«یک بار دیگر، شاهد وقوع نسل‌کشی مقابل چشمان مان هستیم و سازمانی که به آن خدمت می‌کنیم، به نظر برای متوقف کردن آن ناتوان است». این سخن «کریگ مخیبر»، مدیر دفتر کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل است که وقتی سال گذشته نامه استعفای خود را در اعتراض به بی‌تفاوتی شورای امنیت به نسل کشی اسرائیل در غزه نوشت، مطرح کرد؛ شورایی که اسماعیل بقایی سخنگوی جدید وزارت امور خارجه معتقد است با سکوت و انفعال خود نسبت به جنایات بی‌سابقه در فلسطین اشغالی، خود به مبنایی برای نقض جدی صلح و امنیت در جهان تبدیل شده است. بقایی که به تازگی در مقام سخنگوی وزارت خارجه برگزیده شده است، روز گذشته در واکنش به تلاش تل آویو برای کشاندن دامنه جنگ به درون سوریه، خواستار اقدام جدی بازیگران منطقه و بین‌الملل نسبت به توسعه ابعاد جنگ از سوی رهبران صهیونیستی در منطقه شد و بر مسئولیت امریکا و دیگر حمایتگران غربی اسرائیل در تداوم نقش قوانین حقوق بین‌الملل تأکید کرد.
انتقاد از جایگاه فارغ از اثرگذاری شورای امنیت سازمان ملل در حالی مطرح است که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی درست در روزهایی که اعضای سازمان ملل با هدف کمک به ایجاد صلح و ثبات جهانی و منطقه‌ای در نشست مجمع عمومی این نهاد بین‌المللی جمع شده بودند، در این مکان حضور یافت و فرمان حمله جنایتکارانه علیه سیدحسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان را صادر کرد. او در عین حال با طرح پیشنهادی آتش بسی که در لابی‌های سازمان ملل در دست پیگیری دیپلمات‌ها بود، به مخالفت برخاست تا از این فرصت برای تداوم حملات نظامی خونین خود در غزه و لبنان استفاده کند.

اعتراض به یک حمله دفاعی
پیوند میان تل آویو و پایتخت‌های غربی از چنان عمق و پیچیدگی برخوردار است که با وجود کشتار بی‌سابقه‌ای که در کشتار مردم بی‌دفاع در غزه و لبنان در حال وقوع است، رویکرد کشورهای غربی نسبت به این تحولات خونین در دفاع از اسرائیل و محکوم کردن اقدامات دفاعی مدافعان جبهه مقاومت پدیدار شده است. این چنین بود که وقتی نتانیاهو همزمان با حضور خود در نشست دیپلماتیک سازمان ملل فرمان پرتاب بمب‌های سنگرشکن ویرانگر را در ضاحیه بیروت صادر کرد که به شهادت فرمانده بلندپایه جبهه مقاومت لبنان انجامید، کشورهای غربی ترجیح دادند همچنان سکوت کنند و تنها زمانی این سکوت را بشکنند که ایران با عملیات «وعده صادق 2» به اقدامات تروریستی تل آویو پاسخ گفت.
حمایت بی‌چون و چرای غرب از اسرائیل پیش از آن و در قتل عام مراکز درمانی و بیمارستانی تکرار شده بود؛ زمانی که «جو بایدن» رئیس‌جمهور امریکا تل آویو را از قتل عام بیمارستان «المعمدانی» در غزه که صدها نفر را به خاک و خون کشید، تبرئه کرد و در دیدار خود با مقام‌های این رژیم گفت: «می‌خواهم بدانید که تنها نیستید و هر چیزی را که بخواهید به دست خواهید آورد». این حمایت از سوی رؤسای بلندپایه کشورهای اروپایی هم تکرار شد که نشان می‌داد وقتی منافع ایجاب کند، ریختن خون هزاران بیگناه هیچ جایی در مفاهیم حقوق بشری مورد نظر غرب ندارد. بنابراین می‌توان گفت جنگ جاری اسرائیل در غزه، لبنان و سوریه تنها جنگ یک رژیم علیه یک یا چند کشور نیست بلکه جنگ علیه ارزش‌های نهادینه ‌شده جهانی همچون صلح، تمامیت ارضی و استقلال کشورها‌ و دموکراسی است. چه زمانی که منافع ایجاب کند، دفاع از حقوق بشر اهرمی برای فشار بر دیگران تبدیل می‌شود. بازیگرانی که به تاسی از جنگ افروزان کمترین شأنیتی برای جان و امنیت مردم بی‌پناه قائل نیستند اما از پشت تریبون‌های سیاسی برای مردم جهان، نسخه انسانی می‌پیچند. بازی سیاسی ای که کشورهای غربی با حقوق بشر در عرصه بین‌الملل به راه انداخته‌اند، پاسخ به نیاز درونی و منافعی است که به‌واسطه آن موضوعی برای متهم کردن یک کشور دیگر همچون ایران بیابند. این چنین است که این کشورها به عضوی بی‌بدیل در سلسله نقض سیستماتیک حقوق بین‌الملل از سوی رهبران تل‌آویو تبدیل و صحنه گردان جنگ ویرانگر صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی شده‌اند.

خط و نشان برای جنگ
حالا در شرایطی که ایران، اقدام تروریستی علیه فرماندهان جبهه مقاومت از جمله ترور شهید هنیه در تهران را با عملیات واکنشی خود پاسخ گفت، رهبران اسرائیل برای حمله‌ای بزرگ‌تر علیه ایران خط و نشان می‌کشند و مدعی حمله تأسیسات هسته‌ای و زیرساختی ایران هستند. نتانیاهو پیشتر در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل از تداوم سیاست جنگی خود و هدفگذاری جدید علیه جمهوری اسلامی پرده برداشته و با اشاره به حملات بی‌وقفه اسرائیل علیه فرماندهان ارشد گروه تروریستی حزب‌الله لبنان طی هفته‌های اخیر ادعا کرده بود: «ما تا زمانی که شهروندانمان نتوانند با خیال راحت به خانه‌های خود برگردند از پای نخواهیم نشست و به حملات خود ادامه خواهیم داد». موضعی جنگ طلبانه از تریبون یک نشست دیپلماتیک که انتظار می‌رفت با مخالفت بازیگران صحنه بین‌الملل و تلاش برای پیگیری حقوقی جهت ممانعت از این حملات روبه‌رو شود، اما در صحنه عمل با حمایت برای نقطه زنی علیه فرماندهان بلندپایه جبهه مقاومت همراه شده است. چنان که می‌توان انتظار داشت اسرائیل تلاش دارد روندی از تنش بدون توقف و بلندمدت را در ضدیت با ایران در سطحی بالاتر تشدید کند و این در حالی است که مقام‌های این رژیم نه تنها با هیچ سازکار سیاسی و حقوقی برای متوقف کردن زنجیره کنش و واکنش‌های نظامی و خشونت بار خود در سطح منطقه روبه‌رو نیستند که بطن سیاست تشدید تنش و تسری دامنه جنگ به دیگر نقاط منطقه بویژه محیط پیرامونی ایران، از دیگر کشورهای جهانی از جمله امریکا انتظار حمایت و همکاری دارد.