مدیری هوشمند و مجاهد

گفتاری از محمد مخبر، معاون اول رئیس جمهور دولت سیزدهم و سرپرست ریاست جمهوری

من چند وقت پیش محضر حضرت آقا بودم و پیرامون شهید عزیزمان بحث‏‌های مختلفی مطرح شد. اما ایشان جمله‏‌ای را فرمودند که به جمله‏‌ای که در مرقد امام بیان کردند شباهت داشت. ایشان فرمودند آقای رئیسی مسیر خیلی خوبی را انتخاب کرده بود. این جمله را از عمق دل و با سوز عجیبی بیان فرمودند. انصافاً هم همین‏طور است.
جمله‏‌ای که می‏‌توان درباره شهید بزرگوار آیت‏‌الله رئیسی گفت این است که ایشان دانش آموخته بسیار برجسته مکتب امام بود و مکتب امام تماماً در شهید رئیسی متبلور بود. دینداری، مردمداری، علاقه به مستضعفین، متوکل بودن، متوسل بودن، شجاعت، بی‏‌باکی، دشمن‏‌شناسی و... اینها نکات برجسته‏‌ای هستند که در مکتب امام بسیار راهگشا بودند.
به گمان من یکی از علل موفقیت و محبوبیت ایشان خارج کردن خود از قید و بندهای تشریفاتی بود. ایشان با تمام قدرت از ساده‏‌زیستی خود مراقبت می‏‌کرد.
نکته بارز دیگر در شخصیت ایشان که حضرت آقا هم اشاره کردند روحیه خستگی‏‌ناپذیری ایشان بود. بعضی وقت‏‌ها ساعت 3 نیمه شب از سفرهای سنگین خارجی برمی‏‌گشت و به من می‏‌گفت ساعت 6 صبح جلسه هیأت دولت را برگزار کن. وقتی هم که می‏‌آمد، می‏‌دیدم تمام گزارش‏‌هایی را که در مدت غیبت ایشان نوشته و تحویل‏شان داده بودم خوانده و به جلسه آمده است.
ایشان عمیقاً معتقد به ظرفیت‏‌های کشور بود. اعتقاد داشت مشکلات و مسائل کشور با ظرفیت‏‌های کشور قابل حل هستند. ما هیچ وقت از مسائل بین‏‌المللی غافل نبودیم، اما ایشان اداره کشور را ابداً منوط به عوامل بیرونی نکرد. هر مشکلی که پیش می‏‌آمد، در داخل کشور به دنبال حل مسأله بود.
به‏‌رغم اینکه در آغاز که کار را شروع کردیم با مشکلاتی مواجه بودیم که دست‏‌کم از جنبه تئوریک و نظری حل آنها بسیار مشکل بود، اما من هرگز آقای رئیسی را در حالت بن‏‌بست و ناامیدی ندیدم.
یکی دیگر از ویژگی‏‌های ایشان مردمداری و عشق به مردم بود. ایشان هر سفری که تشریف می‏‌برد حتماً باید به محروم‏‌ترین نقطه آن منطقه سر می‏‌زد. می‏‌رفت و راحت با مردم می‏‌نشست و گفت‌و‌گو می‏‌کرد.
تحولاتی که در زمینه دیپلماسی اتفاق افتادند، حتی تصورش هم طی این مدت محدود، کار دشواری بود. بعد از شهادت این عزیزان، هیأت‌هایی از خارج کشور آمدند که بعضی از آنها بی‏‌سابقه بودند. اینکه درگذشت شخصیتی تا این حد در سطح دنیا انعکاس رسمی داشته باشد بسیار عجیب بود.
یکی از ویژگی‏‌های شهید رئیسی این بود که پس از پنج دقیقه مذاکره با سران کشورها قادر بود با آنها نوعی رابطه عاطفی خودمانی و صمیمانه‏‌  برقرار کند که حلال مشکلات بود. ورود به برخی از پیمان‏‌های بین‏‌المللی‏‌ که امروز امریکایی‏‌ها داخل آنها نشسته‏‌اند و بسیاری از کشورها هنوز نتوانسته‏‌اند به آنها وارد شوند، از جمله پیمان شانگهای و بریکس و تجارت آزاد اوراسیا.
واقعاً پر کردن جای خالی شهید رئیسی بسیار سخت است. امیدواریم خداوند خودش کمک کند و ما بتوانیم مسیری را که ایشان با خون‏دل باز کردند ادامه بدهیم. ایشان مسائل زیادی را تحمل کردند تا کشور آرامش داشته باشد.