داود عطایی
روزنامه‌نگار

المپیک 2024 پاریس علیرغم پیش‌بینی‌های اولیه حتی پیش از افتتاحیه رسمی بازی‌ها در شامگاه جمعه اسیر حاشیه‌های فراوان شده است. برخلاف تصور جامعه جهانی ورزش از پذیرایی و میزبانی شایسته فرانسوی‌ها عدم توجه آنها به الزامات برگزاری خوب و در شأن مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان سرو صدای زیادی به پا کرده است.
نخستین مورد، اعتراض تیم‌ها به خاطر کمبود امکانات دهکده بازی‌ها و نبود سیستم سرمایشی مناسب فصل تابستان بود. بلافاصله کاروان انگلیس به خاطر وضع نابسامان رستوران دهکده المپیک پاریس و کیفیت نازل غذا‌ها به میزبان اعتراض کرد و برای المپین‌های بریتانیایی آشپز و رستوران جداگانه مهیا کرد. از سوی دیگر گزارش سرقت از تیم دوچرخه سواری استرالیا که شامل وسایل و دوچرخه‌های گرانقیمت می‌شد، بیانگر تمرکز ویژه پلیس چند ده هزار نفری فرانسه روی مسأله حفاظت ویژه از کاروان رژیم اشغالگر قدس بود.
برپایه گزارش رسانه‌های حاضر در المپیک به هنگام برگزاری مسابقه فوتبال مالی و تیم رژیم صهیونیستی چندین برابر حجم نیروهای امنیتی و پلیس کار حفاظت از ورزشگاه پارک دو پرنس را به عهده داشتند. حضور پررنگ پلیس فرانسه و حمایت ویژه کمیته ملی المپیک البته مانع اعتراض تماشاگران حاضر در ورزشگاه به سیاست‌های نژادپرستانه و نسل‌کشی هدفمند رژیم آپارتاید صهیونیستی نشد و طرفداران فلسطین آزاد با برافراشتن پرچم فلسطین و سر دادن شعارهایی علیه سیاست‌های اشغالگران و همچنین هو کردن فوتبالیست‌های اسرائیلی اعتراض شدیدشان را به سکوت مجامع غربگرای ورزشی در دفاع از رژیم کودک‌کش اعلام کردند. پیامد حمایت مردم فرانسه و توریست‌هایی که برای تماشای مسابقات المپیک وارد پاریس شده و از مظلومیت فلسطینی‌ها در ورزشگاه‌ها دفاع می‌کنند اعمال محدودیت تازه برای حمل پرچم فلسطین در اماکن ورزشی و استادیوم‌ها بود. سیاست یک بام و دو هوای سیاستمداران غربی و فرانسوی در دفاع نامشروع و مضحک از نسل‌کشان غاصب فلسطین در حالی است که فلسطینی‌ها با کاروانی هرچند کوچک اما پرامید برای رساندن پیام مردم مظلوم غزه در المپیک حضور دارند اما با سانسور شدید رسانه‌های غربی مواجهه شده‌اند تا مبادا فریاد حق‌طلبی و مظلومیت زنان و کودکان فلسطینی به گوش مردم دنیا برسد. نکته جالب اما اینجاست که مردم آزادیخواه فرانسه و توریست‌هایی که ندای حق‌طلبی مظلومان فلسطینی را شنیده‌اند خودشان به مثابه یک رسانه مستقل عمل کرده و با استقبال ویژه از ورزشکاران فلسطینی به جمع معترضان نسل کشی کودکان غزه پیوسته‌اند. این تازه آغاز راه آزادی‌خواهان حاضر در المپیک پاریس است. صهیونیست‌ها با کاروان 88 نفره خود هر بار که در ورزشگاه‌ها حضور می‌یابند باید منتظر هو شدن، فریاد و سوت‌های اعتراضی طرفداران مظلومیت فلسطین باشند. حتی اگر پلیس فرانسه که سطح حفاظت از ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس را چندین برابر افزایش داده اجازه ورود پرچم‌های فلسطین به ورزشگاه‌های مختلف را ندهد، نمی‌تواند مانع فریادهای اعتراضی حق‌جویان و طرفداران کودکان و زنان بی‌گناه فلسطینی شود. بسیاری از توریست‌ها و تماشاگران و حتی مردم فرانسه مخالف سیاست‌های دوگانه کمیته ملی المپیک و بخصوص دولت فرانسه با توجه به حمایت‌های بی‌دریغ آنها از کاروان رژیم صهیونیستی هستند و بی‌شک در ادامه بازی‌ها شاهد اعتراض شدید آنها به حضور اسرائیلی‌ها در المپیک خواهیم بود. همین نحوه برخورد کمیته ملی المپیک ما را مجاب می‌کند که بگوییم اتفاقاً رویکرد این کمیته به حضور رژیم کودک‌کش اشغالگر فلسطین در المپیک و حفاظت ویژه از آنها در پاریس کاملاً سیاسی و با هدایت مجامع سیاسی امریکا و لابی پرنفوذ صهیونیست‌ها در اروپا و امریکاست.