فضای مجازی
درگذشت بانو ژاله علو گوینده و بازیگر عرصه هنر بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی داشت و دوستان و هم‌دوره‌ای‌های این هنرمند، درصفحات شخصی خود از او نوشتند:
صدایی جادویی و افسون‌کننده
احترام برومند با انتشار تصویری از ژاله علو در صفحه اینستاگرامش آورده: «مرگ چنین هنرمندی، فقدانی بزرگ در عالم هنر کشورمان است، بانویی با احاطه بر تمامی عرصه‌های هنری، تئاتر، رادیو، دوبله، سینما، تلویزیون با پشتوانه غنی فرهنگی و استعداد خدادادی، صدایی جادویی و افسون‌کننده که تا روزهای وا‌پسین زندگی، دوستانش را از شنیدن این صدای سحرکننده محروم نمی‌کرد. ژاله عزیزم، اولین دیدارم با شما در نوجوانی بود.آن زمان دوازده ساله بودم و از اشتیاق، چنان هول شده بودم و به طرفتان دویدم که داشتم زمین می‌خوردم، با خوش اخلاقی خندیدید و گفتید مراقب باش؛ بعد‌ها این خاطره را برایتان تعریف کردم. شما الگوی همه ما بودید، ژاله خانم عزیزم پروازتان به سمت معبود مبارک، عمری با عزت و آبرو و پرثمر. خوش به سعادتان، مرگی چنین میانه میدانم آرزوست، خوش به حال همه ما ایرانی‌ها که از وجود این گوهر ناب و بی‌همتا سال‌ها بهره بردیم.»
چهره‌ای ماندگار در تاریخ هنر
علیرضا داوود‌نژاد هم در این باره نوشته: «ژاله علو. چه بانویی از میان ما رفت. صدایی خوش‌طنین در رادیو و چهره‌ای جذاب در صحنه و ده‌ها سال حضوری مقتدر در تئاتر، سینما و تلویزیون؛ بانویی متین و باوقار و هنرمند که راه حضور زنده و فعال و خلاق بانوی ایرانی را در صحنه اجتماع و فرهنگ و هنر این سرزمین هموار کرد و به چهره‌ای ماندگار برای تاریخ هنر ما بدل شد... روحش شاد و یادش گرامی باد...»
چهره بی‌تکرار صنعت سرگرمی و سینمای ایران
هوشنگ گلمکانی هم با انتشار یک عکس قدیمی از بانو ژاله علو در صفحه اینستاگرامش درباره او آورده: «نودوهفت سال، نزدیک به یک قرن، عمر کوتاهی نیست و کمتر کسانی از مرز سده دوم زندگی می‌گذرند. زندگی طولانی در سرزمین ما، آن هم در حرفه نمایش و صدا و سرگرمی، پر از داستان و ماجراست. در سال‌های اخیر هر وقت به تئاتر شهر می‌رفتم، صدای خانم ژاله علو، با لحنی فاخر و پرشوکت و مؤقر، با خوشامدگویی به تماشاگران، از آنها می‌خواست شأن تئاتر را با رعایت رفتار فرهنگی حفظ کنند. انتخاب درستی بود و این صدا مخاطبش را به رعایت آداب تماشای نمایش ترغیب می‌کرد.
ژاله (شوکت) علو از چهره‌های بی‌تکرار صنعت سرگرمی و سینمای این سرزمین بود که همزمان با آغاز دوره دوم تاریخ سینمای ایران کارش را به عنوان بازیگر فیلم‌ها شروع کرد اما در صحنه تئاتر، گویندگی رادیو و دوبلاژ هم فعالیت داشت. در فیلم‌ها اغلب به جای خودش صحبت می‌کرد. صدایش از یادمان نمی‌رود، و گفتم نزدیک به یک قرن زندگی می‌تواند پر از داستان باشد. نقل قول از او روی جلد مجله «روشنفکر» می‌تواند نشانه‌ای از یکی از آن حکایت‌های زندگی در عرصه نمایش و دنیای سرگرمی باشد، و شاید هم یکی از جعلیاتی که همیشه در مطبوعات برای جلب توجه ساخته می‌شد.»
یگانه‌ای بود در روزگار نامردمی‌ها!
اسدالله امرایی هم با متنی کوتاه نوشته: «ژاله علو درگذشت، اما صدای ماندگارش و خاطراتش هرگز از یادها نمی‌رود. یگانه‌ای بود در روزگار نامردمی‌ها!
