فائزه زمانی
خبر‌نگار

 کاروان ایران به لطف کشتی و تکواندو با 3 طلا، 6 نقره و 3 برنز پاریس را ترک کرد. ورزش ایران بعد از 3 طلا، 2 نقره و یک برنز در المپیک توکیو و رتبه بیست و هفتمی، در پاریس 4 نقره و 2 برنز بیشتر گرفت و با رتبه بیست و یکمی، 6 پله در جدول رده‌بندی صعود کرد. قصه کاروان ایران با برنز امین میرزازاده در پاریس شروع شد و با برق طلای آرین سلیمی تکواندو به سررسید تا پایانی خوش برایش رقم بخورد. با اینکه کاروان ایران نسبت به المپیک توکیو صعودی 6 پله‌ای داشت اما زنگ خطری جدی برای ورزش ما به صدا درآمد. در حالی که کشتی مثل همیشه پای ثابت مدال‌آوری در المپیک و وفادار به کاروان ایران بوده و تکواندو و وزنه‌برداری هم گوشه‌ای از کار را می‌گرفتند و کمک حال بوده‌اند، اما 3 سال قبل در توکیو، کاراته و تیراندازی بالاخره مثلت رشته‌های مدال‌آور را درهم شکسته و آن را به پنج ضلعی تبدیل کردند که این خود پیشرفتی برای ورزش ایران بود ولی در پاریس نه‌تنها تیراندازی عملکرد موفق 3 سال پیش را نداشت که حتی وزنه‌برداری هم دستش به مدال نرسید و مثلث مدال‌آوری کاروان ایران مثلث نماند و تنها کشتی و و تکواندو با مدال‌هایشان فرشته نجات کاروان شدند که این مسأله زنگ خطری جدی برای ورزش ایران محسوب می‌شود. کشتی آزاد با 3 نقره و یک برنز، کشتی فرنگی با 2 طلا، یک نقره و یک برنز و تکواندو با شاهکاری 4 مداله، به‌تنهایی 6 پله کاروان ایران را در جدول رده‌بندی المپیک پاریس بالا کشیدند. شمشیربازی که تنها رشته تیمی ایران در المپیک بود و شانس مدال، این بار هم با ناداوری حسرت مدال المپیکش تکرار شد. سنگنوردی و حتی ژیمناستیک هم امید کمی برای مدال‌آوری در پاریس داشتند که در نهایت دست خالی برگشتند. درحالی که رضا علیپور سنگنورد المپیکی تا نزدیکی مدال هم رفت اما درنهایت با چهارمی دستش به مدال نرسید، الفتی هم به‌رغم صعودی تاریخی به فینال ژیمناستیک، هفتم شد تا رشته جدیدی به لیست مدال‌آوران کاروان المپیکی ایران اضافه نشود. در حالی که وزیر ورزش صعود 6 پله‌ای کاروان ایران در جدول رده‌بندی المپیک را به فال نیک می‌گیرد و صعود کاروان ایران بین 10 کشور اول المپیک را چشم‌انداز ورزش ایران دانسته، اما این اتفاق به راحتی تحقق پیدا نمی‌کند، مگر اینکه توجه به رشته‌های پرمدال جدی‌تر شود. برخلاف اینکه مسئولان ورزشی همیشه بعد از بازی‌های آسیایی قول‌هایی بابت حمایت‌ها و رسیدگی‌های بیشتر به رشته‌هایی با پتانسیل بالا می‌دهند و بعضاً حتی در برهه‌هایی قول تشکیل کمیته ورزش‌های پرمدال را هم داده‌اند، اما خیلی زود این موضوع را فراموش کرده تا ورزش ایران همچنان چشم امیدش برای مدال‌آوری در رویدادهای مهم به رشته‌های کمی باشد. در حالی که کشورهای دیگر روز به روز بر تعداد رشته‌های پرمدال خود اضافه می‌کنند، ما نگاهمان به کشتی و تکواندو است تا آبروی ما را در المپیک بخرند. در شرایطی که حتی وزنه‌برداری هم مثل همیشه نبود و مثلث رشته‌های مدال‌آور ایران در پاریس ناقص شد، حالا باید فکری اساسی کرد تا 4 سال آینده در لس‌آنجلس فقط به کشتی و تکواندو قانع نباشیم. در واقع ورزش های پر مدال، حلقه مفقوده کاروان ورزشی ایران در المپیک و بازیهای آسیایی محسوب می شود. وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک برای اینکه در المپیک 2028 تعداد مدال‌ها بیشتر شود و نه کمتر باید از حالا با برنامه‌ریزی دقیق فکری اساسی به حال رشته‌های پر مدال کنند.