ایده «سودابه» ریشه در واقعیت دارد

ایده و قصه فیلم «سودابه» به واسطه خبری که یکی از دوستانم برای من فرستاد شکل گرفت؛ خبری مبنی بر اینکه در دادگاهی حوالی نارمک تهران، پرونده‌ای بررسی شده که به درد کار من می‌خورد! آن را خواندم و ماجرا جذبم کرد. اما در پاسخ به اینکه در شخصیت‌پردازی‌های فیلم سینمایی سودابه تا چه اندازه قادر به تقسیم شخصیت‌ها به مثبت و منفی هستیم باید بگویم من اصلاً سعی نکردم هیچ شخصیتی را دراین فیلم مثبت یا منفی تعریف کنم، کاراکترهای من همگی مثل همه آدم‌ها، نقاط قوت و ضعف دارند و در مقاطعی این نقاط اگر بستری برایشان مهیا شود پررنگ می‌شوند. در این دوران نمی‌شود به دو رنگ اکتفا کرد، بلکه طیف وسیعی از رنگ وجود دارد که باید آن را دید و بازشناخت.  با آنکه حدود 6 سال از ساخت این فیلم گذشته، اما گذر زمان آسیبی به ارتباط مخاطب با فیلم وارد نکرده است. فیلم «سودابه» از نظر درونمایه، پرداخت و روایت روزمدار نیست که مثل پاره‌ای از فیلم‌ها کهن شوند. تلاش من طی چهار دهه فعالیت تلاش برای خلق آثاری‌ است که گرفتار روزمرگی نشود.
 
بخشی از گفته‌های محمدعلی سجادی، کارگردان فیلم سینمایی «سودابه» با ایلنا
صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و پانصد و نود
 - شماره هشت هزار و پانصد و نود - ۰۷ آبان ۱۴۰۳