وصال روحانـی
خبر نگار

امروز که رژیم غاصب صهیونیستی معترف است با هفت جبهه جنگی همزمان درگیر است و در نوار غزه، کرانه غربی و جنوب لبنان گرفتار آمده و همچنین با دولت‌های سوریه، عراق، یمن و البته ایران به ستیزی کم‌ثمر اشتغال دارد و بر اثر تعدد این مشاغل در مرز فرسودگی قرار گرفته، باور استیصال کلی صهیونیست‌ها نکته چندان سختی نیست. تعدد آرا هم بین نهادهای تصمیم گیرنده درباره جنگ غزه اندک نیست. رونن بار، مدیر سازمان امنیتی بدنام «شین‌بت» تأکید کرده که به عنوان مرد اول اجرایی این نهاد مسئول شناخته شده که رزمنده‌های حماس و جنبش جهاد اسلامی به تل‌آویو وارد شده ولی حوزه عمل او و نهاد متبوعش به حدی نمی‌رسد که جوابگوی تمامی احتمالات در جنگ غزه باشد. از سوی دیگر هرتزی هالوی، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح رژیم صهیونیستی هم طی روزهای اخیر متذکر شد ناکامی‌هایی به ارتش این رژیم نسبت داده شده که در درجه اول محصول غفلت مقام‌های امنیتی تل‌آویو از طراحی‌ها و نقشه‌چینی‌های مبارزان فلسطینی بوده است. این پایان ماجرا نیست زیرا ژنرال آهارون‌ هالیوا که مدیر اجرایی ارگان امنیتی ارتش دفاعی (IDF) است نیز متذکر شد که اگرچه برخی مسئولیت‌ها را در ارتباط با کوته‌بینی‌های نظامی اسرائیل می‌پذیرد اما تنها نهاد قابل سرزنش در ارتباط با ایستادگی ستودنی فلسطین در قبال تهاجم‌های کمرشکن ارتش اسرائیل به باریکه غزه، ارگان متبوع وی نیست و سهم خیلی‌ها از ارتش بیشتر است و ابتدا باید آنها را شماتت کرد.

سرطان یا فشار جنگ‌های داخلی؟
توصیف وضعیت جنگی فعلی در تل‌آویو به «جنگ نتانیاهو با ژنرال‌های خودی» به دلایلی که آمد، تشبیه بی‌ربطی نیست. به گزارش آسوشیتدپرس، فشار اتهامات به مدیران واحدهای بزرگ نظامی و امنیتی در تل‌آویو به سبب غافلگیر شدن عظیم و چندباره‌شان توسط رزمنده‌های فلسطینی به حدی رسیده که درروزهای اخیر ژنرال «امیت سار» مقام ارشد سازمان امنیتی ارتش اسرائیل از مقام خود رسماً استعفا داد. درست است که او مبتلا به سرطان شده و از قبل مشخص بود که دیر یا زود از سمت خود کنار می‌رود اما موکول شدن این رویداد به نقطه فعلی که اوج رویارویی‌های داخلی در تل‌آویو و ستیز ژنرال‌ها با یکدیگر است، نشان می‌دهد فشار این مسأله او را به سوی این تصمیم‌گیری اجباری سوق داده است و نه لزوماً تبعات بیماری‌اش!

من هم مقصرم اما مقام‌های امنیتی چه؟
در این میان نتانیاهو که مسئول اول نسل‌کُشی بی‌شرمانه اسرائیلی‌ها در باریکه غزه طی 8 ماه و اندی اخیر است، کوشیده خود را از عرصه این ستیز و رگباری از اتهام‌های وارده دور نگه دارد و افراد دیگری را در معرض دید قرار دهد. نتانیاهو البته در مصاحبه تازه‌اش با فیل مک‌گرا مجری یک برنامه پربیننده اجتماعی- تلویزیونی در امریکا، بخشی از ایرادات وارده به خود را پذیرفت و گفت: «قبول دارم که مسئولیت‌های من در این زمینه سلب شدنی نیست و شاید کوتاهی‌هایی از جانب من صورت پذیرفته باشد اما اگر قرار باشد مرا فقط به خاطر ریاست در هیأت دولت، مقصر نخست به حساب آورند، سهم عظیم‌تر بخش‌های امنیتی و اطلاعاتی کشور چه می‌شود؟ آیا آنها ما را به همان اندازه‌ای تجهیز اطلاعاتی کردند که باید می‌کردند و اگر آنها قصور و تأخیر داشته‌اند تا چه میزان من و کابینه‌ام باید تاوان این قضیه را پس بدهیم؟»

فرآیندی که یکپارچه نیست
یک دلیل عمده تقابل نتانیاهو با بخش‌های امنیتی رژیم تل‌آویو در ستیزهای داخلی در کابینه دست راستی‌های کابینه هستند که خط کاری مشترکی با نتانیاهو داشته و می‌کوشند نمایندگان شین‌بت و IDF در کابینه نتانیاهو را بکوبند و آنها را به گوشه رینگ بفرستند. قصد نهایی و هدف اصلی آنها برداشتن مسئولیت شکست بزرگ اسرائیل در نوار غزه از روی دوش نتانیاهو و انداختن هر چه بیشتر آن به گردن ژنرال‌هایی است که واحدهای امنیتی و اطلاعاتی را می‌گردانند اما طی جنگ جاری در غزه بارها از رزمنده‌های حماس رودست خورده و  تلفات زیادی داده‌اند. بنیامین نتانیاهو که پسرش (یاییر نتانیاهو) در مشاوره دادن به پدرش فعال است و بارها کوشیده رقبای داخلی او را خراب کند، قطعه دیگری از پازل تعارض‌ها در کابینه تل‌آویو است. کابینه‌ای که نتانیاهو از فردای «طوفان الاقصی» تشکیل داد و آن را کابینه جنگ نامید ولی به سبب تعدد و تنوع مرام‌های کاری اعضای آن هرگز به یک فرآیند یکپارچه تبدیل نشده و از آن فقط تعارض و چندسویه‌نگری باریده است. شاید «کابینه اضداد» نام دقیق‌تری برای توصیف وضعیت کنونی باشد تا کابینه جنگ!
 
ضررهای سیاستگذاری «روز به روز»
دوئل نتانیاهو با سایر ژنرال‌های اسرائیلی و مقام‌های ارشد کشورش فقط بر سر سهم هر یک از آنها در غافلگیری عظیم 7 اکتبر 2023 نیست. به گزارش رویترز، این مقام‌ها بر سر سیاستگذاری‌های صورت گرفته در ایام بعد از آن روز خاص هم اختلاف سلیقه آشکاری داشته‌اند. در این میان اکثریت با کسانی است که می‌گویند تندروی‌های نتانیاهو و بمباران شبانه روزی غزه در ماه‌های برقراری جنگ غزه بیش از آن که عایدی مهمی برای اسرائیل داشته باشد، این رژیم جعلی را بیش از پیش بدنام کرده و تقریباً از چشم تمام جهانیان انداخته است. مقام‌های امنیتی که مایلند نتانیاهو را مسئول نخست همه نابسامانی‌های حاصل از جنگ غزه در منطقه بدانند، می‌گویند اگر او عاقل بود، ظرف حداکثر دو ماه بساط جنگ را در  غزه جمع می‌کرد و با اعلام آتش‌بس و معاوضه اسرای دو طرف با یکدیگر به گونه‌ای به اسرائیلی‌ها هم آرامش ذهنی می‌بخشید. در شرایط فعلی ارتش اسرائیل نه تنها نتوانسته است هدف اصلی مورد نظر نتانیاهو را که محو کردن حماس است عملی سازد، بلکه هر روز در مخاطرات بیشتری می‌افتد. به این ترتیب ارتش مجهز اسرائیل نه تنها قادر به تسخیر شهر کوچک رفح هم نشده، بلکه در دادگاه افکار عمومی در جهان به یک ورشکسته کامل تبدیل شده است. ایراد بزرگی که سایر ژنرال‌های ارشد تل‌آویو و رقبای بزرگ سیاسی نتانیاهو شامل یاییر لاپید و بنی گانتز به وی می‌گیرند، این است که او هیچ طرح روشن و مدونی برای آینده جنگ ندارد و هر روز براساس تصمیم‌های لحظه‌ای به جلو می‌رود، بدون اینکه از قبل بداند در روز بعد از آن چه باید بکند. میزان نارضایتی عمومی از این مسأله در اسرائیل به حدی است که ایزنکوت، رئیس سابق ارتش چندی پیش در نامه‌ای هشداردهنده به کابینه جنگ در تل‌آویو متذکر شد استمرار شرایط فعلی در جنگ غزه و حرکت غریزی و لحظه‌ای در جنگی که باید استراتژی بسیار دقیقی داشته باشد، هیچ ثمری بجز تسریع شکست نظامی رژیم تل‌آویو نخواهد داشت و اگر لازمه این کار برکناری هر چه سریع‌تر نتانیاهو و روی آوردن به سیاستمداری معتدل‌تر است، چرا در این کار تأخیر صورت پذیرد؟

از خواسته گالانت تا تهدید گانتز
این روزها دیدن تصاویر مخالفان ارشد نتانیاهو و شنیدن سخنان انتقادی آنها از شبکه‌های تلویزیونی تل‌آویو به یک عادت تبدیل شده است. در اواخر ماه مه (ابتدای خرداد) حتی یوآف گالانت وزیر جنگ اسرائیل که همپا با وی در دادگاه بین‌المللی کیفری لاهه جنایتکار جنگی شناخته شده و تحت تعقیب قضایی قرار گرفته، در مصاحبه‌ای تلویزیونی به وضوح از نحوه طراحی‌های او برای میدان‌های مختلف جنگ  غزه انتقاد و وی را به سردرگمی و بی‌برنامه بودن در این زمینه متهم کرد. گالانت از نتانیاهو خواست به کوبیدن غزه پایان بخشد و بازگشت روند زندگی عادی به این منطقه را میسر سازد و در غیر این صورت از پست خود کنار برود تا کابینه‌ای جدید این مسئولیت را برعهده گیرد. از ساعاتی بعد از انجام آن مصاحبه، شرکای نتانیاهو و سایر دست راستی‌های کابینه تل‌آویو به دفاع از وی برخاستند و حزب حاکم لیکود هم که سرکردگی آن با این سیاستمدار رادیکال است، گالانت را یک ژنرال تقلبی خواند ولی این نیز پایانی بر مناقشات داخلی و جنگ ژنرال‌ها در تل‌آویو نبود. به گزارش CNN، بنی گانتز رئیس سابق «IDF» در مصاحبه‌ای به نوبه خود خواستار اعلام آتش‌بس فوری و معاوضه تمام اسرای اسرائیلی با همتاهای فلسطینی‌شان شد و تهدید کرد اگر این کار صورت نپذیرد، از کابینه کنار می‌رود. نتانیاهو در مقام جوابگویی متذکر شد که موافقت با کناره‌گیری گانتز مانند سپردن پست‌هایی در داخل تشکیلات اسرائیل به دشمنان این رژیم است اما به این مقام هشدار داد صبر او در این زمینه اندازه دارد و بی حد و حصر نیست. در شرایطی که دولت‌های بزرگ غربی به سرکردگی امریکا و حتی با دربر داشتن فرانسه که از حامیان اصلی تل‌آویو در اروپا به شمار می‌آید، همچنان پشت این رژیم را گرم و زرادخانه‌اش را پر از سلاح نگه می‌دارند. چیزی که می‌تواند شکست محتوم تل‌آویو در جنگ غزه را عینیت بخشد، تقابل ژنرال‌های پرشماری است که در سرزمین‌های اشغالی مستقر شده‌اند و این روزها قطع ریشه یکدیگر به وظیفه دوم (و شاید اصلی) آنها تبدیل شده است. اگرچه شمار شهدای فلسطینی و مجروحان آنها بر اثر ویرانگری‌های اسرائیل به ترتیب از 38 هزار و 89 هزار نفر هم عبور کرده، اما شاید بزودی این فرآیند قربانیان بس درشتی را هم در تل‌آویو بدهد.