گفتوگوهای جشنوارهای
گفتوگوی «ایران» با فرزین محدث، بازیگر فیلم «آنتیک»
نقدحرفهای، برچسب زنی و اتهام را برنمیتابد
گروه فرهنگی/ بازیگر فیلم «آنتیک»، برخی نقدهایی را که متوجه این ساخته سینمایی شده اتهام میداند و تأکید میکند که نقد حرفهای میانهای با برچسبزنی ندارد و از منتقدان برای ارائه نقدهای حرفهای دعوت میکند. او با وجود حاشیههایی که متوجه این فیلم شده، ایفای نقش در ساخته سینمایی تازه هادی نائیجی را تجربهای لذتبخش میداند.
در ابتدا قرار به بازی شما در نقش دیگری بوده اما در نهایت به جای کاراکتر دیگری در فیلم «آنتیک» نقشآفرینی کردید!
اول قرار بود به جای راننده نعشکش بازی کنم. اما خب من رانندگی بلد نیستم. دوباره صحبت کردیم و در نقشی تازه به عنوان مأمور کمیته با امیر نوروزی همبازی شدم.البته این هم نقش جذابی بود.
فکر نمیکنید این مسأله سبب محدود شدن نقشهای پیشنهادی احتمالی به شما شود؟
راستش علاقهای به رانندگی ندارم ولی اگر نخواهم با نقشهای محدودتری روبهرو شوم چارهای جز یادگیریاش ندارم. اگر سینما همچنان با من کار داشته باشد خودم را از قبول نقشهای تازهای که با چنین مهارتی سر و کار داشته باشد محروم نمیکنم.
آقای محدث از تجربه بازی در فیلم آنتیک بگویید، به خصوص که چهرههای زیادی در آن نقشآفرینی کردهاند، همکاری در این ساخته سینمایی را چطور دیدید؟
در این فیلم بخش عمده بازی من در کنار امیر نوروزی میگذرد. امیر هم مثل خودم تئاتری است. اغلب بازیگرانی که از تئاتر به سینما میروند یک ویژگی مشترک دارند، اهل تعامل هستند و به همین خاطر روند تمرینهای ما خیلی خوب پیش رفت. قبل از ضبط پلانها بارها تمرین کردیم و گپوگفت زیادی داشتیم. این برای من تجربه لذتبخشی بود.
دیگر بازیگران حاضر نظیر پژمان جمشیدی
و ستاره پسیانی چطور؟
با آن که عمده بازی من در این فیلم، همراه با امیر نوروزی بود اما واقعیت این است که وقتی به گروهی دعوت میشوید که همه آنها حرفهایهای سینما هستند آسودگی بیشتری دارید. افراد باتجربه میدانند چطور کار کنند.
با توجه به نقدهایی که این روزها متوجه فیلم آنتیکشده نگاه خودتان به تجربه این همکاری و از طرفی نتیجه نهاییاش چیست؟
متأسفانه برخی نقدهایی که به فیلم آنتیک شده است ماهوی هستند. وقتی با چنین نگاهی سراغ کاری برویم یک مشکل مهم ایجاد میشود. اینکه به آن فیلم و به آن افراد اتهام میزنیم.
و خب این میانهای با نقد حرفهای ندارد.
هیچ کدام از این به اصطلاح منتقدان که در جایگاه قاضی نیستند آنها اگر انتقادی هم دارند بهتر است به جای اتهام، گفته خود را در قالب نقد حرفهای مطرح کنند نه اینکه همه عوامل فیلم را در یک کشتی با برچسب ایرانستیزی و ادعاهای دیگر بنشانند و روانه ناکجاآباد کنند بخشی از این گفتهها واقعاً انتقاد نیست. توهین است. ای کاش فیلم را منصفانه ببینند و نقد کنند. اصلاً بگویند آنتیک افتضاح است، آن هم به فلان دلایل! اما برچسب نزنند. متهم نکنند.
فیلم در فضای دهه شصت میگذرد. این فضای خاص چه چالشهایی به همراه داشت؟
شاید ما خودمان در آن دوران نبودیم اما انگار در آن زمان زیستهایم چون هنوز هم جنس روابط آدمها، ادبیاتشان، گفتوگوها و تکهکلامها در ذهنمان مانده است. اگر این جزئیات به دقت بررسی نشود، نتیجه خوبی به دست نمیآید و ممکن است فیلم به سمت ادا و اطوار کشیده شود. اما خوشبختانه در «آنتیک» توجه به جزئیات به قدری دقیق بود که حتماً در نتیجه نهایی که مخاطبان هم تماشایش میکنند مشهود خواهد بود. من تجربههای مختلف و متفاوتی در تئاتر و در فیلمهای سینمایی دیگر داشتم و همین تجربیات مختلف باعث میشود دید جزئیتری نسبت به مسائل داشته باشم. هادی نائیجی هم از آندسته کارگردانهایی است که بهصورت دقیق به جزئیات توجه میکند.
در آخر از نگاهتان به جشنواره فیلم فجر امسال بگویید.
همین که دبیری جایزه را به عهده منوچهر شاهسواری گذاشتهاند یعنی به دنبال شکلگیری وفاق و برقراری تعامل در عرصه سینما هستند. این اتفاق مهمی است.
