یکه‌تازی حاشیه بر متن
زهرا بذرافکن
فعال رسانه‌ای
حسن فتحی، کارگردان سریال «ازازیل» که در کارنامه هنری خود آثاری مانند «پهلوانان نمی‌میرند»، «شب دهم»، «مدار صفر درجه»، «میوه ممنوعه»، «زمانه» و «شهرزاد» را دارد، این بار در اتفاقی کم‌نظیر، به سراغ ساخت اثری در ژانر ترسناک-جنایی، برای مخاطبان شبکه نمایش خانگی رفته است. اگرچه فتحی با ژانر ترسناک، چندان غریب و ناآشنا نیست؛ او در سال۱۳۸۷ با ساخت فیلم سینمایی «پستچی سه بار در نمی‌زند» مخاطبان سینما را غافلگیر کرده بود.
این سریال که از مدت‌ها پیش، از مراحل ساخت تا دستمزد عوامل و نحوه تبلیغات آن موجب جنجال‌ها و حواشی دنباله‌داری بوده است، حالا به اپیزود اول رسیده. ازازیل براساس فیلمنامه‌ای از مسعود خاکباز با بازی پری‌ناز ایزدیار، بابک حمیدیان، پیمان معادی، گوهر خیراندیش و … جمعه‌ها در پلتفرم نماوا منتشر می‌شود.
سریال از ابتدا تلاش می‌کند تا مشابه فیلم‌های ترسناک اروپا و امریکایی آغاز شود؛ صحنه‌ای ترسناک و نامعلوم که مشخص نیست متعلق به کجای قصه است و نمی‌دانیم می‌خواهد مخاطب را به کجا ببرد. با این حال، آغاز غافلگیرکننده‌ای نیست و برای مخاطب صحنه‌ای آشنا از یک قصه ترسناک است. از سویی، از همان ابتدا تکلیف مخاطب با سریال روشن می‌شود. اگرچه در ادامه با یک میهمانی کسل‌کننده و اتفاقات باورناپذیر و تا حدی غیرمنطقی-مانند خشکیدن ناگهانی گیاهان در اتاق خانم دکتر- روبه‌رو می‌شویم. در کنار این ماجراها که برای شخصیت زن اصلی سریال و همسرش در جریان است، اتفاقاتی نیز برای یک پلیس با بازی پیمان معادی رخ می‌دهد که موازی با میهمانی تولد پیش می‌رود. اگرچه ربط آنها یا جزئیات دیگری روشن نیست.
یکی از نقاط جالب توجه سریال، حضور بازیگران شناخته شده سینمای ایران در آن است. با این حال اگر نظرات کاربران در فضای مجازی را دنبال کنید، به نظر می‌آید این موضوع چندان موجب تغییر یا جذابیت سریال بعد از پخش یک قسمت نشده است. در واقع، می‌توان قسمت اول را ناموفق شمرد. از سوی دیگر اما در قسمت ابتدایی این سریال، با تنوع بالایی از شخصیت‌ها روبه‌رو هستیم؛ شخصیت‌هایی که عمده آنها را چنانچه گفته شد، بازیگران مطرح عهده‌دار شده‌اند. این موضوع از سویی می‌تواند پیش‌بینی‌کننده داستان‌های موازی و متفاوتی در سریال باشد و از سویی همان‌طور که در این قسمت تا حدی دیده شد، شخصیت‌هایی باورناپذیر را به مخاطب عرضه کند. اینکه سریال تا چه حد می‌تواند در ادامه از بار صحنه‌های تکراری و قابل پیش‌بینی در داستان کم کند و مخاطب را به سوی قصه‌ای نوآورانه و پرکشش ببرد را باید در ادامه و قسمت‌های بعدی آن دید اما تا اینجای کار گویی حاشیه در سریال ازازیل از متن جلوتر است.
