محسن وظیفه
خبر‌نگار

 
کشتی آزاد با پنج سهمیه به المپیک پاریس می‌رود؛ یکی از این پنج نفر رحمان عموزاد است. کشتی‌گیر دهه هشتادی که با 22 سال سن یکی از امیدهای اصلی ایران برای مدال و حتی مدال طلاست. کمتر از 10 روز دیگر او وارد 23 سالگی می‌شود اما تا همین‌جا یک طلای جهان و سه طلای آسیا را دارد. یکبار هم سال 2021 قهرمان جوانان جهان شده. او هم از شاگردان خلف غلام محمدی در تیم نوجوانان است که خیلی زود به تیم ملی رسید و لقب رحمان بی‌رحم را گرفت. رحمان علاوه بر کشتی به دو چیز خیلی علاقه دارد؛ اولی کشتی‌های حسن یزدانی و دومی رقص مازنی است. اجرای درست این علاقه اول، یعنی رسیدن به مدال طلای المپیک. کافی است رحمان کمی از کشتی‌های حسن یزدانی را در مصاف با رقبا پیاده کند، رسیدن به مدال طلا خیلی دور از دسترس نیست و آن وقت شرایط برای رقص مازنی در پاریس هم فراهم می‌شود.
 رحمان در یکی از سخت‌ترین اوزان، چند حریف سخت دارد. او شاید در مهم‌ترین زمان زندگی خودش قرار دارد که اگر از آن استفاده نکند، ممکن است تا همیشه حسرتش را بخورد. رحمان عموزاد به احتمال زیاد بعد از المپیک باید تغییر وزن بدهد و مشخص نیست چهار سال دیگر در وزن جدید بتواند حرفی برای گفتن داشته باشد. او اول باید کشتی‌گرفتن در وزن 70 کیلوگرم را تجربه کند و بعد هم به 74 کیلوگرم برسد که وزن المپیکی است؛ نه اینکه ممکن نباشد اما جا افتادن در این دو وزن در سه سال آینده کار آسانی نیست. بنابراین او شرایطی دارد که طلای المپیک، یا حالا یا هیچ وقت است. اگر می‌خواهد مثل خیلی از بزرگان ورزش حسرت مدال به دلش نماند، حالا باید کار مدال المپیک را تمام کند.