علیرضا رئیسیان، کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده سینما در این دوره از جشنواره فیلم فجر جزو هیأت داوران بود و در گفت‌و‌گو با «ایران» درباره کیفیت فیلم‌ها، نحوه داوری و چگونگی به اجماع رسیدن هیأت داوران مطالبی را بیان کرد.
رئیسیان درباره سطح کیفی فیلم‌های این دوره از جشنواره فیلم فجر گفت: «مجموع فیلم‌های این دوره از جشنواره، اغلب تولید مسئولان، مدیران و فیلمسازان دولت قبل بودند. بنابراین مسائلی از جمله طرح مسائل فیلم‌ها و استاندارد بودن آثار را براساس زاویه نگاه آنها دیدیم و داوری کردیم. ما در جایگاه داور کوشیدیم هم در نسبت با همدیگر فیلم‌ها را قضاوت کنیم و هم نسبت به سابقه فیلمسازان دست به بررسی‌شان بزنیم، چراکه برخی از آنها کارگردان اولی بودند و سابقه چندانی از آنها برای مقایسه در دست نبود تا ببینیم نسبت به آثار قبلی‌شان با چه میزان از پیشرفت و نوآوری روبه‌رو شده‌اند.
به اعتقاد رئیسیان فاصله زیادی بین فیلم‌های ارائه شده در این دوره از جشنواره با فیلم‌های استاندارد و خوب وجود نداشت برای همین هم اگر نگاه کنید نامزدهای چند فیلم از نظر کمی حرفه‌ای‌تر و بهتر بودند و بقیه فیلمسازها هم زحمت کشیده بودند ولی شرایط طوری نبود که کاندیدای گرفتن سیمرغ شوند. متأسفانه فیلم‌های مردودی و توقیفی از دوره قبل که ما فقط درباره آنها خواندیم خیلی باکیفیت و متفاوت بودند و کاش می‌توانستند در بخش مسابقه چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر شرکت کنند. رئیسیان بر بازنگری جدی و تغییرات اساسی در ساختار و نوع آیین‌نامه و اجرا در جشنواره فیلم فجر تأکید و اظهار کرد: الان شرایط طوری نیست که هنوز بشود با نگاه 30 سال پیش جشنواره‌ای را برگزار کرد که این مسأله در هیچ جای دنیا مرسوم نیست و جشنواره‌ها گاهی بازنگری می‌شوند، بخش‌هایی تغییر می‌کنند و به روز می‌شوند و اینجا هم در ایران الان وقتش است که در جشنواره فیلم فجر تغییرات جدی صورت گیرد که پیشنهادهایم را برای این تغییرات در نشست خبری داوران که قرار است شنبه برگزار شود، اعلام می‌کنم. وی در پاسخ به این سؤال که اگر اختلافی در زمان داوری فیلم‌ها اتفاق می‌افتاد چطور به اجماع نظر می‌رسیدید، گفت: ما به اجماع نمی‌رسیدیم به اقناع هنری می‌رسیدیم یکی دو مورد درباره نامزدها اختلافاتی بود نه جوایز، که دوباره بحث می‌شد و رأی‌گیری صورت می‌گرفت و لازم هم نبود نتیجه رأی‌گیری سه به سه یا دو به چهار یا 5 به 6 شود؛ رأیی که در دور اول انجام می‌شد کاملاً روشن بود که چه فیلمی نامزد می‌شود و چه فیلمی در مرحله بعدی برنده می‌شود و خیلی اختلاف‌نظر جدی و مبنایی نبود که نیاز شود رأی چهارمی دخالت کند چون به نظر من کلاً هیأت داوران حرفه‌ای و مسلط به تخصص خودشان بودند.