این ماه به نام خداست همان طوری که کعبه به نام خداست و آن سرزمین، سرزمین ضیافت است این ماه هم ماه خداست؛ این زمان زمان ضیافت است؛ آن زمین، زمین ضیافت است. کسانی که توفیق حج یا عمره را دارند میهمانان خدای سبحان‌اند که در آنجا از حاجیان و معتمران به عنوان ضیوف الرحمان یاد می‌شود. در ماه مبارک رمضان هم که به عنوان شهر ضیافت است از روزه دارها به عنوان ضیوف الرحمان یاد می‌شود. سنایی می‌گوید: «کعبه احتیاجی به پرده‌های ابریشمی ندارد، جمال کعبه به چیز دیگر است؛ «یای بیتی جمال کعبه بس است» کعبه یک یاء دارد که خدای سبحان به ابراهیم و اسماعیل(ع) فرمود: «ان طهّرا بیتی»خانه مرا پاک کنید. این یک دانه یاء برای ماه مبارک رمضان هم هست که شما می‌گویید«قد أقبل الیکم شهر اللّه». این دو، این یک یاء برای انسان هم هست که فرمود: «نفخت فیه من روحی».اگر انسان حرمت این اضافه تشریفی را رعایت کند؛ قدر این یاء را بداند همتای کعبه می‌شود؛ همتای ماه مبارک رمضان.

آیت‌الله العظمی جوادی آملی