عیدی که باید فرای مناسک باشد
مسعود کارگر
روزنامه‌نگار و منتقد فرهنگی
چندسالی می‌شود که در کشور بنا بر این گذاشته شده که غیر از مناسبت‌های مذهبی و آیینی همچون محرم و صفر که برپایی عزا و حزن آل‌الله است، به جشن و شادی مد نظر اهل بیت(ع) نیز توجه شود و اینطور نباشد که دشمنان این‌گونه القا کنند که دین اسلام و مذهب شیعه دین و مذهب غم و عزاست و همیشه باید سیاهپوش و اندوهگین شد. از این رو سعی شده که به مناسبت‌های اعیاد و جشن‌های مذهبی بهای بیشتری داده شود و آن را به‌صورت تجمعات مردمی همراه با مراسم خاص برگزار کنند و در همین راستا دو سالی می‌شود که در تهران جشن ده کیلومتری غدیر برپا می‌شود و حد فاصل حدود ده کیلومتر از خیابان‌های دماوند، انقلاب و آزادی را شامل می‌شود که در این خصوص موکب‌های پذیرایی، شهربازی‌های کوچک برای کودکان، ایستگاه‌های صلواتی و جایگاه‌هایی برای اجرای موسیقی، مولودی و مسابقه و سخنرانی برقرار است و در دو سال گذشته استقبال از آن خوب بوده ولی خب ضعف‌هایی در مدل و نوع اجرای آن نیز دیده می‌شود که خب بخشی از آن به دلیل تازگی این شیوه برنامه است و بخش دیگرش را شاید بتوان گفت علت اصلی‌اش درگیر بودن چند ارگان و در عین حال سپردن کامل اجرا به گروه‌های مردمی و به سبک جهادی‌وارانه و بعضی موازی کاری‌ها باعث برخی چالش‌های آن شده است. این نوع جشن و توجه ویژه به اعیاد اسلامی مخصوصاً عید غدیر بشدت مورد تأکید است و باید حتی از چندسال پیش چنین اتفاقاتی رخ می‌داد. اما نکته مهم در چنین جشن‌هایی صرف نگاه مناسکی به چنین اعیاد و مهم‌ترین عید یعنی غدیر این است که برپایی جشن و اهمیت دادن به آن نباید به یک روز و برگزاری به سبک فقط پذیرایی با خوراکی و بازی و راهپیمایی باشد. چنین عید عظیمی باید در یک دهه که اتفاقاً دهه ولایت نیز هست تداوم داشته باشد و هر روز در یک نقطه و با یک سبک خاص و یا در جای جای شهر و کشور با مدل‌های مختلف و متعدد اجرا شود. در واقع از خطبه خوانی غدیر و تفسیر آن با شیوه‌های جذاب و به‌روز گرفته تا اکران فیلم‌ها و اجرای نمایش‌های مرتبط و نیز توزیع بسته‌های فرهنگی و هنری خاص، ولایت شناسی و تفهیم و آگاهی بخشی درباره موضوع غدیر با سخنرانی‌ها و شیوه‌های اندیشه‌ورزی در میان آحاد مردم به تبیین این واقعه عظیم پرداخت. اصل برپایی جشن، کارناوال شادی و نورافشانی، موسیقی، بازی و توزیع خوراکی خوب است اما غافل شدن از خوراک روحی و فکری و عدم اقناع نسل جدید در این خصوص می‌تواند باعث شود چنین واقعه عظیم تاریخی در حد یک مناسک سطحی، شرطی و رفع تکلیف باقی بماند و خطر این‌گونه اجرا و ماندن در آن از عدم اجرای آن بیشتر شود. عید غدیر مهم‌ترین عید الهی انسانی است که اگر به شیوه درست در همه ابعاد قدر دانسته شود می‌تواند حق مطلب را ادا کند و در کنار هر سبک شادی و جشن خیابانی، یک برپایی غنی و قوی از محتوا و خوراک روحی نیز داشته باشد.