گفت‌و‌گو با مهوش صابری کارآفرین و فعال حوزه آسیب‌های اجتماعی
وقتی تولید و مددکاری اجتماعی با هم تنیده می‌شود
محمدرضا عزیزی
دبیر گروه
مهوش صابری افزون بر اینکه با مدیریت یک واحد تولیدی در حوزه پوشاک به‌عنوان یک تولید کننده و کارآفرین فعال است، حدود 25 سال است که در حوزه آسیب‌های اجتماعی و در زمینه آموزش، توانمندسازی، ایجاد اشتغال برای افراد بهبودیافته (آقایان و بانوان)، افراد آسیب‌دیده و در معرض آسیب و بانوان سرپرست خانوار فعالیت می‌کند. این بانوی کارآفرین در گفت‌و‌گو با «ایران» از فرصت‌ها و چالش‌های کاری می‌گوید که هم اقتصادی و تولیدی است هم آموزشی و هم از جنس مددکاری اجتماعی است.
بنگاه تولیدی شما برای چند نفر بطور مستقیم و غیرمستقیم اشتغال ایجاد کرده است؟
تولیدات ما که صنایع دستی و پوشاک است بیشتر در بازار داخلی به فروش می‌رسد. بالغ بر 55 نفر بطور مستقیم در واحد تولیدی ما کارمی کنند و 80 نفرهم با قراردادهای مشاغل خانگی با ما همکاری می‌کنند.
شما کار تولیدی خود را چگونه آغاز کردید و توسعه دادید. برای ما از چالش‌هایی که در راه‌اندازی این کار داشتید بگویید؟
آغاز کار تولید ما از یک فضای بسیار کوچک و با تعداد 4 عدد چرخ خیاطی شروع شد و در حال حاضر حدود 80 عدد چرخ و تعدادی ابزار برای تولید در کارگاه موجود است.
با توجه به اینکه نیروی آموزش دیده کم است و اکثر افراد که من در قسمت تولید به عنوان نیروی کار به خدمت گرفته‌ام یا اعتیاد داشته‌اند و ترک کرده‌اند یا زندانی بوده‌اند و یا اینکه در مراکز نگهداری مانند گرمخانه و شلتر زندگی می‌کرده‌اند. زمان بسیار جهت آموزش ایشان سپری می‌شود و همچنین بدلیل شرایط خاص روحی و جسمی، توان کارکردن بیش از 4 ساعت را ندارند. از همه مهم‌تر افرادی که دارای مشکل هستند قدرت گیرایی کمتری دارند. چون ذهن ایشان هنوز درگیر مسائل و مشکلات ناشی از آسیب‌های وارد شده به جسم‌شان است. این مشکل خاصی است که بدلیل اینکه واحد تولیدی ما افزون بر هدف تولید، کمک به باز توانی و تسهیل بازگشت به جامعه آسیب دیدگان اجتماعی را دنبال می‌کند با آن مواجه است. اما مشکل عام‌تر شرایطی است که بسیاری از کارآفرینان و دست اندرکاران تولید از جمله خود من با آن مواجه هستیم و آن عدم ثبات قیمت‌هاست. قیمت مواد اولیه مدام در حال تغییر است در حالی که قراردادهای تحویل پوشاک به مشتریان یکساله، 6 ماهه یا سه ماهه است.
مهم‌ترین موانع و چالش‌ها و همچنین فرصت‌ها برای یک کارآفرین زن در کشور چیست؟
بزرگ‌ترین مانع برای یک بانوی کارآفرین در بعضی از جاها جدی نگرفتن زنان است و همچنین در خصوص ارائه تسهیلات همیشه نسبت به بانوان کارآفرین سخت‌گیری‌های بیشتری اعمال می‌شود و در عرصه بازار هم جهت تسویه‌حساب‌ها، گاه در حق بانوان، ناحقی صورت
می‌گیرد.
در چشم‌انداز حرفه‌ای‌تان چه اهدافی را دنبال می‌کنید؟
در خصوص فعالیت‌های اجتماعی به‌عنوان کارآفرین اجتماعی می‌خواهیم به جایی برسیم که بانوان به خودباوری اقتصادی برسند و توان ادامه زندگی با ایجاد بازار کسب و کار و حتی مقیاس خیلی کوچک (مشاغل خانگی) حرفی برای گفتن داشته باشند.
فعالیت حرفه‌ای شما چه تأثیری بر زندگی خصوصی‌تان در ایفای نقش‌های دیگر همچون مادر، همسر و... داشته است؟
فعالیت حرفه‌ای در اقتصاد خانواده تأثیر بسزایی داشته و باعث شده فرزندانم هم نگاهی ویژه به حوزه فعالیت اجتماعی کارآفرینی داشته باشند.
با توجه به تجربه‌های شما چه توصیه‌ای به زنان علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری و کار تولیدی دارید؟
توصیه می‌شود بانوان عزیز به جای خریداری وسایل تجملاتی در زمینه سرمایه برای تولید هر چند کوچک برنامه‌ریزی نمایند زیرا در آینده این سرمایه‌های آموزشی تبدیل به سرمایه‌های بزرگ اقتصادی شده و هیچ‌گاه متضرر نخواهند شد و سرمایه‌ای است که هیچ‌وقت از بین نمی‌رود.
از دستگاه‌های دولتی برای حمایت از کسب و کارتان چه انتظاری دارید؟
از دستگاه‌های دولتی درخواست داریم که نگاه ویژه به عرصه تولید داشته باشند و بانوان کارآفرین را جدی بگیرند و از لحاظ حمایت جهت کسب و کار و سرمایه اولیه آنها را حمایت کنند.
