آیا «هریس» شانسی برای غلبه بر ترامپ دارد؟
یک دنیا غفلت در اردوگاه دموکرات‌ها
وصال روحانـی
روزنامه‌نگار
آیا «کامالا هریس» منتخب حزب دموکرات برای غلبه بر دونالد ترامپ، مرد اول جمهوریخواهان در انتخابات آبان‌ماه ریاست جمهوری امریکا شانسی واقعی و جدی دارد؟
در پاسخ به این سؤال باید متذکر شد که هریس با وجود همه سروصداهایی که بر سر انتخاب او به عنوان جانشین جو بایدن برپا شد، در عمل راهی را طی دو ماه اخیر پیموده که کاملاً متمایز از ماه‌های طی شده توسط سلف خود بوده باشد. یکی از عوامل بسیار تأثیرگذار در کاهش چشمگیر اقبال رأی‌دهندگان به بایدن، حمایت بی‌دریغ و نامنصفانه وی از نسل‌کش‌های تل‌آویو در جنگ نابرابری بود که بین رژیم صهیونیستی و مردم آزاده فلسطین برقرار بوده و اگرچه عارضه زوال عقل او و توهم‌های برخاسته از آن در عملکرد وی سهم بسیار بیشتری در کنار رفتن او و ورود هریس به رقابت‌های انتخاباتی داشت اما وقایع غزه و عملکرد فاجعه‌بار بایدن در این خصوص، وی و حزبش را از اعتبار ساقط کرد و از چشم‌ها انداخت و برعکس موجب محبوب‌تر شدن ترامپ شد که لااقل در حرف و سخن، جنگ‌افروزی رژیم پوشالی تل‌آویو در غزه را تقبیح کرده و خواستار اتمام هر چه سریع‌تر این جنگ و برقرار شدن کمک‌های بشردوستانه به خیل دردمندان فلسطینی شده است. جنگی که طی آن بیش از 42 هزار فلسطینی جان باخته و فزون‌تر از 93 هزار نفر هم مجروح شده‌اند.
چیزهایی که اتفاق نیفتاد
اگر این امید وجود داشت که هریس با اتخاذ موضعی متفاوت با بایدن موجب تقویت جایگاه سست فلسطینی‌ها در این جنگ نابرابر و کاسته شدن از سیل کمک‌های تسلیحاتی به تل‌آویو شود و بر اثر آن بر تعداد آرای خود در انتخابات ماه نوامبر بیفزاید، باید متذکر شد که او هیچ قدم بلند و تأثیرگذاری در این راه برنداشته و شرایط وی چیزی نیست که جامعه جهانی و مردم امریکا را به این باور برساند که روال تازه‌ای در نحوه برخورد کاخ سفید با جنگ غزه به وجود آمده است. روزی که اعلام شد هریس نمایندگی حزب دموکرات را برای شرکت در انتخابات امریکا برعهده گرفته و بایدن پس از ماه‌ها نادیده گرفتن درخواست‌های فراوان صورت گرفته از وی برای کنار رفتن از رقابت انتخابات سرانجام این امر را پذیرفته، موجی از امید در این حزب جاری و همسو با آن میلیون‌ها دلار از سوی حامیان دموکرات‌ها به حساب‌های بانکی این حزب سرازیر شد تا آنها از بودجه لازم برای فتح انتخابات و حفظ کاخ سفید بی‌بهره نمانند. در آن روزها مردم امریکا از اینکه یک سیاستمدار زن هندی‌تبار و دارای ریشه‌هایی در منطقه کارائیب مقام اول کاخ سفید شود، به هیجان آمده بودند و فضای تازه‌ای در تار و پود سیاست امریکا به وجود آمده بود. به اینها اضافه کنید این نکته را که ترامپ با وجود محبوبیت بسیار بیشترش نزد اکثریت سفیدپوست در امریکا و حمایت عظیمی که انبوه رادیکال‌های این کشور از وی به عنوان عامل نجات امریکا از چنگ پناهجویان، اقلیت‌های قومی و رنگین‌پوستان می‌کنند، مردی فرصت‌طلب و یک پوپولیست بی‌رحم است که از هر امکانی برای جلو انداختن خودش از سایر سیاستمداران ارشد امریکا سود می‌جوید و نژادپرستی به شکلی آشکار در رفتارهای وی نمود دارد. چنین مردی از دید دموکرات‌ها می‌تواند یک عنصر مضر در انتخابات امریکا توصیف و با تأکید بر این موضوع از آرای وی در این انتخابات کاسته شود.
آرایی که بر اثر سوء قصد بیشتر شد
حقیقت امر و آنچه واقعاً روی داده، چیزی خلاف این است و هریس طبق اصول و نقشه راهی حرکت نکرد که وی را در رقابت با ترامپ پیش بیندازد و طرفداران دموکرات‌ها را به سمت این حزب برگرداند و آنها را تشویق به انداختن آرایشان به نام وی در صندوق‌های رأی کند. ترامپ اما از غافل ماندن هریس از نکاتی که می‌توانست و می‌تواند او را در انتخابات پیش رو به جایگاه بالاتری برساند، بیشترین بهره را برگرفته و در حالی در نظرسنجی‌های امتحانی از هریس پیش افتاده که چندی پیش در یک دادگاه فدرال در محله منهتن نیویورک در 34 مورد تخلف مالی و اخلاقی و حرفه‌ای منتسب به وی محکوم شناخته شد و با این اوصاف او یک محکوم قضایی است که حتی شرکت صرف وی در انتخابات نیز می‌تواند یک مورد غیرقانونی برشمرده شود و تنها از این رو با آن مخالفت صورت نگرفته که در قانون اساسی امریکا اشاره‌ای به این مسأله نشده است. ترامپ نه تنها از منفعل ماندن هریس در مورد مسائل مختلف مرتبط با وی سود برد، بلکه با وقوع یک ترور نافرجام و سوء قصد بی‌نتیجه در ارتباط با وی که دو ماه و اندی پیش طی یک کمپین انتخاباتی وی در پنسیلوانیا روی داد، به درجات بالاتری از محبوبیت رسید. در پی آن واقعه، مردم و بویژه هواداران پرشمار او این ادعای پرطرفدار و نه چندان دور از ذهن را مطرح کردند که این سوء قصد نتیجه قطع امید دموکرات‌ها از شکست دادن ترامپ در جنگ کسب آرا بوده و چون مطمئن شده‌اند که راه سیاسی و فرمولی حرفه‌ای برای غلبه بر وی ندارند، تنها راه‌شان را حذف فیزیکی و صریح‌تر بگوییم کشتن ترامپ یافته‌اند. چیزی که چه درست بوده باشد و چه غلط، به طرز چشمگیری بر محبوبیت ترامپ افزوده و آرای او را در انتخابات نهایی امریکا بسیار بالاتر خواهد برد.
یک ابراز تأسف بی‌اثر
اینها تنها مواردی نبوده که دموکرات‌ها در آن به راه خطا رفته‌اند و به واقع یک دنیا غفلت طی ماه‌های اخیر در اردوگاه آنها و در سلسله اقداماتی که برای فتح انتخابات امریکا انجام داده‌اند، رؤیت شده است. شاید بدتر از همه آنها، سفر چندی پیش بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر نسل‌کش تل‌آویو به امریکا به قصد سخنرانی در محل کنگره این کشور بود که هریس ضد و نقیض‌ترین رفتارها را طی این سفر در قبال نتانیاهو از خود بروز داد و ناظران سیاسی را بابت این کنش‌های نامعقول از خود ناامید کرد. هریس با اینکه به وعده خود در زمینه تحریم سخنرانی نتانیاهو و ترک محل کنگره در زمان وقوع این رویداد عمل کرد اما فردای آن روز در دیدار رودررویی که با این جانی بالفطره در شهر نیویورک داشت، در گفتاری 180 درجه متفاوت بر حمایت بی‌قید و شرط کشورش از اسرائیل در هر مناقشه‌ای که برای صهیونیست‌ها پیش بیاید، پای فشرد و گفت کاخ سفید هر چه دارد، به اسرائیل خواهد داد تا در هیچ جنگی و حتی جنگ نابرابر و بشدت نامنصفانه‌اش با مظلومان غزه و ملت شریف فلسطین بازنده نباشد. هریس به این نیز اکتفا نکرد و در ادامه رفتارهای چندگانه‌اش گفت که با آسیب‌دیدگان فلسطینی همدردی می‌کند و نمی‌تواند در قبال پاکسازی قومی عظیمی که اسرائیل در غزه به اجرا درآورده و بیش از 3/2 میلیون فلسطینی مقیم آنجا را آواره و بشدت آزرده ساخته، سکوت اختیار کند. بدتر از همه اینکه هریس در روزهای بعد از آن و در پی بازگشت نتانیاهو به تل‌آویو عملاً هیچ اقدامی در این راه انجام نداد و اثری از حس واقعی همدردی و پیامدهای آن در اقدامات وی مشاهده نشد.
راهی که هریس باید به اجبار برود
برخی بر این باورند که هریس به این سبب در حمایت از فلسطین و نکوهش اسرائیل بیش از آنچه دیده‌ایم، پیش نرفته که می‌داند در شورای مرکزی حزب وی اکثریت مطلق با هواداران اسرائیل است که به هیچ روی رضایت نمی‌دهند این رژیم در جنگی بازنده باشد که به زعم آنها سازمان حماس به راه انداخته است.
حماس، سرزمین‌های اشغالی را در روزی که عملیات موسوم به «طوفان الاقصی» به اجرا درآمد، از زمین و هوا و دریا با شدت هر چه فزون‌تر کوبید و کل موجودیت اسرائیل و ادعاهای شکست ناپذیر بودن آنها را زیر سؤال برد. براساس این فرضیه، هریس به این سبب همچنان از نتانیاهو و رژیم پوشالی تل‌آویو حمایت می‌کند که اگر این مسیر را طی نکند، حمایت آنها و کل لابی صهیونیست‌ها را در هفته‌های پیش رو از دست خواهد داد. این مقطع حساسی است که مقدمات انتخابات نهایی امریکا گذاشته می‌شود و در این روند سرمایه‌گذاری و تدارکات لازم صورت می‌پذیرد و اگر بودجه لازم و مهم‌تر از آن حمایت تشکیلاتی ضروری از هریس صورت نپذیرد و صهیونیست‌ها نخواهند که او پیروز شود، خبری از این برد نخواهد بود و لابی صهیونیستی ترامپ را به سوی پیروزی رهنمون خواهد کرد. درست است که ترامپ نیز مردی کاملاً در اختیار اسرائیلی‌ها نیست و سوداهای ویژه خود را در سر دارد اما در مرتبه قبلی ریاست جمهوری‌اش کاری نکرد که صهیونیست‌ها مواضع متعدد و حساسی را در صحنه‌های سیاسی خاورمیانه از دست بدهند.
چرا اینقدر دیر، چرا اینقدر کم؟
یک ایراد بزرگ گرفته شده به هریس این است که چرا در تمام 11 ماهی که جنگ غزه برقرار بوده، موارد قابل توجهی در ارتباط با آن و در لزوم حمایت از فلسطینی‌ها نگفته بود و به چه سبب حالا هم که به سکوت خود در این زمینه پایان داده، اینقدر نرم و سست و غیر قاطع و کم در این خصوص حرف زده است. هریس به نیویورک تایمز گفت به اطلاع نتانیاهو رسانده که از دیدن صحنه‌های مربوط به کشتار وسیع کودکان بی‌گناه در غزه آزرده شده و شرایط زیستی بسیار ناگوار آنجا را یک هشدار برای جامعه جهانی می‌داند و به همین سبب باید هر چه سریع‌تر به این وضعیت سیاه پایان داد و خیل مردم غزه را از افتادن در دامان مرگ رهایی بخشید. حتی اگر هریس واقعاً این نکات را به نخست‌وزیر نسل‌کش تل‌آویو گفته باشد، این سؤال مطرح است که به چه سبب وی هیچ اشاره‌ای به همت عظیم و عزم راسخ فلسطینی‌ها در راه پس زدن نیروهای اهریمنی اسرائیل طی این جنگ طاقت‌فرسا و کوشش‌شان برای بیرون راندن این نیروها از سرزمین آبا و اجدادی‌شان نکرده و آن را نستوده است. هریس با نادیده گرفتن این موضوع و تأکید بر شرایط ناگوار زیستی در باریکه غزه و شهر رفح عملاً فقط وجوه انسانی قضایای غزه را عمده کرد و عامداً از پرداختن به ابعاد سترگ سیاسی کوشش فلسطینی‌ها برای رها شدن از مظالم عظیم صهیونیست‌ها خودداری کرد تا مبادا اسرائیل را بابت تشریح این موضوع ناراحت و از ادامه حمایت از خود منصرف کند.
کمترین مجازات مقرر برای هریس
مشکل لاینحل هریس، جواب دادن به این سؤال‌های بسیار سخت و طرف شدن با وجدان‌های بیداری است که مطمئن هستند هر دفاعیه‌ای از جانب او در این زمینه با حقیقت آمیخته نیست و فقط برای گریز از واقعیت صورت می‌پذیرد. اما گریزناپذیر بودن شرایط موجود برای هریس به این معناست که هر چه به تاریخ برگزاری انتخابات امریکا نزدیک‌تر می‌شویم، او بخش‌های تازه و بیشتری از حامیانش را از دست می‌دهد و سرانجام به نقطه‌ای خواهد رسید که باخت مقابل ترامپ و واگذاری مجدد کاخ سفید به جمهوریخواهان کمترین مجازات متصور برای وی و شرکایش در حزب دموکرات خواهد بود.
منبع:
Middle East Eye
بــــرش
ننگی ابدی برای امریکا
طی 11 ماه اخیر تشکیلات بایدن با دورزدن کنگره یا وادار کردن آن به قبول خواسته‌های خود انواع کمک‌های کلان را به دست نسل‌کش‌های اسرائیلی رسانده و سلاح‌های مرگباری که از این طریق برای نابودسازی غزه به کار گرفته شده، از ننگ‌آورترین اموری است که در تاریخ حیات مغشوش امریکا از این کشور سر زده است. حالا که بایدن از مسیر انتخابات ریاست جمهوری امریکا خارج شده و هریس جای او را گرفته، این سیاستمدار زن 60 ساله که متولد شهر اوکلند در ایالت کالیفرنیای امریکاست، با این سؤال بزرگ مواجه است که چرا در ماه‌های قبلی جلوی خیل عظیم کمک‌های ضدانسانی به اسرائیل را نگرفته و بایدن را متقاعد نکرده که از مشارکت عظیمش در شکل‌گیری فجایع غزه دست بردارد تا شریک اول صهیونیست‌ها در جنایات بزرگ جنگی در این منطقه شناخته نشود. مشکل هریس این است که بعد از 11 ماه همراهی کامل با بایدن که میلیون‌ها میلیون دلار کمک را به شکل‌های مختلف و در قالب تأمین سلاح‌ها یا سایر نیازهای رژیم آپارتایدی تل‌آویو راهی سرزمین‌های اشغالی کرد، چگونه به حاضران در کمپین‌های انتخاباتی خود بگوید که برای سایر کشورهای دیگر نیازمند کمک نیز حاضر به انجام همین کارهاست. آیا آنچه را که هریس در مورد حمایت تام و تمام از اسرائیل می‌گوید و از واژگان «پشتیبانی آهنین» برای توصیف آن استفاده می‌کند، توسط او برای کشورهای دیگری همچون آرژانتین، مکزیک، هند، بنگلادش، مراکش و سایر ملل نیازمند و فراتر از همه آنها فلسطین هم فراهم می‌آید یا فقط رژیم سفاک تل‌آویو است که باید به هر قیمتی زنده نگه داشته شود تا پاکسازی قومی مورد نظر را در خاورمیانه استمرار بخشد.