به گزارش خبرنگار حوادث «ایران»، اسفند سال ۱۴۰۱ به دنبال وقوع درگیری در یکی از خیابان‌های شرق تهران پلیس به محل حادثه رفت و مشخص شد که مرد ۴۰ ساله‌ای از ناحیه سفیدران چاقو خورده است که وی بلافاصله به بیمارستان منتقل شد اما ساعتی بعد به خاطر شدت جراحات وارده و خونریزی شدید جان باخت.
با مرگ این مرد که راننده کامیون بود مأموران تحقیقات خود را برای شناسایی عامل قتل آغاز کردند و با تحقیقات میدانی دریافتند عامل قتل جوانی بنگاه دار بوده است.
در ادامه رسیدگی به این پرونده متهم ردیابی و بازداشت شد و در همان بازجویی‌های اولیه به درگیری با مقتول اعتراف کرد.
در این میان پزشکی قانونی در گزارشی اعلام کرد که مقتول بر اثر پارگی سفیدران و خونریزی جان باخته است.
با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
 اولین جلسه دادگاه
در ابتدای جلسه اولیای دم مقتول درخواست قصاص کردند.
سپس متهم به جایگاه رفت و گفت: چند سالی است که بنگاه معاملات ملکی دارم. روز حادثه جلوی مغازه‌ام ایستاده بودم که مقتول، کامیونش را جلوی مغازه‌ام پارک کرد. من اعتراض کردم و به او گفتم که کامیونش را از مقابل مغازه‌ام بردارد و آنجا پارک نکند اما او به یکباره شروع به فحاشی کرد و درگیری لفظی بین ما شروع شد تا اینکه چند نفر از دوستانش سر رسیدند و در حمایت از او به سمتم حمله کردند من هم از ترسم چاقو کشیدم و ضربه‌ای به پای مقتول زدم تا او و دوستانش بترسند. باور کنید فکر نمی‌کردم ضربه‌ای که به پایش زدم کشنده باشد. من قصدم کشتن او نبود اما بعداً به من گفتند اصابت ضربه به سفیدران باعث مرگش شده است.
در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و بر اساس مستندات و مدرک‌های موجود در پرونده متهم را به قصاص محکوم کردند.
 شکسته شدن حکم
با صدور این حکم، متهم به رأی اعتراض کرد و پرونده برای رسیدگی به دیوان عالی کشور رفت و قضات دیوان اعلام کردند؛ از آنجا که متهم در مراحل بازجویی و اظهاراتش در دادگاه مدعی بوده که از کشنده بودن ضربه به سفیدران آگاهی نداشته، باید موضوع تحت بررسی و تحقیقات دقیق‌تری قرار گیرد تا مشخص شود اظهاراتش تا چه حدی صحت داشته است. از طرفی باید روشن شود که آیا مرگ قربانی ارتباطی با بیماری دیابت یا بیماری زمینه‌ای مقتول داشته است یا خیر؟
با این اظهارنظر حکم قصاص در دیوان عالی کشور شکسته شد.
بعد از مشخص شدن دو موضوع مطرح شده از سوی قضات دیوان عالی کشور، متهم بار دیگر در شعبه 10 دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شد.
 
دومین جلسه دادگاه
 در این جلسه مادر مقتول به جایگاه رفت و گفت: پسرم تازه ازدواج کرده بود و این مرد با کشتن پسرم زندگی ما و تازه عروسمان را نابود کرد من به هیچ عنوان از خون پسرم نمی‌گذرم و درخواستم قصاص است.
سپس متهم به جایگاه رفت و با تکرار اظهارات خود در مراحل بازجویی و نخستین جلسه دادگاه، گفت: من اصلاً مقتول را نمی‌شناختم او خودش درگیری را شروع کرد. روز حادثه من از ترسم چاقو کشیدم و به سمتش گرفتم که او به من حمله کرد و چاقو ناخواسته به پایش خورد. واقعاً نمی‌دانستم ضربه چاقو اگر به ران بخورد کشنده است.
پس از آن وکیل متهم در دفاع از موکلش گفت: اظهارات موکلم نشان می‌دهد که او آگاهی لازم را در مورد اینکه ضربه به سفیدران کشنده است نداشته است. از این رو تقاضا دارم موکلم از اتهام قتل عمدی تبرئه شود.
در پایان جلسه قضات باردیگر برای صدور رأی وارد شور شدند.