درد دلم را روی پارچه می‌دوزم
سعیده احسانی‌راد
خبرنگار
پارچه‌های رنگی روی دیوارهای کوچک نگارخانه خودنمایی می‌کنند. پارچه‌های زیادی روی دیوار سنجاق شده‌اند و با تابش نور بی‌رمق، انعکاس جالبی در فضای کوچک نگارخانه به وجود می‌آید. نرگس رفیعی‌جو، خالق این پارچه‌ها می‌گوید: با دوخت آنها می‌تواند تأثیرات مثبتی در بدن انسان‌ها به وجود آورد. او با استفاده از هنر زنانه خود از اتفاقاتی حرف می‌زند که فقط یک دوخت و دوز ساده نیست بلکه کلام جادویی دارد.
نرگس رفیعی‌جو در نمایشگاه «بدن» با مدیای پارچه و دوخت، از اتفاقاتی که کلام می‌تواند روی بدن بگذارد روایتی با هنر زنانه داشته است. رفیعی‌جو درباره اینکه چرا سراغ پارچه و دوخت رفته است، می‌گوید: به این دلیل از این رسانه استفاده کردم چون دوختن، هنر زنانه است؛ دوخت، پارچه و نخ و سوزن یک رسانه‌ست مثل قلم، قلم‌مو، رایانه و… . شاید استفاده از مدیای دوخت به دلیل تبحری بود که در این حوزه داشتم؛ مادرم مرا در نوجوانی در حوزه دوخت حرفهای کرد.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا اسم نمایشگاه را بدن گذاشتید، می‌گوید: بدن وقتی کلامی، رفتاری و حرکتی با آن اصابت می‌کند، فراموش نمی‌کند. بدن در خود ذخیره کرده و در جایی که ذهنت متوجه آن نیست از آن به نفع خودش و در حمایت از بدنت استفاده می‌کند. ما هر روز مقابل این کلمات، رفتارها و حرکات قرار می‌گیریم و به نوعی می‌شود گفت محدود‌کننده‌های ذهن.
وی ادامه می‌دهد: به دلیل آشنایی با طب چینی و علوم کل‌نگر، به این فکر می‌کردم که اتفاقات و حرفهای خوب و بد روی جسم چه اثر شگرفی دارد و کلام جادو می‌کند.
این هنرمند معتقد است: نوشتن به مراتب سخت‌تر از حرف زدن است، حال تصور کنید حرف‌هایتان را بخواهید با نخ و سوزن روی پارچه بدوزید، آن وقت چه اتفاقی می‌افتد. ممکن است در عرض یکی،دو ساعت ۱۰۰ صفحه صحبت کنید اما در این یکی،دو ساعت فقط می‌توانید چند خطش را بدوزید و این موضوع شما را می‌برد به زمانی که کلام را پرتاب می‌کنید بدون اینکه بدانید چه می‌گویید، حال همان کلام را بدوزید، ۱۰۰ صفحه ممکن است چند ماه یا چند سال زمان ببرد؛ البته اگر خسته و دلزده نشوید، بدنتان آسیب نبیند و بدون توقف بتوانید بدوزید که چنین اتفاقی بسیار نادر است. روی کلامتان تأمل کنید. به قول مادرم دهان هفت بند و از نظر من هفت دروازه دارد و کلام شما باید از هفت دروازه یا هفت بند بگذرد تا بیرون بیاید و جایی بنشیند. شاید در دروازه هفتم تصمیم گرفتید دروازه را با غل و زنجیر ببندید و سکوت کنید؛ سکوتی نه از سر عجز، سکوتی خودخواسته. کلام ما جادوی ماست.
رفیعی‌جو درباره انتخاب رنگ‌های پارچه‌ها و ارتباط کارهایش با مخاطب می‌گوید: رنگ‌ها بر اساس حال روحی‌ام در زمان تکمیل پروژه انتخاب می‌شد و هر کار از دل کار دیگری درمی‌آمد. در نمایشگاه بدن 19 اثر به نمایش درآمده و اندازه‌های کارها از یک متر و ده‌ونیم تا یک‌وسی در یک‌و‌نود است. هر کدام از کارها حدود ۲ تا ۴ ماه طول کشیده. رفیعی‌جو از سال 96 تا ۱۴۰۱ به خلق این آثار پرداخته است. نمایشگاه «بدن» 8 آبان‌ماه به کار خود پایان می‌دهد.
