محمود نظری
کارشناس پینگ‌پنگ

حریف تمرینی کمک زیادی به پینگ‌پنگ‌بازان المپیکی می‌کند به شرطی که بازیکنانی کنار آنها قرار بگیرند که از نظر کیفی در سطح بالاتری باشند. فدراسیون زمانی حریفان تمرینی از کشورهای کره‌شمالی و چین برای ملی‌پوشان به ایران می‌آورد که از نظر کیفی تأثیر زیادی روی عملکرد تک‌تک بازیکنان داشت، این بازیکنان درحدی کیفیت خوبی داشتند که به جمع تیم‌های باشگاهی ایران پیوستند.
به طور کلی عملکرد دوره دوم قارداشی رئیس فدراسیون به این شکل است که او ارتباطش را با اروپا و شرق آسیا قطع کرده و به کشورهای عربی روی آورده است. به همین خاطر است که مرتب بازیکنان اردنی، عراقی، لبنان و... به ایران می‌آیند. شاید بحث مالی در میان باشد اما رئیس فدراسیون وقتی از طریق مدیرعامل شازند اراک اعتبار سفرهای نیما و نوشاد عالمیان و ندا شهسواری را تأمین می‌کند، آیا قادر نیست سه پینگ‌پنگ‌باز المپیکی را به کمپ‌های معتبر چین در شانگهای، پکن و شنزن بفرستد؟ در حالی که بهترین بازیکنان حمله و دفاع در این کمپ‌ها حضور دارند و می‌توانند بهترین حریف تمرینی برای سه ملی‌پوش ایران تا قبل از المپیک باشند. این روزها که برادران عالمیان برای المپیک آماده می‌شوند تا در میدان بزرگ پاریس با بزرگ‌های پینگ‌پنگ رقابت کنند، کار با حریف تمرینی عراقی فاجعه است. اردوی نوشهر یعنی چه؟ فدراسیون می‌داند چکار می‌کند؟ بازیکنان ما در اوج حرفه‌ای‌گری برای سومین‌بار می‌خواهند المپیک را تجربه کنند، آن‌وقت باید در نوشهر و با بازیکن عراقی تمرین کنند؟ خدا می‌داند در فدراسیون پینگ‌پنگ و تفکرات کادر فنی تیم ملی تنیس روی میز چه می‌گذرد.