دستور موقت برای درویش لزومی نداشت
رسول باختر
کارشناس حقوقی فوتبال
یکی از مواردی که اخیراً اتفاق افتاده، حکمی است که کمیته اخلاق درباره رضا درویش مدیرعامل باشگاه پرسپولیس صادر کرده و او به دلیل صحبت زشتی که درباره فرشید سمیعی مدیرعامل باشگاه استقلال انجام داد، به مدت 20 روز از هرگونه فعالیت فوتبالی محروم شده است. نکته‌ای که درباره دستور موقت وجود دارد، این است که چنین احکامی در ابتدای فصل یا در طول مسابقات لیگ برتر هم در خصوص تعدادی از مربیان و بازیکنان مثل علیرضا بیرانوند یا مهدی تارتار صادر شده بود. دستور موقت زمانی صادر می‌شود که بیم تسری وجود داشته باشد. به عنوان مثال اگر ترس از شرط‌بندی یا رشوه وجود داشته باشد، می‌گویند ما فلان فرد را از حضور در ورزشگاه محروم می‌کنیم تا از اقدامات او جلوگیری کنیم. اما در خصوص حکم دستور موقتی که درباره درویش صادر شده، باید ببینیم که آیا صدور چنین حکمی لازم بوده یا نبوده است؟ آیا او در راستای حرفی که زده بوده، باز هم اقداماتی را خواهد کرد یا خیر که با توجه به عذرخواهی و ابراز پشیمانی او از حرفی که زده، مشخص است که دیگر نمی‌خواهد چنین کاری را انجام دهد. بنابراین لزومی برای صدور حکم دستور موقت برای او نبوده است. البته با چنین حکمی، مدیرعامل پرسپولیس نمی‌تواند به این باشگاه برود یا قراردادی را امضا کند اما همه می‌دانند که او به طور پنهانی می‌تواند برود و کارهایش را انجام دهد و مذاکره کند. مسابقه‌ای هم که فعلاً درحال برگزاری نیست که بخواهد به ورزشگاه برود و بازی را ببیند. بنابراین چنین اشکالاتی در دستور موقت برای چنین افرادی وجود دارد و استفاده اصلی و عملی آن برای بازیکنان است که با دستور موقت نمی‌توانند در تمرین یا مسابقه حضور پیدا کنند و کاربردی که دارد، این است که واکنشی به رفتار شخص داده شده و گفته شده فعالیت او به حالت تعلیق درآمده است.