ژاله علو پیشکسوت گویندگی وهنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون درسن 97 سالگی درگذشت.خبری تلخ که روزگذشته منتشرشد.
بانو ژاله علو نام آشنای اهالی فرهنگ وهنراست. نامی ماندگار برصحنه هنر با طنین صدایی سحرانگیز که ثبت برجریده تاریخ هنراست.
علو متولد محله سنگلج است به سال 1306. محله‌ای که از دیرباز آشنا با صحنه و هنراست و مهد تولد این بانوست. او در خانواده‌ای آشنا با فرهنگ پرورش یافت و بستری برای رشد و اشتیاق او به فضای هنر شد.
پدرش اگرچه ارتشی بود ولی ذوق هنری داشت و علاقه‌مند بود دخترش با ادبیات کشورش آشنا شود به همین دلیل از هفت سالگی و با شروع مدرسه برای او کتاب حافظ، سعدی و شاهنامه می‌خواند و او را تشویق می‌کرد تا با اشعار بزرگان کشور آشنا شود.
اما آغاز فعالیت جدی او در رادیو در 27 سالگی بود و اولین نمایش رادیویی‌اش با پرویز خطیبی به روی آنتن رفت و بعد از آن با مهدی قاسمی، نصرت‌الله محتشم و عزیز‌الله حاتمی هم همکاری داشت. در همکاری با محتشم برنامه «داستان شب» را پایه‌ریزی کردند. این برنامه پای ثابت نمایش رادیویی شد و به دنبال آن در کارهای رادیویی پرشماری حضور پیدا کرد. مدیریت دوبلاژ مجموعه‌هایی چون «پت پستچی» و «سال‌های دور از خانه (اوشین)» از جمله فعالیت‌های دیگر او است. البته حضور او تنها به رادیو و گویندگی خلاصه نمی‌شد. علو در طول سال‌های فعالیت هنری‌اش در مجموعه‌های تلویزیونی گوناگونی به ایفای نقش پرداخت ازجمله بازی در مجموعه «روزی روزگاری» و همچنین «مختارنامه» که در ذهن تماشاگران ماندگار است.

گنجینه درخشان دوبله
نصرالله مدقالچی- دوبلور
با نام ژاله علو همواره تصویر بانویی مهربان، با لبخندی بر لب به ذهن متبادر می‌شود؛ بانویی خوش‌صدا، مسلط به دوبله و آگاه و مطلع در حوزه نمایش. من از سال 1341 افتخار شاگردی ایشان را در استودیو تخت‌جمشید داشتم. در خدمت ایشان بودم و بسیار از ایشان یاد گرفتم. او سرپرستی دوبله آثار درخشانی را برعهده داشته و جای نقش‌های زیادی گویندگی کرده آنچنان که انتخاب یک اثر بین این کارنامه و گنجینه درخشان کاری، کار بسیار سختی است. به واقع نمی‌شود به تنهایی یک اثر را برگزید و بر صدر کارنامه فعالیت ایشان قرار داد. یکی از کارهای زیبای ایشان از نگاه من، دوبله «گربه‌های اشرافی» است که هنوز که هنوز است در یاد و خاطره همه ما ماندگار است. ژاله علو همیشه در قلب ما جا دارد. روحشان شاد و یادش گرامی.

هنرمندی تکرار نشدنی
حسین محجوب- کارگردان، نویسنده و بازیگر
خانم «ژاله علو» انسانی بزرگوار و هنرمندی تکرارنشدنی و برجسته بودند که با چند سطر تمجید و تعریف نمی‌توانیم قدردان شخصیت والای فرهنگی و انسانی ایشان باشیم. زبانم از بیان تعریفی که شایسته و برازنده این هنرمند ارزشمند باشد قاصر است...
حامی هنرمندان جوان
بهروز رضوی - صداپیشه و مجری رادیو و تلویزیون
مرحوم «ژاله علو» از قدیمی‌ترین همکارانم بودند و من افتخار همکاری با ایشان را از سال 49 و از بدو ورودم به رادیو داشتم؛ این همکاری همچنان ادامه‌دار بود تا اینکه در این اواخر ایشان به علت کهولت سن گرفتار بیماری شده و در بیمارستان بستری شدند.
با وجود گذشت 97 سال از عمر پربار خانم «علو»، ایشان همچنان پرانرژی و باانگیزه مشغول کار بودند و با توجه به خلق‌و‌خوی حرفه‌ای که داشتند، از همکاران پرکار و جدی ما به شمار می‌آمدند. با توجه به تسلط ایشان به کار، من و سایر همکارانم در زمان همکاری با ایشان احساس امنیت کاملی را تجربه می‌کردیم. اینکه مرحوم «ژاله علو» نیز همیشه از همکاری با من ابراز خوشحالی می‌کردند، برای من جای بسی افتخار دارد...
حرفه‌ای‌بودن و همیشه آماده به کار بودن ایشان، از جمله ابعاد شخصیتی آن مرحوم بود که هیچ‌گاه از خاطر من پاک نخواهد شد. خانم «ژاله علو» در نهایت مهربانی و سخاوت، همیشه حمایتگر گروه‌ها و هنرمندان جوان‌تر بودند و نه تنها از همراهی با جوان‌ترها هیچ ابایی نداشتند، بلکه برای همراهی با آنها همیشه پیش‌قدم بودند.
ایشان یکی از برجسته‌ترین صداهای ماندگار کشور هستند که هیچ یک از آثار ایشان بر دیگری برتری ندارد، چراکه همگی در سطح بسیار بالایی خلق شده‌اند. حضور مثبت و جامع‌الاطراف ایشان همیشه و در هر جایی که حضور داشتند خودنمایی می‌کرد.
با توجه به شخصیت فوق‌العاده مثبت این هنرمند بی‌مانند، جای خالی او تا سالیان‌ سال در جامعه هنری کشور خالی خواهد بود و گمان نمی‌کنم به این زودی کسی بتواند جای ایشان را پر کند. متأسفم که این هنرمند ارزشمند و بی‌نظیر را از دست دادیم؛ گویی اینکه 97 سال عمر ارزشمند ایشان به عزت و سلامت و درستی از سوی ایشان سپری شد و قطعاً همیشه به عنوان اسطوره‌ای تکرارنشدنی، به نیکی از ایشان یاد خواهد شد.
 
زنی استوار و نماد صبر و نجابت
شهره سلطانی- بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون
بانو ژاله علو، از بازیگران شناخته شده عرصه هنر و گویندگی است؛ هنرمندی بزرگ با کارنامه‌ای پربار و ارزشمند.
اولین کار تصویری بنده در تلویزیون مربوط به سریال «روزی روزگاری» است و خوشبختانه این توفیق را داشتم در این مجموعه تلویزیونی در کنار بزرگان عرصه هنر از جمله مرحوم علو تجربه همکاری داشته باشم. جالب است بدانید علاوه بر تجربه کاری در کنار ایشان، مدت‌زمانی با ایشان و همچنین خانم گوهر خیراندیش همخانه بودم و باید بگویم ارتباط صمیمانه و نزدیکی با خانم علو داشتم.‌
در مدت زمان همنشینی با بانو علو، درس‌های بسیاری از ایشان آموختم و به باور من، ایشان همچون مادری مهربان و دلسوز در عرصه کار و زندگی تجربه‌های بسیاری به من آموختند و حمایتم کردند. هرآنچه را که برای حضور و تجربه برای این حرفه لازم بود، بی‌دریغ و با عشق در اختیار من قرار می‌دادند.
نکته دیگر اینکه در تمامی سال‌های آشنایی‌ام با خانم «علو» همیشه تحت‌تأثیرابعاد شخصیتی والای ایشان بودم و از صمیم قلبم عاشقانه دوستشان داشتم، چرا که ایشان مادرانه احساس زیبای خود را به من منتقل می‌کرد.‌ از نگاه من، ایشان، زنی بلند‌قامت و استوار و نماد و اسطوره صبر، نجابت و متانت بودند که قطعاً دیگر هنرمندان عزیز هم بر این موضوع صحه می‌گذارند.‌
جای صدای ماندگار و بازی بی‌نظیر بانو ژاله علو در حوزه‌های مختلف رادیو، تلویزیون، سینما و... بسیار خالی و جبران ناشدنی خواهد بود.