بگو مگو های نامزدهای انتخاباتی امریکا در آستانه 5 نوامبر
جنگ زرگری
آرزو نوروزجم
خبرنگار
دست به دامان شدن نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری 2024 امریکا به هر چیزی که برای طرف مقابل یک نقطه ضعف محسوب شود، اتفاق عجیب و غریبی نیست و ممکن است در بسیاری از سیاستهای کشورهای دنیا استفاده شود، اما مدل امریکایی این سیاست کمی فرق دارد و هر دو نامزد میدانند برای نشستن بر مسند قدرت باید ژست حامیگر خود را از اسرائیل بیشتر در بوق و کرنا کنند اما تبعات آن قطعاً نتیجهای را که باب میلشان باشد، نخواهد داشت.
واکنشهای جهانی به جنایاتی که در غزه در حال وقوع است و هشدارهایی که سازمانهای بینالمللی میدهند، چندباری ایالات متحده را وادار به واکنش در برابر رژیم صهیونیستی کرد، اما همه چیز در حد یک توصیه باقی ماند و در عمل خلاف آن برای همه به اثبات رسید. مخالفت برخی جوامع علمی و گروههای حقوق بشری و حتی گروههای مختلف اسلامی در امریکا که سهم قابل توجهی در جابهجایی رأیهای انتخاباتی دارند، برای نامزد هر دو حزب دردسرساز شده است؛ رأیهایی که قرار نیست در حمایت از سیاستهای فعلی کاخ سفید و نامزد حزب حاکم و البته نامزد حزبی که دستش برای دوستی با نتانیاهو چندباری محکم فشرده شده است، راهی صندوقهای رأی شود و صاحبان این رأیها که کم هم نیستند اعلام کردهاند نظرشان برای انتخاب «جیل استاین» نامزد حزب سبز خواهد بود.
کامالا هریس تصمیم دارد در بحبوحه هر آنچه در سرزمینهای اشغالی میگذرد و رفقای صهیونیستش آن را دنبال میکنند ایستاده دست بزند و با وجود برخی پیشنهاداتش برای اتمام جنگ در غزه و لزوم آتشبس، در قامت معاون اولی ایالات متحده از تصمیمات مافوق خود حمایت کند، تا جایی که بسیاری از منتقدان او بر این باورند هریس اگر جا پای جو بایدن بگذارد، قطعاً راه او را در قبال منطقه غرب آسیا ادامه خواهد داد آن هم بدون هیچ کم و کاستی.
مسلمانان مهم هستند فقط برای انتخابات
عایدی همین حمایتها و همراهی هریس با کابینه اسرائیل فاصله گرفتن تعداد بیشتری از رأیدهندگان مسلمان در امریکا از نامزد حزب دموکرات در انتخابات 2024 ریاست جمهوری امریکاست، نتیجهای که مشابه آن برای جمهوریخواهان هم دور از ذهن نیست.
دونالد ترامپ اما تلاش میکند در میان انظار عمومی کمی باسیاستتر در قبال غاصبان سرزمینهای اشغالی رفتار کند.
اما همه چیز به اسرائیل ختم نمیشود و هر دو چهره نقطه ضعفهای دیگری را هم چاشنی رقابتها و بگو مگوهای سیاسی خود کردهاند؛ از انتقاد به سیاستهای اجرایی از هشت سال گذشته امریکا تاکنون گرفته تا نوع مواجهه با مردم و رنگینپوستان و آنهایی که برای رسیدن به مرزهای امریکا جانشان را از دست میدهند .
حتی به پروندههای پزشکی یکدیگر هم گوشه و کنایههایی زدهاند و سن و سال و همه مواردی که به بحث سلامت جسم و روان میشود از زیر دست اعضای ستاد هر دو نفر خارج نمیشود و هربار با یک بهانه نقل محافل سیاسی و رسانهای میشود.
کامالا هریس بعد از آنکه جزئیات پرونده پزشکی خودش را در اختیار رسانهها قرار داد، حالا به هر دری میزند تا یک بهانه از دونالد ترامپ 78 ساله به دست بیاورد و تلافی انتقادها به جو بایدن 81 ساله را دربیاورد. چندی پیش نشریه «پالتیکو» در گزارشی از خستگی دونالد ترامپ برای انجام یک مصاحبه و حضور در برنامههای تلویزیونی نوشت، هر چند جمهوریخواهان آن را خلاف واقعیت دانستند اما کامالا هریس همان را دستاویزی کرده و «آمادگی و شرایط جسمانی» دونالد ترامپ را برای ریاست احتمالی در کاخ سفید زیر سؤال برده است.
پیری دردسرساز
نامزد دموکراتها که در این چند روز آماده میشود 60 سالگیاش را جشن بگیرد، با کنایه خطاب به رقیب خود گفت «اگر از رقابتهای انتخاباتی خسته شدهاید، آن وقت سؤالی جدی در این خصوص مطرح میشود که آیا برای سختترین شغل دنیا آماده و مناسب هستید یا خیر.»
سن و سال و گواهی سلامت روان و جسم این دوره از رقابتها، نقشی کلیدی و مهمی را ایفا کرد؛ موضوعی که شاید تا پیش از این نه تصمیم گیرنده بود و نه انتخابگر و نه حتی قدرت داشت تا برای ماندن و نماندن یک نامزد حرف اول و آخر را بزند.
ستاد هریس بر این باور است که حمایت جامعه سیاهپوست ایالات متحده بویژه در میدانهای کلیدی چون میشیگان، پنسیلوانیا و کارولینای شمالی کافی است تا برنده رقابت با دونالد ترامپ، نامزد دموکراتها باشد. کامالا هریس طی چند روز گذشته وعده یک برنامه اقتصادی برای مردان سیاهپوست را داد و از ارائه یک میلیون دلار وام قابل بخشش برای مشاغل کوچک حرف زد، وعده و وعیدهایی که میتواند یک شانس و برگ برنده برای او محسوب شود، این در حالی است که تاکنون دونالد ترامپ در این دوره از انتخابات برنامهای برای سیاهپوستان امریکایی منتشر نکرده است. با این حال، یکی از قویترین جاذبههای ترامپ برای رأیدهندگان احتمالی سیاهپوست در سال جاری، مردان جوان سیاهپوست از میان سنین 18 تا 29 سال است که نظرسنجیها میگوید تقریباً از هر پنج نفر یک نفر گفتهاند که به او رأی خواهند داد.