درباره نسخه تازه فیلم «پری دریایی کوچک»
رؤیایی شیرین و ماندگار
وصال روحانی
روزنامه نگار
کمپانی معتبر و قدیمی والت دیسنی مدتی است به ساخت نسخه‌هایی تازه با بازیگران زنده از روی کارهای معروف و موفق کارتونی اقدام کرده و جدیدترین محصول این فهرست «پری دریایی کوچک» است که از روی انیمیشن مشهور و پرفروش این استودیو با همین نام (1980) تولید شده است. بدین ترتیب آن فیلم فروش هنگفتی داشت و پایه‌گذار تولید وسیع یک سری کارتون تازه توسط این کمپانی طی 25 سال بعدی و مطرح شدن مجدد هر چه بیشتر این ژانر سینمایی شد و البته ثروت عظیم تازه‌ای را به درون دپارتمان مفصل انیمیشن‌سازی این کمپانی که از اواخر دهه 1920 فعال شده بود، سرازیر کرد. نسخه جدید «پری دریایی کوچک» با وجود داشتن فهرستی از بازیگران مشهور یک کار فانتزی و سرشار از خیال و البته اثری موزیکال و مبتنی بر موسیقی و ترانه و شعر است. به همین سبب هم کارگردانی این فیلم به راب مارشال سپرده شده که ساخت چند اثر فراموش نشدنی موزیکال 25 سال اخیر را برعهده داشته است. از ماندگارترین و موفق‌ترین آنها باید از «شیکاگو» و «9» نام برد که جوایز اسکار متعددی را صید کردند و مارشال را در صدر هرم موزیکال‌سازان عصر فعلی جای دادند.
دلایل اقبال وسیع مردمی
و تجاری
درست است که نسخه جدید «پری دریایی کوچک» بازسازی کارتون افسانه‌ای شده 25 سال پیش استودیوی والت دیسنی است اما آن انیمیشن سودساز هم اقتباسی از روی داستانی از هانس کریستین اندرسون، نویسنده مشهور و قدیمی ادبیات کودکان است. در این فیلم تازه «هاله بیلی» نقش اصلی را که همان کاراکتر پری دریایی است، بازی کرده و اضافه بر او، آک وافینا، جاکوب ترمبلای، جونا هائرکینگ، داوید دیگز، آرت مالیک و البته خاوی‌یر باردم هنرپیشه دراماتیک اسپانیایی و ملیسا مک‌کارتی موفق‌ترین بازیگر زن آثار کمدی سینمای امریکا در 20 سال اخیر هم جزو هنرپیشه‌های این فیلم
هستند.
اصل داستان و سوژه مرکزی «پری دریایی کوچک» کودکانه‌تر از آن است که به باور بیاید و محل مناقشه باشد و اصولاً بحث‌های موافق و مخالفی را برانگیزد ولی دلایل اقبال وسیع مردمی و توفیق عظیم گیشه‌ای این سلسله آثار هم، سادگی کودکانه و روان و شیرین بودن متن اتفاقات است. ماجراهایی که مردم را در دنیایی از رؤیاهایی که معمولاً در زندگی‌های عادی شکل نمی‌گیرند، غرق کرده و برای دقایقی از سختی‌های زندگی واقعی‌شان خارج کرده و با رؤیای شیرین زیستن همدم ساخته است.
سوداهای تبدیل شدن به بشر
در فیلم جدید مانند نسخه‌های قبلی «پری دریایی کوچک» با پرنسس آبی کوچکی مواجه می‌شویم که نامش آریل است. آریل سال‌هاست که سودای انسان شدن را در سر دارد و از پری دریایی بودن و زندگی در آب خسته شده و چون راه‌های متعدد رسیدن به این مقصودرا بی‌ثمر یافته، مجبور به معامله با یک ساحره بدطینت به نام اورسولا می‌شود تا شاید با جادو و سحر او انسان شود و به دنیای بشر و زندگی جاری آنها ورود کند. دو طرف به توافق می‌رسند که آریل صدای فوق‌العاده و طنین آوای بهشتی خود را به اورسولا واگذار کند و اورسولا نیز او را تبدیل به انسان‌ها کند. در این میان آریل در کشاکش انسان شدنش به پرنس اریک هم علاقه‌مند می‌شود. این اتفاقات و رویدادهای پردردسری که از راه می‌رسند و در قالب ترانه‌هایی شنیدنی به بینندگان فیلم تفهیم و منتقل می‌شود، پری دریایی کوچک را به فیلمی تبدیل می‌کنند که نه فقط بچه‌ها بلکه بزرگسالان هم با وجود همه فانتزی بودنش آن را تا آخر تعقیب می‌کنند.
بخشی محونشدنی در خاطرات نوجوانان
بودجه تولید این فیلم رقم نجومی 250 میلیون دلار بوده ولی میزان فروش آن در سطح دنیا به 800 میلیون دلار بالغ شده تا والت دیسنی یک بار دیگر به این باور راسخ برسد که صنعت ساخت فیلم‌هایی با بازیگران زنده از روی کارهای کارتونی پیش خود، سیاستی همچنان موفق است و باید در دستور کارش بماند.
منتقدان فیلم و سینما هم اغلب این نسخه تازه «پری دریایی کوچک» را ستوده‌اند و یکی از آنها مالی ادوارز نویسنده نشریه «توتال فیلم» است که از حداکثر نمره پنج، نمره چهار را به این اثر سینمایی داده و نوشته: «نسخه جدید پری دریایی کوچک به طور محسوس از حدود و ثغور نسخه کارتونی یک ربع قرن پیش این داستان فراتر رفته و به سرعت تبدیل به تجربه‌ای ماندگار و بخشی محو نشدنی از زندگی بینندگان نوجوان بویژه دختران می‌شود و سال‌ها آنان را همراهی می‌کند.» پیتر دبروژ، منتقد نشریه پرنفوذ ورایتی هم این فیلم و بویژه بازی کاراکتر اول را ستوده و آورده است: «حتی وجود صرف هاله بیلی هم کافی است تا دیدن این فیلم الزامی شود و هنرهای او اقدام والت دیسنی در مورد ورود مجدد به این عرصه و بازسازی این فیلم را توجیه می‌کند.»
راس بونایمی از سایت سینمایی کولایدر هم نوشته است: «شاید نسخه جدید پری دریایی کوچک با اعجاز نسخه کارتونی آن برابری نکند اما از آن بازسازی‌های نادری است که نه تنها از دیدنش پشیمان نمی‌شوید بلکه خشنود می‌شوید که قدری بیش از دو ساعت در دنیای شیرین آن زیسته‌اید و با آن به درون عمیق‌ترین رؤیاها سفر کرده‌اید.»