«آبی روشن» داستانی ساده از اتفاقات روزمره میان مردم عادی را روایت می‌کند. مردمی که اعتقادات مذهبی خود را هم دارند و حتی برای رسیدن به آرزوهای خود دخیل می‌بندند. آقای خواجه‌پاشا به‌عنوان کارگردان، دست روی قصه‌ای گذاشته است که این مضامین را در دل خود دارد اما شعاری نیست. اکثریت مردم ایران هم افرادی مذهبی هستند و هرچند به‌واسطه مدرنیته اندکی دچار اختلال در روابط شده‌ایم اما جامعه ما همچنان ریشه‌های مذهبی دارد. این باورها همچنان در جامعه ما جاری است. «آبی روشن» به گوشه‌ای از زندگی افرادی که به این باورها اعتقاد دارند می‌پردازد. همه ما سفر به حرم امام رضا(ع) را تجربه کرده‌ایم. این بخشی از زندگی عادی مردم ماست که اهل زیارت هستند و هرکدام هم برای خودشان قصه‌ای دارند. هر یک از آدم‌هایی که برای زیارت به صحن امام رضا(ع) می‌روند و ضریح را می‌بوسند، قطعاً برای خودشان داستانی دارند و اگر بخواهیم می‌توانیم براساس هر کدام از این قصه‌ها، سناریویی خلق کنیم یا حتی درباره آنها رمان بنویسیم. «آبی روشن» هم یکی از قصه‌های برخاسته از دل همین مردم است.
کاظم هژیرآزاد در گفت‌وگو با ایرنا
