در حافظه موقت ذخیره شد...
یزدانی شایعه خداحافظی‌اش را رد کرد
«سلام مردم شریف و ملت بزرگ ایران؛
اول از همه تشکر می‌کنم از لطف بیکران و همیشگی شما مردم عزیز، که به هر طریقی حمایت و محبت خود را از من دریغ نکردید، شما لایق بهترین‌ها هستید.
از صمیم قلب آرزو داشتم امروز به شما تبریک کسب مدال طلا را به اشتراک بگذارم و خدای خود را شاهد می‌گیرم در این راستا از کوچکترین تلاشی دریغ نکرده‌ام… از روزهای اول جراحی تا ثانیه‌های آخر فینال، با جان و دل جنگیدم تا در شرایطی که شادی در دل مردم عزیزم کمرنگ شده، امیدی در دلشان زنده کنم… و حتی برای چند ثانیه مسبب افتخار و شادی شما باشم... نامش را حکمت، قسمت، تقدیر، نمی‌دانم چه بگذارم ولی می‌دانم که حتماً خدا بهتر از همه ما می‌داند و راضی به رضایش هستم؛
اگر از توانایی و میزان آمادگی خودم اطمینان نداشتم هرگز پای در این میدان بزرگ نمی‌گذاشتم؛ در بالاترین میزان آمادگی چه به لحاظ جسمی و چه روحی به پاریس رفتم، اتفاقی که دست مرا از مدال طلا دور کرد، تقریباً غیرقابل پیش‌بینی بود چه برای من و چه برای کادر درمان، احتمال این اتفاق در مجارستان بسیار بالاتر بود و با اینکه دوره درمان تکمیل نشده بود رفتم تا همین اتفاق را محک بزنیم و بعد از اطمینان، برای المپیک آماده شدیم و به گواه دکتر سهراب کیهانی تا ثانیه‌های اول فینال هیچ مشکلی نداشتم، ولی اتفاق است و هیچ یک از ما از یک ثانیه بعد خود خبر نداریم... ولی من از تلاش و امید، دست نمی‌کشم.
هیچگاه کم فروشی نکرده‌ام و نخواهم کرد، پس از درمان مجدد و در صورت نیاز عمل مجدد، باز هم تلاش خواهم کرد تا این اتفاق شیرین را برای شما به ارمغان بیاورم، اما باز هم می‌گویم... تسلیمم به رضای خدا، من سپردم به خدا، هر چه خدا می‌خواهد…»