روایت پیشرفت یکی از ضرورت‌هایی است که پس از تأکیدات مقام معظم رهبری مطرح شد، فرموده‌ای که چندی است که ناشران دغدغه‌مند و انقلابی نیز به آن توجه نشان داده‌اند؛ از آن جمله می‌توان به تلاشی اشاره کرد که انتشارات مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران در انتشار آثاری با این مضمون به خرج می‌دهد. کتاب «ترشِ شیرین» با روایتی از یک نقش‌آفرینی موفق مردمی در پیشرفت تولید و همچنین کتاب «دانشورزی حاصلخیز» دربردارنده روایت هفت زن مدیر در حوزه دانش‌بنیان کشاورزی عناوین تازه‌ترین آثار تألیفی هستند که به همت این مؤسسه انتشاراتی منتشر شده و در دسترس عموم علاقه‌مندان قرار گرفته است. در گزارش امروز صفحه فرهنگی، نکاتی را درباره این دو کتاب می‌خوانید.
 
«ترشِ شیرین»، حکایت یک پیوند ارزش‌آفرین
کتاب «ترشِ شیرین» با روایتی از یک نقش‌آفرینی موفق مردمی در پیشرفت تولید و با روایتی از پژمان عرب و به قلم لیلا پارسافر منتشر شده است. همان‌طور که در این اثر هم اشاره شده، در حرکت پیشرفت مبتنی بر دانش، برقراری نسبت صحیح با مسائل بومی و توانمندی‌های مردم مناطق مختلف ضروری است، چرا که حل مسائل مردم سبب ارتقای فناوری، توسعه بازار و رشد مجموعه‌های دانش‌بنیان کوچک می‌شود و از همه طرف برای مردم و کشور بازدهی دارد.
نهادهای دانش‌بنیان، بهترین تجربه مردمی‌سازی اقتصاد طی این چند دهه هستند و هر میزان این مجموعه‌ها با حل مسائل بیشتر مردم در استان‌ها و مناطق بومی‌ درگیر شوند، گستره اقتصاد مردمی ما نیز بیشتر می‌شود. با تکیه بر چنین نگاهی، نویسنده این کتاب سراغ روایت پژمان عرب از حجت‌الاسلام سعید پورمهدوی، روحانی جوان اهل استان خراسان جنوبی رفته که با کمک دو شرکت‌ فناور هم‌استانی‌اش، برای حل یکی از مشکلات بومی و اساسی استانش، قدم‌های خوبی برداشته است.
کتاب با اولین قدم‌های وی در روزگار کودکی و آشنایی‌اش با مشکلات زرشک‌کاران آغاز می‌شود و تا روزگار جوانی و بازگشتش به روستای اجدادی ادامه پیدا می‌کند. دغدغه و تلاشی دائمی که در نهایت او را به تدوین «طرح جامع تحول زرشک» می‌رساند؛ طرحی که اجرایی‌کردنش به‌تنهایی امکان‌پذیر نبود. با پای‌کار آمدن مردم با تشکیل یک تعاونی تولیدی، نقش‌آفرینی فناورانه دو مهندس جوان بیرجندی، آقایان عباسی و توکلی و در نهایت حمایت مؤسسه تحقیق و توسعه دانشمند در نمایشگاه آبادیران، اجرای این طرح آغاز می‌شود. روایت خواندنی پیوند مبارک میان سه عامل تحول‌آفرین مردم، توانمندی‌های فنی متخصصین و پشتیبانی‌های حاکمیتی و نتایج شیرین آن، به ‌تفصیل در کتاب «ترشِ شیرین» آمده است.
این کتاب به‌ قصد بازتاب یک تجربه موفق مردمی در جهت ترویج و الگوسازی حرکت فناورانه کشور، با حمایت دبیرخانه برنامه ملی آبادیران، توسط خانه هنر و رسانه پیشرفت، برای چاپ آماده شده است.
 
رونق حاصلخیزی و تولید غذایی به همت زنان متخصص
کتاب «دانش‌ورزی حاصلخیز»، اثر دیگری است که با مصاحبه‌های پژمان عرب و زهرا جعفری و تدوین مریم حنطه‌زاده، به کوشش خانه هنر و رسانه پیشرفت و به همت انتشارات ایران منتشر شده است. آنچه این کتاب را در زمره آثار مهم در زمینه روایت پیشرفت قرار می‌دهد، اهمیتی است که حوزه کشاورزی و تغذیه در میان عرصه‌های استراتژیک هر کشوری دارد.
با وجود اینکه در کشور ما ظرفیت‌های عظیمی از جهت کشاورزی و صنایع غذایی وجود دارد، به دلیل عدم تکمیل زنجیره‌های تولید مواد غذایی و وابستگی در آنها، هزینه محصول نهایی به‌شدت دستخوش مسائل و مشکلات ارزی است. مسأله‌ای که موجب شده است طی این دو دهه و بعد از شروع تحریم‌ها و مشکلات ارز و مبادلات خارجی، بحث نوسانات قیمتی و اخبار واردات کالاهای اساسی و ارز دولتی اختصاص‌داده شده به آنها، همواره بخش مهمی از اخبار رسمی را به خود اختصاص دهد و تصویری وابسته از بخش کشاورزی کشور در اذهان بسازد. طی دو دهه گذشته، مجموعه‌های دانش‌بنیان در بسیاری از حوزه‌های صنعتی و پزشکی، تغییرات محسوسی در معادلات وارداتی ایجاد کرده و کاهش وابستگی در نیازهای استراتژیک را رقم زده‌اند.
حوزه کشاورزی هم پیشرفت‌های مختلفی را در این حوزه تجربه کرده که شاید هنوز در سطح مطلوبی نباشد، اما همان هم از نگاه بسیاری از مردم و حتی مسئولان دور مانده است. در کتاب «دانش‌ورزی حاصلخیز» تلاش شده است تا برای ضریب دادن به فعالیت‌های دانش‌بنیان بخش کشاورزی، به‌جای صحبت از بایدها و کمبودها، چند تجربه‌ موفق بازگو شود.

سوژه‌هایی خواندنی از نقاط مختلف کشور
این کتاب با انتخاب هفت‌ نفر از زنانی که در حوزه‌های متنوع مرتبط با کشاورزی و صنایع غذایی، دست به کارهای جدید در کشور یا بوم خود زده‌اند، تصویری جدید از حضور جریان‌ساز زنان در میدان دانش‌ و فناوری نیز ارائه می‌کند. هر یک از سوژه‌ها داستان جذابی دارند و از موقعیت هیأت علمی، کارمندی، دانشجوی نخبه و حتی مادر و فرزندی با نیازهای خاص، به سمت تولید آن هم از جنس دانش‌بنیان آن آمده‌اند؛ تجربه و مسیری که چون کمتر بازگو شده گفته‌هایی خواندنی نیز برای مخاطبان دارد. علاوه بر فعالیت دانش‌بنیان، یکی از معیارهای انتخاب سوژه‌های این کتاب، مردمی‌بودن فعالیت‌ها بوده است؛ یعنی افرادی مبتنی بر علم و تخصص یا نیاز موجود، به سمت تأسیس یک شرکت کوچک دانش‌بنیان و خصوصی رفته‌ و تلاش کرده‌اند کار خود را توسعه دهند. در خلال روایت‌ها، با موانعی که در ساختارهای دولتی وجود دارد و خواسته یا ناخواسته، دولت را به‌جای سرمایه‌گذاری در پیشرفت‌های فناورانه و تسهیل حضور مردم در این حوزه، تبدیل به متصدی وارادت کرده است، آشنا می‌شویم؛ به این امید که با اصلاح قوانین و روندها، از این شرایط فاصله بگیریم.
نکته دیگر اینکه، راویان از جغرافیای متفاوتی انتخاب شده‌اند تا اندکی از تنوع و گستردگی ظرفیت‌های ملی و مردمی ایران را نشان دهند. از جمله راویان این کتاب می‌توان به دکتر سقطچی اشاره کرد که تولید مکمل‌های پیشرفته غذایی دام را در شهر خود زنجان و از کنار معادن روی این شهر آغاز کرده است و همچنین دکتر کامیاب که کار کشت‌بافت پسته و گردو را در دل زمین‌های کویری رفسنجان ادامه می‌دهد. دکتر سهرابی‌پور هم سال‌هاست که پرورش جلبک و تولید کودهای گیاهی از آن را در سواحل زیبای خلیج‌ فارس و هرمزگان دنبال می‌کند. کتاب «دانش‌ورزی حاصلخیز»، با حمایت معاونت دانش‌بنیان معاونت علمی فناوری ریاست‌جمهوری، تنها گوشه‌ای از ظرفیت‌های فراوان توسعه دانش‌بنیان و مردمی کشاورزی و محصولات وابسته به آن را نشان می‌دهد و گام اولی برای واردکردن روایت شرکت‌های دانش‌بنیان، به عرصه عمومی اقتصاد و تولید کشور است.