سیاستگذاری‌های مغشوش سران آلمان، دولت بن را زیر سؤال برده است
ژرمن‌ها؛ شرکای خاموش «نسل‌‌کش»های صهیونیستی
دورتی انگلکه، تحقیقگر ارشد انستیتوی مطالعاتی ماکس پلانک
مترجم: وصال روحانـی
آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان در اواخر ماه مارس 2023 (اوایل فروردین 1402) در ترسیم نحوه سیاستگذاری این وزارتخانه متذکر شده بود، جهان را فقط زمانی می‌توان امن انگاشت که علاوه بر مردان، زنان و کودکان هم در آن زندگی ایمنی را تجربه کنند.
8 ماه و اندی بعد از شروع جنگ خونبار غزه، آلمان با سیاستگذاری مغشوش بربوک به گونه‌ای با این واقعه برخورد کرده که آثار آن 180 درجه متفاوت با چیزی است که این زن در حرف و سخن ادعای آن را کرده است. آمار می‌گویند از 38 هزار کشته‌ای که بر اثر تندروی شرم‌آور ارتش رژیم صهیونیستی در نوار غزه جان باخته‌اند، حدود 80 درصد زن و کودک بوده‌اند و در میان 88 هزار مجروح این ماجرا هم شمار کودکان و زنان بسیار بیشتر از سایر قشرها و طیف‌های سنی است. آلمان نه‌تنها به روند کشتار زنان و کودکان در جنگ غزه بی‌اعتنایی نشان داده بلکه با حمایت تام و تمام از رژیم جعلی تل‌آویو طی این جنگ نابرابر، ثابت کرده که اولاً حامی جریان باطل و نفی‌کننده جریان حق یعنی ملت فلسطین است و ثانیاً ادعاهای دور و درازش در مورد اهمیت قشر زنان و کودکان در عرصه سیاست‌های جهانی، شعاری بیش نبوده و حرفی است که صرفاً گفته شده تا به «دولت بن» پرستیژ و وجاهت بخشیده شود. همچنین اولاف شولتز صدراعظم آلمان همچنان از ارتش جنایتکار و لجام‌گسیخته اسرائیل که هر روز غزه و شهر رفح را از زمین و هوا می‌کوبد (و این روزها تجاوز خود را به نوار باختری هم بسط داده است) حمایت و حتی آن را تجهیز نظامی می‌کند.
دولتی که فقط به خودش می‌اندیشد
دولت آلمان حتی در پنج ماه نخست جریان داشتن جنگ غزه از همسو شدن با کشورها و نهادهای پرشماری که یکصدا می‌گفتند (و هنوز هم می‌گویند) نسل‌کشی در غزه باید همین امروز متوقف شود و فلسطینی‌های مجروح و بیمار از این مهلکه رهایی یابند، خودداری کرده بود و مخالفتی علنی و حتی پنهانی با استمرار کشتار فلسطینی‌ها در این جنگ نابرابر از خود بروز نداده بود.
این در حالی بود که سازمان ملل و شورای امنیت از همان ماه نخست بمباران‌های بی‌وقفه و سبعانه غزه به دست نیروی هوایی اسرائیل هشدار داده بودند که تعداد چشمگیری از قربانیان این روند زنان و کودکان و کلاً افراد غیرمسلحی هستند که در این جنگ سهمی ندارند و بنابراین لازم است آتش‌بس فوری دایر شده و محموله‌های متعدد کمک‌رسانی که شامل اقلام مختلف غذایی و دارویی می‌شود به درون غزه و شهر رفح فرستاده شود و سدهایی که صهیونیست‌ها در این راه ایجاد کرده‌اند، بدون فوت وقت برچیده شوند.
آلمان فقط در اوایل ماه آوریل (اواسط فروردین) بود که با این درخواست همسو شد و از لزوم آتش‌بس سخن گفت اما به نظر می‌رسید که این کار را هم به اجبار و روی فشار افکار عمومی انجام داده و می‌خواسته است با انجام آن، از اتهام حمایت نکردن از مظلومان فلسطینی رهایی یابد؛ اتهامی که آلمان در ماه‌های قبلی برقراری جنگ جاری در غزه به‌کرات و حتی از سوی شرکای غربی‌اش به آن متهم شده بود. به واقع آلمان با این سیاستگذاری‌های اجباری و مصلحتی و برخوردهای ضد و نقیض، بیش از پیش ثابت کرد که شرایط زیستی و امنیت مردم فلسطین کوچک‌ترین اهمیتی برایش ندارد و فقط می‌کوشد تصویری را از خود در اواسط سال 2024 نزد جهانیان به وجود آورد که نشانگر مخالفتش با یهودی‌ستیزی باشد؛ مسأله‌ای که سبب شده دولت بن و شخص شولتز نه لزوماً به صفات فوق بلکه به «شریک خاموش» برای جنایتکاران صهیونیستی تبدیل شوند.
آلمان برای مجروحان
سیاست‌های خود، دارو می‌فرستد!
فرانچسکا آلبانسه، گزارشگر ویژه سازمان ملل (UN) در گزارشی که اخیراً پیرامون جنگ غزه به این نهاد ارائه کرد، به‌وضوح متذکر شده که آنچه اسرائیلی‌ها در جنگ غزه طی 8 ماه و نیم اخیر صورت داده‌اند، مصداق کامل یک نسل‌کشی فراگیر است و باید با همت این سازمان و اعضای پرشمار آن هرچه سریع‌تر متوقف شود. آلمان در راه تأیید این نگرش و گام برداشتن در این مسیر فقط بر حجم کمک‌های انساندوستانه ارسالی خود به غزه و رفح افزود و هیچ قدم دیگری برنداشت و از آنجا که کامیون‌های حامل چنین کمک‌هایی هفته‌های متوالی پشت در‌های ورودی این مناطق متوقف مانده بودند (و فقط به تعداد اندکی اجازه عبور و ورود به این نقاط داده می‌شد) به واقع آلمانی‌ها طی تمامی این ماه‌های پرتنش هیچ گام بلند و مهمی را به سود فلسطینی‌ها برنداشتند. این در حالی است که به گزارش چند نشریه آلمانی از جمله «زودویچه زایتونگ» ارتش این کشور پیش‌تر سلاح‌های پیشرفته زیادی را به تل‌آویو فرستاده بود تا کارایی ارتش صهیونیستی در کوبیدن مواضع مورد نظرش در سطح منطقه بیشتر شود و اهداف ننگین دولت نامشروع تل‌آویو در غزه و کرانه باختری بیش از پیش حاصل آید. به همین سبب است که نشریه بیلد آلمان در یکی از شماره‌های اخیر خود سیاستگذاری‌های اخیر دولت بن را به باد انتقاد و تمسخر گرفته و نوشته است: «آلمان برای مردم کشوری (فلسطین) کمک‌های پزشکی و درمانی فرستاده است که با سلاح‌های ارسالی همین کشور در جریان جنگ غزه مجروح و حتی قلع و قمع شده‌اند. آیا تأسف‌آور و حیرت‌انگیز نیست؟»
منبع:
Middle East Eye
برش
60 هزار زن باردار فلسطینی از سوء تغذیه رنج می‌برند
وزیر خارجه آلمان که خود نیز زن است، در حالی دم از لزوم حمایت کامل از زنان در موقعیت‌های جنگی در اقصی نقاط جهان می‌زند که به گزارش تحقیقگران سازمان ملل، بسیاری از زنان فلسطینی که در جریان جنگ غزه به اسارت صهیونیست‌ها درآمده‌اند، در محل محبس خویش مورد تعدی سربازان صهیونیستی قرار گرفته و بر اثر آن به تشنج‌های روحی هم دچار شده‌اند. آنالنا بربوک در اظهارنظرهای پرشمار خویش درباره جنگ غزه و نحوه برخورد دولت کشورش با این جنگ و تبعات آن هرگز به این موضوع اشاره نکرده و وقتی هم با سؤالاتی از سوی خبرنگاران در این خصوص مواجه شده، سعی کرده با روی آوردن به کلی‌گویی، از جواب دادن به طور صریح پرهیز کند. بربوک در مورد اینکه زنان در جنگ غزه بیشترین لطمات را همپا با کودکان در قیاس با سایر قشرها متحمل شده‌اند، هیچ گاه سخن نگفته و دلایل بی‌تفاوت ماندن دولت بن در این ارتباط را نشکافته است.
همین حالا حدود 60 هزار زن باردار فلسطینی در غزه از انواع معضلات و بویژه سوء‌تغذیه و بیماری‌های گوارشی که نتیجه مصرف غذاهای آلوده و فاسد است، رنج می‌برند و امکان اینکه فرزندان‌شان بر اثر این روند زایش‌های غیرمعمول داشته باشند و حتی قبل از تولد بمیرند، کم نیست. «آلمان بربوک» و «آلمان شولتز» علاقه‌ای به این موضوعات ندارند و فقط شعار می‌دهند اما جهان آزاده که این ناهنجاری‌ها را درک می‌کند، هر روز بیش از پیش از ژرمن‌ها قطع امید می‌کند و هر چه فزون‌تر از آنها دوری می‌جوید.
