجه بوده که در دیباچه «گلستان» آورده است: «کتاب گلستان توانم تصنیف کردن که باد خزان را بر ورق او دست تطاول نباشد و گردش زمان عَیش ربیعش را به طَیش خریف مبدل نکند.»
بخشی از گفته‌‌های ضیاء موحد
استاد فلسفه و سعدی‌شناس در مصاحبه با ایسنا
