زیست‌بوم-  سازمان ملل شعار «صلح و گردشگری» را برای روز جهانی گردشگری ۲۷ سپتامبر (برابر با ۶ مهر) انتخاب کرد. همزمان با فرا رسیدن روز جهانی گردشگری، قرار است در گرجستان(تفلیس) درباره گردشگری پایدار و نقش آن در ایجاد صلح سخنرانی‌های متعددی شود و رهبران دولتی، سیاستگذاران و کارشناسان صنعت گردشگری گردهم آیند تا درباره استراتژی‌های استفاده از گردشگری برای صلح صحبت کنند و به راهکار برسند.
احمد دیناری، رئیس اداره سرمایه‌گذاری و توسعه زیرساخت‌های اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی، گردشگری را اساساً صنعتی می‌داند انسان‌محور، ارتباط‌محور، اجتماع‌محور و رویداد‌محور و همین خصلت‌ها، آن را به صنعتی نرم تبدیل کرده است؛ صنعتی عاری از هرگونه پیچیدگی، ابهام و خشونت.
او به میراث آریا می‌گوید: به واقع مایه گردشگری؛ میزبانی، میهمانداری و میهمان‌نوازی است و دقیقاً در چنین فضایی است که گفته می‌شود؛ میهمان حبیب خداست و فاضل و عارفی چون شیخ ابوالحسن خرقانی نیز بر سردر خانقاه خود چنین نوشت «هر که در این سرا در آید نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آنکس که به درگاه باریتعالی به جان ارزد البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد» و این گفتاری است بشردوستانه وپیام‌آور صلح، دوستی و مودت.
حسن تقی‌زاده انصاری از فعالان صنعت گردشگری نیز معتقد است، اگر اسناد مختلف untourism از جمله «اعلامیه گردشگری جهانی»، «منشور حقوق گردشگری»، «کدهای اخلاقی گردشگری» و… را بررسی و تحلیل کنیم، به این نتیجه خواهیم رسید که با «افزایش ارتباطات مردم»، «تقویت همکاری‌های بین‌المللی، فرهنگی و ارتباطات جهانی و گسترش دوستی و تفاهم بین مردم جهان»، گردشگری می‌تواند یک «نیروی حیاتی» برای ترویج صلح و تفاهم بین‌المللی باشد. جهان ما اکنون از بحران‌های مختلف، تنش‌های قومی و مذهبی، جنگ، بیماری و… رنج می‌برد. بنابراین، نیاز مبرم به ایجاد یک الگوی جدید از مذاکرات بین‌المللی برای از بین بردن یا کاهش ناآرامی‌ها، منازعات مختلف سیاسی و… بین ملت‌ها وجود دارد. در واقع، این پیش‌فرض که گردشگری می‌تواند درک و تساهل بین‌فرهنگی را ارتقا دهد، مدت‌هاست که به عنوان زیربنای گفتمان دیپلماسی گردشگری و راهی به سوی صلح مطرح است.