حمیدرضاعرب
روزنامه‌‌نگار

فدراسیون فوتبال قبل از شروع رسمی نقل و انتقالات اعلام کرد برای باشگاه‌ها سقف بودجه لحاظ خواهد شد و تیم‌های حاضر در سطح حرفه‌ای فوتبال ایران مکلف و موظف به رعایت این قانون هستند. در حالی که زمان قابل توجهی تا پایان نقل و انتقالات باقی مانده و در ابتدای این راه پرپیچ و تاب قرار داریم، برخی باشگاه‌ها با پیشنهادهای عجیب و غریب در تلاشند بازیکنان مورد نظر را به سمت و سوی خود بکشند. این رویه نشان می‌دهد قانونی که فدراسیون فوتبال لحاظ کرده تنها روی کاغذ کاربرد دارد و باشگاه‌های دولتی و غیردولتی به هر طریقی در تلاشند خود را در کارزار نقل و انتقالات پیش‌فصل از رقبا جلو بیندازند و از حریف سبقت بگیرند. اخیراً یکی از بازیکنان که در حال سفر به لیگ‌های خارجی بود حاضر شد برای ادامه مذاکره با تیم‌های ایرانی دوباره به کشور بازگردد. او در همین راستا به باشگاه خواهان خود هم رفت اما یک پیامک از سوی باشگاه دیگری موجب شد او مذاکرات را نیمه‌کاره رها کرده و به سمت باشگاه دیگری گرایش پیدا کند. در پیشنهاد جدید به بازیکن مورد نظر گفته شده 40 میلیارد دستمزد دریافت خواهد کرد و 40میلیارد هم برای باشگاهش واریزی انجام خواهد شد. در عین حال برخی باشگاه‌ها نیز می‌کوشند با پیشنهاد دلاری بازیکنان شاخص را به سمت و سوی خود بکشند که این اقدام نیز با قوانینی که لحاظ شده در منافات است و یک عرصه کاملاً نابرابر رقابتی را ایجاد خواهد کرد. حال اگر همه باشگاه‌های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران از درآمد قابل توجهی حاصل از حق پخش تلویزیونی بهره‌مند بودند و یا اینکه ترازنامه مالی باشگاه‌ها به دقت از سوی کارشناسان اقتصادی مورد سنجش و ارزیابی قرار می‌گرفت و سودده بودن آنها به تأیید می‌رسید، می‌شد ارائه چنین پیشنهادهایی را به نوعی قانونی دانست اما وقتی در فوتبال ایران نه درآمد حاصل از حق پخش تلویزیونی کفاف عرض‌اندام در نقل و انتقالات را می‌دهد و نه اینکه تراز مالی باشگاه‌ها با حساسیت مورد سنجش قرار می‌گیرد تا سودده بودن آنها به تأیید برسد، اساساً نمی‌شود چنین پیشنهادهایی را موازی با قانون مالی دانست و متولی اول فوتبال ایران درچنین شرایطی باید با رصد دقیق وقایع نقل و انتقالات و مالی باشگاه‌ها در مقابل متخلفان ایستاده و مانع از اشاعه پیشنهادهای خارج از عرف شود. اگر قانون می‌گوید باشگاه‌های حاضر در لیگ قهرمانان یا نخبگان مجاز به هزینه تا 500میلیارد تومان هستند، بنابراین نباید رقمی خارج از این محدوده تعریف شده به حساب بازیکنان واریز شود و باید عمیقاً مقابل پرداختی‌های به اصطلاح زیرمیزی ایستاد و با رصد دقیق حساب‌های بازیکنان مانع از پرداخت‌های خارج از سیستم مالی باشگاه‌ها شد. قانون مالی در فوتبال ایران باید آنقدر سفت و سخت باشد که حتی مقابل پرداخت برخی به اصطلاح هواداران نیز قاطعانه قرار گرفت و اجازه نداد با این سیاق، قوانین به نفع یکی، دو تیم رقم بخورد. چنین اقداماتی به نوعی عرصه را برای پولشویی باز می‌گذارد و قوانین باید به حدی غیرقابل نفوذ باشد که باشگاه‌ها و حتی رابطان آنها هیچ مبلغی خارج از سیستم مالی به حساب بازیکنان واریز نکنند و درعین حال باید سازوکاری برقرار باشد که بازرسان مالی به راحتی بتوانند انتقال پول از مبدأ به مقصد را مورد ارزیابی و پالایش قرار دهند و متوجه ارسال پول‌های غیرمتعارف شوند. در معیوب بودن سیستم کنترل انتقال پول در فوتبال ایران همین اندازه کافی است که به ماجرای اقدام باشگاه استقلال برای پرداخت خارج از سیستم بدهی استراماچونی اشاره کنیم که مورد موافقت این مربی قرار نگرفت و سرمربی سابق ایتالیایی استقلال برای اینکه متهم به پولشویی از سوی سیستم بانکی ایتالیا نشود از باشگاه استقلال خواست انتقال پول را از راه قانونی انجام دهد اما در فوتبال ایران فقدان چنین قوانینی باعث شده تا به سادگی مبالغی خارج از سیستم مالی باشگاه‌ها به حساب بازیکن واریز شود که امیدواریم به مرور زمان این مشکل بزرگ و اساسی نیز از میان برداشته شود و تمام شریان‌های انتقال پول به حساب بازیکنان حرفه‌ای و حتی خانواده‌های آنها مورد پالایش قرار بگیرد تا تخلفی صورت نگیرد.