جشنواره فیلم و رسانه‌های اجتماعی
علی نعیمی- منتقد سینما/ گسترش فضای مجازی شاید به رشد آگاهی کمک کرده باشد اما شاید از درک لذت کشف و جست‌و‌جوی آنچه که به آن علاقه‌مند هستیم انسان امروزی را دور کرده است. به جرأت می‌توان گفت رشد شبکه‌های اجتماعی هر فرد را تبدیل به یک رسانه مستقل کرده است که می‌تواند تأثیرگذاری آن را در حد رسانه‌های رسمی بالا ببرد. رویداد مهمی مانند جشنواره فیلم فجر یک نمونه قابل ارزیابی است که می‌توان آن را در بوته آزمایش گذاشت. انتشار در لحظه اخبار در صفحات اینستاگرام و تلگرام و گسترش شهروند خبرنگار و رشد خبرنگار فردی باعث شده است مرجعیت رسانه‌های رسمی مانند شبکه‌های صدا و سیما هر سال کمتر شود و دیگر مخاطبان برای تماشای نقدها و اخبار منتظر برنامه‌های تلویزیونی و یا چاپ روزنامه‌های فردا نباشند.
یکی از تأثیرات کلیدی رشد فضای مجازی، تبدیل هر فرد به یک رسانه مستقل است. شبکه‌های اجتماعی این امکان را فراهم کرده‌اند که هر کاربر بتواند تولیدکننده محتوا باشد، خبرها را مخابره کند و حتی تحلیل و نقد ارائه دهد. در گذشته، تولید و انتشار اخبار در انحصار رسانه‌های رسمی مانند صداوسیما، مطبوعات و خبرگزاری‌ها بود، اما امروزه هر فرد با داشتن یک حساب کاربری در اینستاگرام، تلگرام، توئیتر و سایر پلتفرم‌ها، می‌تواند مخاطبان زیادی جذب کند و تأثیرگذاری‌اش را تا حد رسانه‌های رسمی افزایش دهد. شاید جوان‌ترها خاطرشان نباشد.
جشنواره بیست‌وششم فیلم فجر سینمای رسانه‌ها در سینما صحرا مستقر بود. موقعیت سینما صحرا که در خیابان شریعتی قرار دارد به نحوی بود که یافتن جای پارک خودرو برای اهالی رسانه و هنرمندان سخت بود. در یکی از روزهای نمایش فیلم در جشنواره فیلم فجر گویا پگاه آهنگرانی هنگام پارک خودرواش با اتومبیل یکی از منتقدان تصادفی کوچک می‌کند و همین موضوع دستمایه سوژه‌ای می‌شود که هر روز بچه‌های رسانه در ستون روزنامه اعتماد درباره این اتفاق بخوانند و پاسخ‌های پگاه آهنگرانی و آن منتقد جوان به یکدیگر را دنبال کنند. می‌خواهم بگویم این لذت کشف و انتظار و دنبال کردن یک اتفاق به ظاهر ساده اما بامزه اگر امروز رخ می‌داد شاید با یک پست اینستاگرامی قائله‌اش ختم می‌شد و این همان چیزی است که سرعت رشد علم از ما گرفته است. حالا این انتخاب ماست که کدام یک را ترجیح دهیم. هر چند که دیگر گذشته بر نمی‌گردد.